شک در مناقب اهل بیت شک در ایمان به خدا است

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در کرمان، حجت الاسلام مرتضی فهیم کرمانی، استاد حوزه علمیه قم، شب گذشته در جلسه بیان احادیث اهل بیت(ع) با بیان این که نتیجه روزه داری باید تقوای الهی باشد، گفت: تقوا انسان را از بدی ها و پستی های دنیا باز می دارد و خطرات از انسان با تقوا دفع می شوند.

وی در ادامه افزود: برای به دست آوردن تقوا نباید تنها به نماز خواندن و روزه گرفتن تکیه کرد، بلکه این ها شاخه هایی از شاخه های بسیار یک درخت هستند که همه آن ها با هم اسباب تقوا می شوند.

حجت الاسلام فهیم کرمانی اظهار داشت: یکی از تعبیرهای دیگری که می توان برای روایت مفضل آورد این است که فعل آن را به معنای تعجب بگیریم که در این صورت مفضل به سبب زیادی اعمالش احساس برتری کرده که امام صادق(ع) در پاسخ وی می فرماید، عمل اندک باتقوا بهتر از عمل بسیار بی تقوا است.

وی افزود: مفضل به امام صادق(ع) عرض کرد که مگر می شود کسی عمل بسیار داشته باشد اما تقوا را در پی نداشته باشد؟؛ امام صادق در پاسخ وی فرمود: آری همچون کسی که طعام خود را به دیگری می دهد، با همسایه اش مباشرت نیک دارد، حاضر است خود پیاده برود اما مرکب خود را به دیگری بدهد و اعمال نیک بسیاری داشته باشد اما در برابر حرام لغزش داشته باشد و آغوش خود را برای آن باز کند، که در این جا این فرد با وجود این همه عمل اما تقوا ندارد.

این استاد اخلاق عنوان کرد: کسی که چهل شبانه روز مراقب اعمالش باشد و از گناه پرهیز کند، پس از آن چهل روز سرچشمه های ایمان و حکمت در وی جاری می شود.

حجت الاسلام فهیم کرمانی گفت: تقوا به این معنا است که با وجود انجام اعمال نیک در کنار آن از اعمال حرام پرهیز کرده و به سراغ آن ها نرود.

وی با اشاره به روایتی از امام باقر(ع) تصریح کرد: در قیامت گروهی برانگیخته می شوند که نوری از آن ها تجلی می کند همچون نور سپیده دم صبح، اما پس از چندی این نور متلاشی شده و به گرد و غبار تبدیل می شود و از بین می رود.

استاد حوزه علمیه قم اضافه کرد: سبب متلاشی شدن این نور این است که این افراد، از دو کار پرهیز نمی کردند، نخست از گناه که آغوش خود را برای آن باز می کردند و سپس زمانی که فضیلتی از امام علی(ع) به آن ها می رسید، آن ها مهر انکار بر آن می زدند.

وی در پایان گفت: هر کس که در مناقب اهل بیت(ع) شک کند باید در ایمان خود به خدا نیز شک بورزد؛ چراکه اهل بیت(ع) خودشان اذعان دارند که در هر مقامی جز مقام الوهیت هستند./9706/پ202/ب