شماره 42 دوهفته نامه الکترونیکی باب الجواد منتشر شد
خبرگزاری رسا ـ چهل و دومین شماره دوهفته نامه الکترونیکی باب الجواد(ع) با هدف تولید و نشر آثار مرتبط با امام رضا(ع) در موضوعات مختلف با طرحی نو در فضای مجازی منتشر شد.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، شماره 42 دوهفته نامه الکترونیکی باب‌الجواد(ع) شامل سخن سردبیر، داستان، حرم‌شناسی، شعر، معرفی کتاب و مقاله، مشاهیر مدفون در حرم و مقاله در فضای مجازی به منتشر شد.
وبلاگ امام رضا(ع) در بخش وبلاگ‌های رضوی، وبلاگ‌های چند لحظه، دریچه، گاه رهایی، و دلم می‌گوید و ساندیس نویس در بخش وبلاگ نویسندگان و موضوعاتی همچون آفتاب هشتم، غبار حرم، چه بخواهیم، امام رئوف، یا ابالحسن، حاجت و عمه سادات، آداب زیارت، آداب سفر از نگاه آیات و روایات نیز در قسمت پاکدست‌ها و ره‌توشه این دوهفته نامه الکترونیکی قابل مشاهده است.
زیارت آنلاین، آیینه نگار، پنجره فولاد، حدیث یار، شماره های پیشین، اخبار، پیوندها و تبلیغات از دیگر بخش‌های این شماره است که بخش معرفی وبلاگ‌ها در سبک جدیدی به معرفی کامل وبلاگ‌های رضوی می‌پردازد و در بخش اخبار، هر روز اخبار مرتبط با امام رضا(ع) پوشش داده شده است.
در بخش نگارخانه پوسترها و عکس‌های جذاب و دیدنی یا ثامن الحجج، کلمه التوحید، هدیه میلاد حضرت امام رضا(ع)،عید غیر، زهرا فقط هم‌کفو علی بود، یا حضرت عبدالعظیم(ع)، اشفعی فی‌الجنه، دخیل پنجره فولاد، یا هادی(ع)، شب هم به قدر دیده تو پرستاره نیست، السلام علیک یا موسی‌بن جعفر(ع) و ایام فاطمیه آورده شده که با بهترین کیفیت قابل مشاهده و دانلود است.
ساحل دریا
در بخش داستان این دوهفته‌نامه می‌خوانیم: دست‌هایش که پایین می‌آمد محکم می‌خورد توی صورتش؛ میان رضا رضاجان، محمدش را صدا می‌زد، هر کس می‌دیدش، برای شفای پسرش، محمدش دعا می‌کرد.
اما هیچ کس نمی‌دانست این دریای طوفان زده آمده که جنازه محمدش را که چند روزی است دریا از او گرفته پس بگیرد.
صحن موزه
در بخش دیگری از این دوهفته‌نامه با عنوان حرم شناسی آمده است: ساخت این صحن در آبان ماه سال 1316 شمسی آغاز و در آذرماه 1324 به پایان رسید، از آنجایی که ساختمان موزه حرم در این صحن بنا شده به صحن موزه مشهور شد.
در سال های اخیر بنا به نیاز مبرم توسعه امکان سرپوشیده، طرح تغییر کاربری این صحن به رواق امام خمینی(ره) به تصویب رسید و عملیات اجرایی آن با زیر بنای 19680 متر مربع در دو طبقه، از اواخر سال 1381 شمسی آغاز گردید.
مهمانسرای حرم
مهمانسرا از دیرباز پذیرای مهمانان بارگاه، ملکوتی حضرت رضا علیه السلام بوده است. شواهد نشان می دهد که موضوع پذیرایی از زائرین در مهمانخانه حضرتی قبل از قرن نهم هجری معمول بوده است ولی مآخذ و مدارکی که به دست آمده از اوایل دوره صفویه به این طرف را در تاریخ ثبت کرده‌اند.
مهمانسرا با توجه به افزایش روزافزون زائران در گذر زمان در دوره‌های مختلف چندین بار توسعه یافته است، در سال 1373 شمسی زیربنای آن به 5330 متر مربع افزایش یافت و به منظور بهره‌مندی بیشتر زائران از خوان نعمت حضرتش در توسعه مجدد زیربنای آن به 9 هزار متر مربع خواهد رسید.
دعوتنامه زائران ایرانی در مراکز اسکان آنان و دعوتنامه پذیرایی از زائران غیر ایرانی، در رواق دارالرحمه(صحن جمهوری اسلامی) توزیع می شود.
