حجتالاسلام پناهیان:
بی مبالاتی در مدیریت زمان بر روند تربیت اثر سوء می‌گذارد
خبرگزاری رسا ـ استاد حوزه و دانشگاه با تأکید بر این که باید به زمان حساس باشیم و حتی از آن حساب ببریم و برای آن در زندگی خود حساب باز کنیم، اظهار داشت: وقتی برای یک چیز بی‌ارزش وقت می‌گذاریم، در حقیقت داریم برای آن فدا می‌شویم. افرادی که برای زمان ارزشی قائل نیستند، انسان‌های تربیت شده و خودساخته نمی‌توانند باشند.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حجتالاسلام علیرضا پناهیان در ادامه سلسله مباحث در موضوع زمان‌شناسی و ارزش‌گذاری برای فرصت‌های عمر که در مسجد امام حسین(ع) تهران برگزار شد، با اشاره به روایتی از امام جعفر صادق(ع) در خصوص زمان اظهار داشت: زمان هرچند از نگاه ما طولانی هم باشد، باز بسیار کوتاه است و اگر کسی خصلت کوتاهی زمان را درک نکند، نمی‌تواند آن را به درستی بشناسد.
وی با تأکید بر این‌که زمان و عمر بسیار کوتاه است، افزود: از حضرت نوح(ع) سوال کردند، شما که 950 سال عمر کردید، زمان را در این مدت چگونه دیدید؟ و او جواب داد، به اندازه‌ای که گویی از دری وارد و از در دیگر خارج شدم!
حجتالاسلام پناهیان با بیان این‌که مقایسه‌هایمان درباره زمان درست نیست، تصریح کرد: همه چیز به نگاه ما بستگی دارد و ما عمدتاً گرفتار نگاه‌هایمان هستیم. قدرت کنترل نگاه را نداریم و نگاه‌مان حرام است. باید پذیرفت که زمان کوتاه است و بر اساس این واقعیت به زمان بنگریم. با یک محاسبه ساده ریاضی، ما اصلاً فرصت زندگی نداریم. صد سال زندگی را از بی‌نهایت کم کنید، باز بی‌نهایت می‌ماند؛ یعنی زندگی آخرت زندگی بی‌نهایت است و این دنیا از نظر زمانی در واقع صفر است.
وی ادامه داد: زمانی که ما برای خدمت در اختیار داریم، هر چند طولانی باشد، باز بسیار کوتاه است و این خود از ویژگی‌های زمان است.
این واعظ دینی با طرح این پرسش که چرا کوتاهی زمان را نمی‌بینیم، پاسخ داد: آرزوهای انسان نمی‌گذارد که حجاب‌ها را ببیند. ما چون برخی چیزها را دوست داریم، بقیه عالم را تمایل داریم از این نگاه ببینیم. مربیان، معلمان و والدین بچه ها را از عالم رویا خارج کنند. امیرمومنان(ع) می‌فرمایند، آرزوهای دراز نداشته باشید که به آن نمی‌رسید.
وی به روایتی در همین زمینه اشاره کرد و یادآور شد: در روایات هست که به هیچ چیز وابسته نشوید، چون همه عالم را تحت تأثیر قرار می‌دهد. جوانان زیاد دنبال این نباشند که همسر ایده‌آل(از همه نظر) داشته باشند. دوست داشتن زیاد، نگاه انسان را مغشوش خواهد کرد و تکرار چیزی که دوستش داریم، واقعیت را از ما دور می‌کند.
حجتالاسلام پناهیان یکی از آن واقعیت‌هایی را که بر اثر آرزوهای دور و دراز از انسان سلب می‌شود، همین کوتاهی زمان دانست و ابراز داشت: مگر عمر انسان چقدر است که آنقدر برای ظواهر دنیا و ازدواج و غیره سخت‌گیری می‌کند؟ کودک، فردا را نمی‌فهمد و اگر به او بگویید که فردا دوتا برایش می‌خرید، متوجه نمی‌شود، لذا اصرار می‌کند. انسان‌ها معمولاً تا پانزده شانزده سالگی بزرگ می‌شوند و بعد از آن دیگر بزرگ نمی‌شوند و رشد نمی‌کنند؛ به همین دلیل وقتی وعده خدا را می‌شنوند، باور ندارند.
