توسل از راه‌های تعالی و رشد انسان است
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حجت الاسلام جان نثاری کارشناس مذهبی عصر پنج شنبه هجدهم تیرماه در مسجد امام با اشاره به قالب های تقرب به خداوند گفت: در آیات قرآن کریم و روایات مسیری برای تعالی انسان تعریف شده است؛ ابتدا ما با اعمال خود مانند نماز و روزه جایگاهمان را نزد خدا بالا می‌بریم.
وی با ذکر اینکه توسل از راه‌های تعالی و رشد انسان است، افزود: توسل در لغت به معنای وسیله است؛ معمولا انسان افعالش با وسیله است؛ در امور معنوی نیز باید وسیله ای برای تعالی انسان وجود داشته باشد.
وی در ادامه افزود: گاه ارتباط انسان با خداوند به وسیله نماز و روزه است، اما گاهی برای اینکه بتوانیم به خداوند نزدیک‌تر شویم، از وسیله استفاده می‌کنیم.
این کارشناس مذهبی مسأله توسل را امری دانست که در تاریخ انبیا گذشته نیز وجود داشته و تصریح کرد: برادران حضرت یوسف پس از اینکه پی به خطای خود بردند از پدرشان خواستند برای آنها به درگاه خداوند دعا کند و این داستان نشان دهنده توسل در زمان حضرت یعقوب دارد و نیز مسئله توسل در آیات دیگری از قرآن مجید نیز ذکر شده است.
وی با تاکید بر اینکه توسل ما به اهل بیت(ع) به دلیل وابستگی آن ها به خدای یگانه است، افزود: توسل شیعیان به اهل بیت(ع) به معنی وسیله قرار دادن وجود مقدس اهل بیت(ع) برای رسیدن به تقرب الهی است، تا به همراه آن نظر پروردگار را به سوی خودمان جلب کنیم و به سوی او جذب شویم که این به معنای واقعی توسل است.
این کارشناس مذهبی با بیان اینکه گریه برای ولیّ خدا و کسی که خدا او را دوست دارد، دارای پاداش است، ولو اینکه این گریه از روی حس پدری باشد، افزود: حضرت یعقوب(ع) در فراق حضرت یوسف(ع) آنقدر گریست تا اینکه نابینا شد که مطمئناً این گریه‌ای برای غیر خدا بوده است.
وی در ادامه افزود: نکته جالب اینکه گریه او در حد اشک ریختن نبوده، بلکه آنقدر گریسته که به نابینایی او منجر شده است. زمخشری در تفسیر کشاف روایتی را نقل می‌کند که حضرت یوسف(ع) از جبرئیل مدت گریه پدرش را جویا شد؛ جبرئیل به او پاسخ داد که یعقوب(ع) هفتاد سال در فراق تو گریست.
حجت الاسلام جان نثاری در پایان خاطرنشان کرد: قرآن کریم در داستان حضرت یوسف(ع) هم می بینیم وقتی یوسف در مقابل مطامع دنیوی و شهوانی زلیخا تسلیم نشد تهدید به زندان شد که عکس العمل یوسف این بود که گفت خدایا زندان برای من محبوب تر از فسادی است که زنان مصر مرا به آن دعوت می کنند، این نقطه ی نجات از شیطان و عبودیت خدا برای یوسف بود./817/پ202/ب4