سبک زندگی رضوی
در بخش مقاله دوهفته‌نامه باب‌الجواد به موضوع سبک زندگی رضوی پرداخته شده است که به این شرح است: امروزه یکی از موضوعاتی که بسیار از آن سخن به میان می آید موضوع سبک زندگی اسلامی است، ساختار ها و ویژگی های این سبک زندگی را می‌توان در لابه لای گزارشات تاریخی و دستورات دینی متون دینی اصیل یعنی قرآن و سنت پیامبر و ائمه طاهرین جستجو کرد.
اغلب سیره نویسان رضوی، در ضمن مباحث حوادث زمان حیات امام رضا علیه‌السلام از شیوه‌های رفتاری آن حضرت نیز قلم فرسایی کرده‌اند، بعد از اتمام سیر حرکت امام رضا از مدینه تا مرو، مناسب دیده شد مباحثی تحت عنوان سبک زندگی رضوی ارائه گردد تا ضمن پرداختن به زندگی‌نامه و سیره عملی و رفتاری آن حضرت ، الگوهای رفتاری ایشان با الگوهای جامعه اسلامی خویش مقایسه ای کرده و میزان تطابق یا فاصله از آن معیارهای حقیقی به خوبی شناسانده گردد.
اصول اولیه روابط عمومی (آداب معاشرت)
از ابراهیم بن عبّاس صولى نقل شده، که گفته است: من ابى الحسن الرضا علیه السّلام را هرگز ندیدم در سخن گفتن، با کسى درشتى کند، من ابى الحسن الرضا علیه السلام را هرگز ندیدم سخن کسى را پیش از فراغ از آن، قطع کند و هرگز درخواست کسى را، که قادر به انجام دادن آن بود، رد نفرمود و هرگز پاهاى خود را، در جلو همنشین، دراز نمى‌کرد و هرگز در برابر همنشین تکیه نمى‌داد و هرگز او را ندیدم، که غلامان و بردگان خود را بد گوید و هرگز او را ندیدم، که آب دهان اندازد و هرگز او را ندیدم، که قهقهه کند، بلکه خنده‌اش تبسم بود و هنگامى که مجلس او از مردم خالى و سفره غذا انداخته مى‌شد، همه غلامان و بردگانش، حتى دربان و میرآخور را، به دور سفره غذا مى‌نشانید.
نکات روایت
اولین ویژگی در روابط عمومی این است که باید شنونده فعال بود، یعنی گوینده این چنین احساس کند که ما با تمام وجود به صحبت‌های او گوش فرامی دهیم و به عبارت دیگر مطالب او را می‌شنویم، در بسیاری از مواقع، کسل کننده بودن روابط روزمره ما چه در درون خانه و یا بیرون منزل بخاطر عدم دقت در همین اصل پیش پا افتاده در معاشرت است.
قهقهه زدن نزد امام رضا مذموم بوده است، البته در سنن النبی نیز چنین مطلبی ذکر شده است که از ویژگی‌های رسول مهربانی‌ها شمرده شده است، امروزه ، یکی از تکنیک‌های تخلیه استرس و اضطراب‌های درون فرد، قهقهه زدن عنوان می‌شود، به افراد توصیه می‌کنند حتی بی دلیل، شروع کنند به خندیدن و این خنده را تا آستانه قهققه ادامه دهند و به ریسه رفتن ختم کنند.
اما آیا واقعا راه درمان تخلیه استرس و تنشهای درونی، همین است، در دیگر روایات داریم که حزن مؤمن در قلبش است یعنی مؤمن بی دغدغه نیست یعنی همیشه نگران آخرت و دین خویش است اما این بدان معنا نیست که زندگی را بر خود و دیگران تلخ کند چرا که بُشر و سرزندگی دارد و همیشه سرحال است چرا که بر این باور است که اگر بخواهد برای خدا با تمام توان بندگی کند با کسالت و خمودی و غم و غصه به سرانجام مطلوب نمی رسد، پس بر اساس آموزه‌های رضوی باید خنده و شادی ما افراطی نباشد که ما را از یاد خدا غافل کند.
اگر در منزل یا محل کار، سلسله مراتب وجود دارد، هنگام غذا خوردن باید همه این عناوین به کناری نهاده شود و همه در کنار هم بر سر سفره نعمت الهی بنشینند که همین خود سبب نزول و جلب رحمت خداوند و ازدیاد و ماندگاری نعمت می شود، رییس کنار آبدارچی و معاون کنار کارمند اگر بنشیند حس صمیمیت بیشتری در میان افراد ایجاد می‌کند و همین خود به صورت غیرمستقیم بر تعهد کاری و راندمان کار می‌افزاید.
