شعور حسینی مجموعه‌ای از افکار و اعتقادات برخاسته از عصمت حسینی است
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در اردبیل، حجت‌الاسلام حسین نوری، مسؤول نمایندگی ولی فقیه در سپاه ناحیه اردبیل، عصر تاسوعا در تجمع عظیم عزادران حسینی به مناسبت تاسوعای حسینی در اردبیل، خاطرنشان کرد: شعور حسینی به عنوان مدینه فاضله دینی و شیعی، مجموعه‌ای از افکار و اعتقادات و رفتارهای فردی و اجتماعی هماهنگ و برخاسته از منشأ عصمت حسینی است که سبب بروز فرهنگ ناب محمدی(ص) و مهدوی و شیعی می‌شود.
وی افزود: اگر شعور حسینی به معنای درک و فهم و الگوپذیری از زندگی فکری و رفتاری سیدالشهدا، حسین بن علی(ع) به عنوان موجودی زنده و پیش برنده به جامعه رخ نماید، هر روز عاشورا و هر جا کربلا است و بهشت در دنیا تحقق خواهد یافت چرا که کربلا بخشی از بهشت است.
حجت الاسلام نوری تصریح کرد: چراغ و نور هدایت و کشتی نجات حسینی، عینیت نمی‌یابد مگر این که جامعه رنگ حسینی و الگوی فکری و رفتاری امام حسین(ع) را به خود بگیرد، بی تردید نوع حرکت امام حسین(ع) و اهل بیت(ع) و اصحابش از مدینه تا کربلا به گونه‌ای توأم با اعلام و آشکار کردن بوده است.
مسؤول نمایندگی ولی فقیه در سپاه شهرستان اردبیل، بیان داشت: تبلور اخلاص اصحاب در اعلام وفاداری و کشته شدن، نه یک بار بلکه هزاران بار در راه ولایت و امامت آشکار است به طوری که گوشه‌هایی از سخنان آنها همچون مسلم بن عوسجه و زهیر بن قین و بریر، فضایی از توحید ناب و اعتقاد قلبی به امامت و ولایت و معاد را ایجاد می کند.
حجت الاسلام نوری با بیان اینکه اخلاص از سویی مرگ را در نظر اصحاب شیرین‌تر از عسل کرده بود و سختی‌ها و دشواری‌ها را برای آنان آسان کرده، از سوی دیگر مقام معنوی آنها را ارتقا بخشیده و تا حد عین‌الیقین پیش برده است، افزود: اخلاص، بهشت را به ارمغان می‌آورد و دنیا را به آخرت پیوند می‌دهد و می‌توان از آن شربت ناب بهشتی را در همین دنیا نوشید و چنین است که اخلاص سیدالشهدا(ع) در گودال قتلگاه در سیمای مبارکش آشکارتر می‌شود.
مسؤول نمایندگی ولی فقیه در سپاه شهرستان اردبیل با اشاره به اینکه از جمله کسانی که تا پای جان و از دست دادن همه دنیای خویش در راه ولایت ایستادند و آخرت خود را با ولایت روشن کردند، عباس‌بن‌علی(ع) است و رفتار ابوالفضل عباس(ع) را نباید در محدوده وفا به برادر تحلیل و تبیین کرد، اظهار داشت: آن چه موجب شد تا عباس(ع) چنین فداکاری کند تنها مساله عصبیت خونی و نسبی و برادری نیست، بلکه ریشه این جانفشانی و دفاع تا آخرین دم از امام حسین(ع) را باید در حقیقت دینداری او جست که امام(ع) را اولی از خود برمی‌شمارد.
وی بیان کرد: در هفتمین روز محرم، یزیدیان آب را بر سپاه امام حسین(ع) بستند و با نگاه پرمعنای امام به عباس(ع)، مأموریت تهیه آب برای خیمه‌ها به حضرت ابوالفضل(ع) واگذار شد و ایشان به سمت نهر علقمه حرکت کرد و سران سپاه اموی را کنار زد، عمروبن حجاج با ترفندی شیطانی قصد سیراب سازی سقای تشنه لب حسین را داشت اما شور حماسه ابوالفضل(ع) و عهد و پیمان او با امام(ع)، تمام حیله‌های دشمنان راخنثی کرده و با همراهان و سپاهیان وارد شریعه شده و مشک‌های آب را به سوی امام حرکت داد، تمام تشنگان از دست سقای لب تشنه سیراب شدند.
حجت الاسلام نوری به نقل از علامه مجلسی (ره) ماجرای شهادت حضرت ابوالفضل العباس(ع) را تشریح کرد و گفت: عباس(ع) به طرف شریعه فرات روانه شد و در برابر جمعیت دشمن ایستاد، آنها را موعظه کرد و هشدار داد ولی در دل سیاه آن کوردلان اثر نکرد، عباس(ع) نزد برادرش بازگشت و موضوع را گزارش داد، در این هنگام فریاد العطش کودکان را شنید.
مسؤول نمایندگی ولی فقیه در سپاه شهرستان اردبیل، اظهار کرد: حضرت سوار بر اسب شد، نیزه و مشکی را برداشت و به طرف فرات حرکت کرد، چهار هزار نفر نگهبان شریعه فرات، سر راه آن حضرت را بسته و آن حضرت را تیرباران کردند، حضرت عباس(ع) با شجاعتی کم نظیر بر آنها حمله کرد به طوری که هشتاد نفر را کشت، بقیه پراکنده شده و حضرت عباس (ع) خود را به شریعه فرات رسانید.
وی بیان کرد: حضرت، مشک را پر از آب کرد و بر شانه راستش نهاد و به سوی خیمه‌ها روانه شد، به امید آنکه آب را به لب تشنگان برساند در راه بازگشت، شروع به رجزخوانی در میدان نبرد کرد که هر فرازی از آنها بیانگر عالی‌ترین درس‌های شجاعت، ایثار، وفاداری و اخلاص است.
حجت الاسلام نوری تصریح کرد: نگهبانان شریعه به حضرت عباس(ع) حمله کردند، در این هنگام، شمشیر بر دست راست عباس (ع) فرود آمد و آن را قطع کرد، حضرت عباس(ع) شمشیر به دست چپ گرفت و در این حال رجزهایی خواند و به جنگ ادامه داد.
مسؤول نمایندگی ولی فقیه در سپاه شهرستان اردبیل، اظهار کرد: در این میان شمشیر را بر دست چپ آن حضرت فرود آوردند که دست چپش نیز قطع شد عجب اینکه، حضرت عباس(ع) همانند عمویش جعفر طیار، پرچم را به سینه‌اش چسبانید و با بازوان قطع شده آن را نگه داشت در آن هنگام عمودی آهنین بر سرش زدند که آن حضرت از پشت اسب بر زمین افتاد.
وی گفت: با عرض عذر و تقصیر به پیشگاه حضرت ولیعصر(عج) و ساحت مقدس حضرت عباس(ع)، از درگاه خداوند متعال می‌خواهیم که به همه ما آگاهی کامل و توفیق عطا فرماید تا از رشادت‌ها و پایداری حضرت ابوالفضل العباس(ع) و اخلاص او پیروی کرده و با الگو قرار دادن تقوا، انسانیت و معنویت حضرت عباس(ع)، عاقبت به خیری و سعادت دنیا و آخرت را به دست آوریم./937/202/ب2