کتاب «حکایت عمر» آیت الله مولانا در تبریز رونمایی شد

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در تبریز، کتاب «حکایت عمر» گزیده یادداشت ها و خاطرات آیت الله سیدابوالحسن مولانا به قلم حجت الاسلام سید محمد جواد مولانا فرزند آن مرحوم، به زیور طبع آراسته و طی مراسمی در تبریز رونمایی شد.

بنابر این گزارش، این کتاب در 108 صفحه در قطع رقعی با شمارگان دو هزار نسخه منتشر شده است، کتاب حکایت عمر با یک مقدمه و 52 عنوان مطلب توسط انتشارات نور ولایت و بنیاد نیمه شعبان مسجد آیت الله انگجی تبریز به چاپ رسیده است.

حجت الاسلام سیدجواد مولانا، نویسنده کتاب حکایت عمر در آیین رونمایی با بیان این‌که تأکید دین مقدس اسلام مطالعه در احوال گذشتگان است، اظهار داشت: تا سده یازده هجری قمری 18 هزار و 500 عنوان کتاب توسط مسلمانان تالیف و نگارش شده بود که تاکیدات دین مبین اسلام باعث شد از این تعداد کتاب، یکهزار و 300 عنوان آن مربوط به تاریخ و تاریخ نگاری باشد.

وی با اشاره به این‌که مسلمانان در تاریخ نگاری و ثبت تاریخ در جهان پیشتاز هستند، گفت: هر کتابی هم که در زمان حاضر نگارش پیدا می کند برای آیندگان به عنوان سند خواهد بود، ثبت خاطرات بزرگان به عنوان سندهای تاریخی ابزار مناسبی برای انتقال دانش به نسل های کنونی و آینده است.

گفتنی است، آیت الله سید ابوالحسن مولانا در سوم دی 1303 شمسی در نجف اشرف زاده شد. آن بزرگوار دوران کودکی و طفولیت را در دامن مادری مهربان و پدری دانشمند سپری کرد و در حالی که هنوز از عمر شریفش سه سال سپری نشده بود، به اتفاق والدینش به تبریز آمد و از تحصیلات ابتدایی وارد حوزه علمیه تبریز (مدرسه طالبیه) شد.

آیت الله مولانا در 1321 شمسی برای ادامه تحصیل به حوزه قم مهاجرت کرد و از محضر اساتید برجسته ای مانند آیات عظام حجت، علامه طباطبایی، محقق داماد و امام خمینی بهره برد و پس از 14 سال اقامت در جوار مرقد کریمه اهل بیت، به حوزه علمیه نجف رفت و در حوزه آن دیار از محفل فقهی و اصولی آیت الله سید ابوالقاسم خویی رحمه الله و آیت الله شیخ حسین حلی استفاده کرد و پس از یک سال به تبریز مراجعت کرد و به خدمات علمی و مذهبی پرداخت.

وی از همان آغاز ورود به قم، ضمن تحصیل، به تدریس کتابهای شرح لمعه، مکاسب و کفایه الاصول پرداخت و به خاطر دقت زیاد و مطالعه فراوان، گروهی از طلاب علوم اسلامی در درسش حاضر می شدند و از وجودش استفاده می کردند. معظم له بعد از سکونت در تبریز، به تدریس سطوح عالیه در منزلش همت گماشت؛ ولی در سالهای آخر عمر به علت کهولت سن این درس‌ها تعطیل شد.

آیت الله مولانا در سال 1382 شمسی از سوی سازمان تبلیغات اسلامی، به عنوان امام جماعت نمونه ایران شناخته شد و در مجلس بزرگداشتی که خود ایشان حضور نداشت، از معظم له تجلیل به عمل آمد. در سایه تلاش های مخلصانه و نظارتهای پیایی ایشان، باز سازی و تعمیر مسجد قدیمی 'استاد شاگرد تبریز'، به سامان رسید و بنیاد فرهنگی و خیریه نیمه شعبان مسجد آیت الله انگجی شکل گرفت.

احاطه کامل معظم له بر علوم مختلف، پویایی فکر و اندیشه و علاقه وافر به گسترش فرهنگ اصیل تشیع، او را بر آن داشت که آثار ارزشمندی در موضوعات فقه، اصول، درایه، علوم قرآن، تفسیر، حدیث، نهج البلاغه، تاریخ اسلام، اعتقادات، منطق و اخلاق از خود به یادگار گذارد که دو کتاب درر المطالب فی شرح المکاسب و کتاب النجم الظاهر فی الصلاۀ المسافر نمونه بارز آن است و سرانجام پس از خدمات فراوان به مکتب اصیل تشیع، در هفتم خرداد سال 1383 شمسی در تبریز دار فانی را وداع گفت./853/پ203/ق