آراستگی بیرون منزل
ابوعباد گوید: حضرت رضا در تابستان روى بوریا در زمستان روى پلاس مى‌نشست و لباس خشن مى‌پوشید مگر موقعى که میان جمعیت می‌رفت که خود را براى آنها مى‌آراست.
نکات روایت
در نگاه اول به این روایت، زهد و پارسایی امام رضا را می توان استنباط کرد، اما دو برداشت دیگر نیز می‌توان داشت، یکی این‌که، این‌گونه روایات را از منظر پزشکی و طبیعت شناسی بررسی کرد، آیا بوریا و پلاس، خصوصیتی دارند که امام یکی را در تابستان و دیگری را در زمستان به عنوان زیرانداز خویش استفاده می‌کردند؟
گسترش رویکرد وسایل منزل امروزی به پلاستیک و وسایل نفتی آنچنان گسترده شده است که اگر بخواهیم منزل خویش را هم بیاراییم از گل مصنوعی و درخت مصنوعی که از جنس پلاستیک و نفت است استفاده می‌کنیم که مضرات فراوانی بر محیط خانه و بیرون منزل دارند هنگامی که به عنوان زباله غیر تجزیه پذیر به آنها نگاه شود.
نکته دیگر روایت، آراستگی شخص مؤمن در بیرون منزل و عزت‌مندی اوست، همه بر این مطلب مهر تأیید می‌زنند که باید در بیرون منزل مرتب و آراسته حاضر شویم اما امام رضا میان لباس درون منزل با لباس بیرون منزل تفاوتی می‌گذارند، این خود دلیل بر این مطلب است که اگر کسی رویگردان از دنیاست و نگاه او به دنیا، به سان جیفه گندیده‌ای است، این نگاه او نگاه شخصی اوست، اما در هنگام تعامل با افراد جامعه باید عزت‌مند و آبرومند مشی داشته باشد.
بسیاری از اهل عرفان و سلوک که برای خویش فرقه‌های متعددی نیز ساخته‌اند، خود را منتسب به امام رضا می‌دانند مانند فرقه اویسیه که در سلسله اقطاب خود به امام رضا می‌رسند، قائل به تارک دنیا بودن هستند، غافل از این‌که نگاه دین به دنیا نگاه ابزاری است یعنی با آبادی دنیای خویش ، فرصت رسیدگی به آخرت خود را نیز فراهم ساختن.
میرزا هاشم
در بخشی با عنوان مشاهیر مدفون در حرم می خوانیم:مولانا حاج میرزا هاشم مجتهد، فرزند ارشد میرزا هدایت الله نوه میرزا مهدی شهید مجتهد، از مجتهدین، فقها و مفسرین برجسته قرن 13 هجری است.
وی در رجب سال 1209 هجری قمری در مشهد به دنیا آمد و فقه، اصول، تفسیر و کلام را خدمت پدر تلمذ کرد و به دریافت اجازه اجتهاد از ایشان نایل شد. در علوم ریاضی تخصص داشت، ایشان در بیشتر اوقات به مباحث علمی و ترویج احکام شرعی می پرداخت و مدام روزه بود و شبها را شب زنده داری می‌کرد.
او روزه ماه رجب و شعبان را هرگز ترک نکرد و در شبها جهت کمک مستمندان به خانه‌هایشان وسایل مایحتاج می‌برد، کوشش داشت تا تفسیر ناتمام پدر خود را به آخر رساند، ولی موفق نشد و کتابی دیگر به نام تسلیه الفؤاد فی فقه الاحبه و الاولاد نوشت.
دخالت در امور سیاسی را از مسؤولیت‌های اجتماعی و دینی خود می‌شمرد، در فتنه سالار از نیروهای دولتی جانبداری کرد و به همین دلیل مدتی به زندان افتاد و پس از رفع فتنه به تهران رفت و مورد احترام فراوان قرار گرفت.
به سال 1269 هجری قمری درگذشت و در رواق پشت سر مبارک دفن شد، میرزا محمد باقر مشهور به شفتی، نظام الدین و میرزا سید محمد که هر سه از علما و ادبای عصر خود بودند فرزندان ایشان هستند.
شماره 42 دوهفته نامه الکترونیکی باب الجواد(ع) به همراه شماره‌های پیشین، به مدیرمسؤولی و سردبیری ام کلثوم باقری در فضای مجازی به نشانی اینترنتی www.baboljavad.com بارگذاری شده و قابل استفاده برای علاقه مندان است./907/ت303/ن
ارسال نظرات