مخالفان به دستاوردهای مذاکرات بی توجه هستند
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در مشهد، محمد جواد رنجکش، استاد روابط بین الملل دانشگاه فردوسی، شب گذشته در نشست بررسی بیانیه لوزان در دانشگاه فردوسی مشهد که به همت انجمن سیاسی خراسان رضوی برگزار شد، با اشاره به وجود ابعاد مختلف در سیاست روابط بین الملل گفت: هر روزه شاهد یک سری اتفاقات نظیر حمله عربستان به یمن ، پرونده هسته ای ایران، وضعیت اکراین و غیره هستیم که در ورای این اتفاقات، بُعد نظری و تئوری وجود دارد.
وی با اشاره به این نکته که مذاکرات هسته ای ایران در زمان رییس جمهور اسبق ایران برملا شد و گروهی هایی اعلام داشتند که ایران در زمینه هسته ای انحرافات فراوانی دارد، افزود: با چنین اتفاقی به تدریج نظر کشور ها و سازمان های بین المللی به این موضوع جلب و اولین مذاکرات جدی ما با سه کشور اروپایی آغاز و منجر به پیمان سعد آباد شد.
رنجکش اظهار کرد: طبق این پیمان، ایران متعهد شد به صورت یک جانبه همه فعالیت های خود را تا سه سال تعلیق کند تا اعتماد سازی انجام دهد و ایران در مقابل آن بتواند در قالب کنسرسیوم های بین المللی برای ساخت نیروگاه هسته ای با مشارکت کشورهای اروپایی اقدام کند.
این استاد دانشگاه در ادامه با اشاره به تغییرسیاست دولت ایران در سال 84 از سیاست تنش زدایی و استراتژی همکاری به استراتژی عدم همکاری دولت های نهم و دهم تحت عنوان مقاومت و ایستادگی، تصریح کرد: با تغییر استراتژی ایران در این زمینه، پرونده هسته ای به آژانس انرژی اتمی کشانده شد و کشورهای دیگری هم به این مذاکرات اضافه شدند و در نهایت پرونده ایران به شورای امنیت و ذیل بند 6و7 برده و تحریم ها به تدریج علیه ایران اعمال و عملیاتی شد.
وی با بیان این که معاهده ام.پی.تی کاملا تفسیرپذیر است و به صورت صریح به حق غنی سازی اشاره ندارد، افزود: ایران به دنبال به دست آوردن حق غنی سازی بود که هزینه هایی هم به جهت تحریم های فراوان موجود پرداخت کرد.
رنجکش به دست آوردن حق غنی سازی در تفاهم نامه اخیر را دست آورد بزرگی برای ایران برشمرد و گفت: ایران با توجه به مسائل اقتصادی و توانایی های نظامی خود و مسائل ایجاد شده در منطقه، قصد داشت تا این موضوع را حتی تا مرحله جنگ هم ادامه دهد چنان که در برهه های زمانی این جنگ به صورت های مختلفی نظیر جنگ سایبری و تحریم هایی که ایران را از اهداف خود عقب انداخت، اتفاق افتاد.
وی ادامه داد: با روی کار آمدن دولت فعلی، تلاش ها بر این بود که دولت بتواند کمترین ضرر را در زمینه هسته ای داشته باشد و دستاورد ها را افزایش دهد.
این استاد دانشگاه با اشاره به این که هنوز توافقی انجام نشده و مسأله لوزان در حد بیانه است، افزود: مخالفان این بیانیه عمدتا به امتیازات داده شده از طرف تیم ایرانی توجه می کنند و به دستاوردهای این بیانیه که مهمترین آن ها به رسمیت شناخته شدن حق غنی سازی ایران است بی توجهی می کنند.
رنجکش یاداور شد: پس از انقلاب اسلامی و با تغییر نوع نگاه کشورهای غربی به ایران و سعی در به انزوا کشاندن کشور، نقش ژاندارم منطقه ای که قبل از انقلاب در دست ایران بود از بین رفت ولی با ایجاد توافق هسته ای و اعتماد سازی، ایران می تواند دوباره این نقش را در منطقه با توجه به توانایی های خود به دست آورد.
وی همچنین یکی دیگر از امتیازات بزرگ توافق احتمالی را تطهیر چهره ایران به عنوان یک تهدید کننده امنیت کشورهای منطقه دانست.
این استاد دانشگاه به تاثیر منفی تحریم ها اشاره کرد و گفت: چنان چه توافقی ایجاد شود، ایران می تواند در یک دوره کوتاه رشد اقتصادی 8یا9 درصدی در اقتصاد خود داشته باشد زیرا با آزاد شدن بالغ بر 100 ملیارد دلار از دارایی های بلوکه شده ، ایران می تواند تقریبا 77هزار پرژه نا تمام خود را به اتمام برساند./930/پ202/ب5