شفاعت فاطمه زهرا

به گزارش سرویس مانیتورینگ خبرگزاری رسا، کارشناسان شبکه های وهابی وصال حق و نور در برنامه هایی جداگانه در مورد مقام حضرت فاطمه زهرا (س) مدعی شدند روایتی در کتب تشیع برای شفاعت حضرت زهرا (س) در روز قیامت وجود ندارد.

مسأله شفاعت، چیزى است که ریشه‏ى قرآنى و حدیثى داشته و از ضرورت مذهب به حساب می ‏آید. بنابراین، یکى از شفعاى روز قیامت- آن هم در حد وسیع- حضرت فاطمه‏ى زهرا (س) مى‏باشد که در اینجا و در اختصار به چند حدیث بسنده می کنیم.
حدیث اول  «بحارالانوار، ج 43، ص 172، روایت 13» است:
«ابن عباس مى گوید: رسول الله (ص) فرمود: شما را شاهد مى گیرم که شیعیان و پیروان فاطمه (س) را از آتش دوزخ ایمنى بخشیدم».
حدیث دوم «بحارلانوار، ج 43، ص 219، روایت 1» آمده است توجه نمائید:
«امام باقر (ع) به نقل از جابر بن عبدالله انصارى مى فرماید که رسول الله (ص) فرمود: ... بعد از اینکه فاطمه (س) به خدا عرض مى کند، اى معبود و سرور من، میان من و کسانى که به من ظلم کردند، حکم بفرما. خداوندا، میان من و قاتلین پسرم (و یا فرزندانم) حکم نما، ناگهان ندایى از جاب حق- جل جلاله- مى رسد که: اى محبوبه من و دختر محبوبم ، از من سوال کن که به تو عطا مى شود، و شفاعت کن که شفاعتت مورد قبول واقع مى گردد. به عزت و جلالم سوگند، ظلم هیچ ظالمى از نظرم دور و فراموش نمى شود. سپس حضرت فاطمه (س) عرض مى کنند: اى معبود و مولاى من، نجات فرزندان و شیعیانم و نجات شیعیان فرزندانم و دوستداران خود و فرزندانم را خواهانم... ».
حدیث سوم «بحارالانوار،ج 43، ص 223، از روایت 9» آمده است که در آن می خوانیم:
«ابى خیر مى گوید: على بن ابى طالب (ع) فرمود که رسول الله (ص) فرمود:... منادیى از باطن و عرش الهى ندا مى دهد: اى اهل قیامت، چشمان خو را ببندید، این فاطمه (س) دختر محمد رسول خدا (ص) است که از صراط مى گذرد. سپس فاطمه (س) و شیعیانش چون برق گذرا از صراط عبور مى کنند. و در پایان پیامبر اکرم (ص) فرمود: خداوند، دشمنان فاطمه (س) و دشمنان فرزندان او را به آتش جهنم مى افکند.»
حدیث چهارم « بحارالانوار، ج 43، ص 227، از روایت 13» آمده است چنین می نویسد:
«در ادامه ى حدیث ابن عباس از امیرالمومنین علی (ع) ، به نقل از رسول الله (ص) آمده است:... جبرئیل علیه السلام مى گوید: یا فاطمه (س) ، حاجات خود را از خدا بخواه، مى گویی: پروردگارا، به فریاد شیعیان و پیروانم برس. خداوند عزوجل مى فرماید: آنها را آمرزیدم. مى گویى: پروردگارا، به فریاد شیعیان و پیروان فرزندانم برس. خداوند مى فرماید: آنها را بخشیدم. مى گویى:پروردگارا به فریاد پیروان شیعیانم برس. خداوند مى فرماید: برو، هر کس دست به دامن تو زند، در بهشت با تو است. در اینجا است که همه مردم آرزو مى کنند: اى کاش فاطمى و شیعه فاطمه (س) بودند. تو از صراط مى گذرى در حالى که شیعیان تو و شیعیان فرزندانت و شیعیان امیرالمومنین (ع) همراه تو هستند، و هیچ وحشتى ندارند، و بدنهایشان پوشیده است، و سختیها از آنها برطرف شده، و همه گذرگاههاى سخت بر آنان آسان گشته است. مردم همه مى ترسند، ولى آنان ترسى ندارند، و مردم همه تشنه اند، ولى ایشان را تشنگى نیست.»/9161/2233/خ