وی علت این مشکل را عدم آموزش صحیح مفهوم زمان به فرزندان ذکر کرد و گفت: اگر مادر در هنگام مهرورزی به کودک، تعادل را حفظ کند، بچه یاد می‌گیرد که آرزوهای طول و دراز نداشته باشد. بهترین بچه، بچه‌ای است که وقتی چیزی را دوست دارد، برای رسیدن به آن صبر داشته باشد. ممکن است هم پدر، هم مادر، هم معلم و هم جامعه در این زمینه مقصر باشند.
این کارشناس مذهبی به روایتی از امام صادق(ع) اشاره کرد و اظهار داشت: ایشان می‌فرمایند، اگر گرسنگی بر انسان وارد نمی‌شد و او را اذیت نمی‌کرد و اگر انسان‌ها نمی‌دانستند که غذا برای‌شان حیاتی است، از سر تنبلی آنقدر غذا نمی‌خوردند تا جان می‌دادند!
وی در تفسیر این روایت گفت: گاهی اوقات راحت‌طلبی آنقدر بر انسان عارض می‌شود که واجب‌ترین نیازهای خود را هم کنار می‌گذارد. این خصلت طبیعی در وجود انسان است و این‌که امام صادق(ع) چنین فرموده است، آن است که تا زمانی که چیزی برای انسان‌ها حالت اضطرار پیدا نکند، به دنبال انجام آن کار نمی‌رود.
حجتالاسلام پناهیان با بیان این‌که بعضی از امور در زندگی بسیار ارزشمند و مهم هستند، خاطرنشان کرد: مسائلی همچون دین، نماز و کارهای خیر از امور با ارزش زندگی انسان هستند که بی‌توجهی به آنها می‌تواند خسارت‌بار باشد. زمان هم یکی از همین موارد ارزشمند است که عموماً مورد غفلت انسان‌ها قرار می‌گیرد، زیرا زمان بر خلاف گرسنگی، علایم خود را به انسان نشان نداده و تحمیل نمی‌کند.
وی تأکید کرد: باید به زمان حساس باشیم و حتی از آن حساب ببریم و برای آن در زندگی خود حساب باز کنیم. چقدر از عمر و زمان ما در طول سال هدر می‌رود؟ وقتی برای یک چیز بی‌ارزش وقت می‌گذاریم، در حقیقت داریم برای آن فدا می‌شویم. افرادی که برای زمان ارزشی قائل نیستند، انسان‌های تربیت شده و خودساخته نمی‌توانند باشند.
این استاد حوزه و دانشگاه با اشاره به این‌که زمان بسیار هولناک و سهمگین است و تا انسان را مقهور خود نکند، رها نمی‌کند، اضافه کرد: افرادی که با غفلت از یاد مرگ فکر می‌کنند که دارند خوش می‌گذرانند، نادان‌هایی بیش نیستند و این نوع خوش‌گذرانی، سهل‌انگاری و احمقانه است. باید از ارزش‌هایی که خداوند در این عمر کوتاه انسان عنایت فرموده است لذت ببریم. باید از خوشی‌های عمیق عرشی لذت ببریم.
وی به یکی دیگر از ویژگی‌های زمان اشاره و تصریح کرد: می‌توان گفت زمان به نوعی دزد است؛ یعنی هر کس که فرصتی برای انجام کار خوب نصیبش می‌شود، اگر صبر کند تا فرصت بهتری برایش ایجاد شود، زمان همان فرصت اولیه را هم از او سلب می‌کند و این از خصلت‌ها و روش‌‌های زمان است که سلب فرصت می‌کند.
حجتالاسلام پناهیان در پایان توصیه کرد، حتی یک لحظه فرصت را برای انجام کار خیر از دست ندهید و آن را عقب نیندازید، زیرا شیطان همواره در کمین انسان است. امیرمؤمنان(ع) بارها این سخن را فرموده است که امروز را دریابید و به آرزوها دل نبندید.
گفتنی است، سلسله مباحث پیرامون «زمان‌شناسی و ارزش‌گذاری برای فرصت‌های عمر» تا دهم ماه مبارک رمضان بعد از نماز ظهر و عصر با سخنرانی حجتالاسلام پناهیان در مسجد امام حسین(ع) تهران برقرار است.9591//پ202/س
ارسال نظرات