معنويت‌ و اخلاص‌گرايي بارزترين شاخصه‌ جامعه اسلامی است

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در قائمشهر، حجت الاسلام مهدی خوبانی، استاد حوزه علمیه مازندران امروز در نشست اخلاقی که در حوزه علمیه قائمشهر برگزار شد با بیان این که معنويت فردي همان اصلاح درون است، افزود: بايد توجه داشت که معنويت فراگير تنها به اصلاح درون محدود نمي شود، دين علاوه بر اصلاح درون و ايجاد يک معنويت شايسته شخصيت انساني، به بيرون و اصلاح ساختار اجتماعي انساني نيز توجه دارد.

وی با بیان این که تنها با عمل به شريعت الهي مي توان به عرفان راستين رسيد، افزود: دستورات و تعاليم پوياي دين، علاوه بر معنويت فردي به معنويت اجتماعي هم توجه مي کند بلکه بايد گفت معنويت فردي و معنويت اجتماعي جدايي ناپذيرند که مکاتب غير الهي و ديني چنين ايده و نظر را قبول ندارند.

استاد حوزه علمیه مازندران خاطرنشان کرد: بدون دين نمي توان به حقيقت رسيد زيرا آنجا که دين و آنچه خدا دستور داده انجام نشود بجاي سير عرفاني به دام پندارهاي شيطاني فريفته مي شوند.

مدیر حوزه علمیه محمدیه قائمشهر با اشاره به این که بسياري از اصول اخلاقي، ريشه در فطرت انسان دارد و بذر آن را آفريننده هستي در جان و دل فرزندان آدم(ع)نهاده است، گفت: وحي و تجربه، تاکيدي بر اهميت آن و نوعي آبياري و کمک به رويش و رشد اين گرايش‌هاي اخلاقي است.

حجت‌الاسلام خوبانی با اشاره به اين‌که قلمرو اثرگذاري اخلاق، بسيار گسترده و کم‌نظير است، بيان داشت: اخلاق در انسجام و اتحاد جامعه بشري، بهبود فعاليت‌هاي اقتصادي، حفظ عزت و استقلال کشورها، آزادي و پيشرفت علمي، در آرامش رواني وامنيت اجتماعي، آثار روشن و بارزي دارد.

وي با بیان این که حرکت و اقدام اخلاقي، ترکيبي از بينش اخلاقي، دانش اخلاقي، کوشش اخلاقي و روش اخلاقي است و هر کدام از اين ارکان چهارگانه که وجود نداشته باشد، تربيت و تکامل اخلاقي آغاز نمي‌شود، ادامه داد: قرب الهي نقطه نهایی تربيت اجتماعي و اخلاقي انسان است و افراد جامعه با پيروي از دستورات دين مبين اسلام مي‌توانند ما را به اين هدف متعالي برساند.

حجت الاسلام خوبانی با بیان این که انسان برای رسیدن به جایگاه های بلند معنوی باید زشتی و پلیدی ها را از خود دور کند، گفت: انسان با دور شدن از گناه از همه منزلگاه ها عبور می کند تا به سیره الهی دست یابد و از وسوسه های شیطان در امان باشد.

مدیر حوزه علمیه محمدیه قائمشهر بیان داشت: در بحث منازل سیر الی الله انسان از توبه آغاز می کند و بعد از توبه خود را مقید به انجام احکام و شرع مقدس می کند.

حجت الاسلام خوبانی منزلگاه بعدی را منزلگاه تخلیه بیان کرد و با بیان این که مقابله با عامل گناه، باید باطن را برای جذب انوار الهیه آماده ساخت و اگر به هر مقداری که باطن بتواند در جذب موفق باشد در ظهور برکات هم مؤثر است، ادامه داد: در مقام تخلیه هر چه آلودگی در دل بود بیرون می شود تا با رفع مانع، بستر برای رشد و سیر به درگاه قرب الهی فراهم شود.

استاد حوزه علمیه مازندران با اشاره به این که فیض به دستگاه ایمان نیاز دارد، خاطرنشان کرد: خداوند در قرآن کریم دل هایمان را به ظرف تعبیر آورده است و می فرماید که بهترین این دل، دلی است که ظرفیتش بالاتر باشد.

وی افزود: اعتقاد ما بر این است که خداوند عالم بی نهایت است و غیر از خدا همه حتی پیامبر اکرم(ص) محدود هستند و به دلیل اینکه معرفت ذات العین است بنابراین معرفت هم بی نهایت می شود.

استاد اخلاق حوزه علمیه ضمن اشاره به این که در میدان مسابقه دنیای بی نهایت هرکس به اندازه توان خودش توان پرواز دارد، اظهار داشت: برای همه انبیاء قبل از پیامبر اکرم و ائمه معصومین(ع) نماز شب مستحب بود اما برای این بزرگواران واجب است زیرا آن ها باید سنگینی باری را بر عهده بگیرند که دیگران توان آن را نداشتند.

وی ادامه داد: اگر انسان بخواهد باطن را آماده کند باید مقدماتی را انجام دهد که از جمله آن طی کردن کلاس عمومی ادب است که از آن تعبیر به عبدالله شدن می کنند.

حجت الاسلام خوبانی در ادامه سیر تعالی و کسب مقامات معنوی را در گرو  عبور از  آزمون های خاص دانست و اذعان کرد: مقدار عبودیت با مقدار اوج در تناسب است و اگر انسان تن به گناه داد عبدالله بودنش زیر سوال می رود و در نماز کلمه عبده بر رسوله مقدم شد زیرا رسوله معلول عبده است.

وی با بیان این که انسان موجودی خدایی آفریده  شده است، گفت: گناه موجب نزول انسان و بی بهره شدن از سیر به درجات معنوی بالا می شود.

استاد حوزه علمیه مازندران در ادامه سخنان خود معنويت‌گرايي و اخلاص‌گرايي را از بارزترين شاخصه‌هاي جامعه ایمانی دانست و افزود: از معضلات جامعه مدرن امروزي تغيير باورهاي ديني و ذائقه مردم به سمت مادي‌گرايي است.

حجت الاسلام خوبانی با اشاره به اين كه اسلام دين معاش و معاد است و هم به دنيا و هم به آخرت انسان توجه دارد، خاطرنشان كرد: مادي‌گرايي صرف در اين دين بسيار نكوهش شده و مورد تقبيح قرار گرفته است؛ چراكه دوري از خداوند متعال قرآن و عترت(ع) و غفلت از آخرت از نتايج ناميمون توجه بيش از اندازه به امور مادي زندگي است./950/202/ب2