ویژهنامه «اسرار موفقیت در نهجالبلاغه» در فضای مجازی منتشر شد
خبرگزاری رسا ـ ویژهنامه «اسرار موفقیت در نهجالبلاغه» با هدف آشنایی بیشتر جوانان با معارف نهجالبلاغه در فضای مجازی منتشر شد.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، ویژهنامه «اسرار موفقیت در نهجالبلاغه» شامل مطالبی همچون اولین گام در راه موفقیت، پنج رمز کاربردی مهم برای پولدار شدن و مهمترین زیربناهای موفقیت در پایگاه اینترنتی تبیان منتشر شد.
عنصر طلایی موفقیت، آرزوهایی که مانع موفقیتمان هستند، راهکارهایی برای عزیز و محبوب بودن، هشت گام موفقیت در نهج البلاغه، دوستان خوب نقش آفرینان موفقیتهای ما، راهکارهایی برای داشتن آرامش روحی و روانی، چه کنیم فرزندان موفقی داشته باشیم و چگونه خطاها را به حداقل برسانیم از موضوعات دیگر این ویژهنامه است.
مهمترین زیر بناهای موفقیت
در این مقاله از ویژهنامه اسرار موفقیت در مهجالبلاغه میخوانیم: هر فردی در زندگی شخصی و اجتماعی خود خواهان به دست آوردن موفقیت در تمامی مراحل زندگی است، آنچه که برای هر انسان مهم است، پیمودن راههای کسب موفقیت و افزایش کارایی در شغل ، تحصیل و درآمد است.
حال اگر راههای به دست آوردن موفقیت از زبان فرد آگاه بیان شود ، درصد خطایش به صفر میرسد و موفقیت با آن حتمی میشود، موارد زیر از جمله مواردی است که امیرمؤمنان در برخی از فرمایشات خود برای افزایش بهره وری و موفقیت در تمام امور به آن تأکید داشتند.
اگر می خواهید با پیمودن مسیری به موفقیت دست پیدا کند سعی کنید در ابتدا علایق شخصی خود را در نظر بگیرید فردی را در نظر بگیرید که از نظر اکثر اطرافیان فردی موفق است، اما خود فرد به کاری که میکند هیچ گونه علاقهای نداشته باشد در این صورت میل به خوشبختی و احساس موفق بودن در آن فرد به صورت کامل ارضا نمیشود و همیشه آن فرد احساس میکند که گم شدهای در زندگیاش دارد و جای خالی چیزی را در زندگی احساس میکند، هم چنین اگرکسی به کاری علاقه نداشته باشد، فهم و درک او هم در آن کار پایین میآید و انگیزه او برای موفقیت کامل در آن کار نیز به حد مطلوب خود نمی رسد .
حضرت امیر دراین باره می فرمایند:« ان القلوب شهوه و اقبالا وادبارا فاتو ها من قبل شهوتها و اقبالها فان القلوب اذ اکره عمی؛ بیگمان قلبها دارای میلها و روی کردنها و پشت کردن هاست پس دل ها را به کار بگیرید از روی میل آنها و روی کردن آنها زیرا قلب اگر وادار شود به کاری که نمیخواهد کور شود.
بنابراین حضرت امیر مبتنی بر این عقیده بودند و هیچگاه کسی را مجبور به انجام کاری که خلاف میل و علاقه آنهاست نمیکردند، « لیس لی ان احملکم علی ما تکرهون؛ من حق ندارم ( یا وظیفه ندارم یا نمی توانم ) شما را به کاری که میل ندارید وادار سازم».
راهکارهایی برای داشتن آرامش روحی و روانی
در مقاله دیگری از این ویژهنامه آمده است: افرادی که نمیدانند برای چه زندگی میکنند و به دنبال هدف خاصی نبوده و زندگی پوچی و بی مفهومی دارند دچار تزلزل روحی می شوند، امام علی علیه السلام بر معنادار بودن زندگی تأکید کرده و می فرمایند: «چون مردمی باشید که بر آنها بانگ زدند و بیدار شدند و دانستند دنیا خانه جاویدان نیست و آن را با آخرت مبادله کردند، خدای سبحان شما را بیهوده نیافرید».
خداوند در قرآن کریم، انسان را خلیفه و جانشین خود معرفی میکند، یعنی انسان کامل را انسانی میداند که بتواند تا آنجا پیش برود که بین او و خدایش، کسی واسطه نباشد، بنابراین انسانی دارای روان سالم است که مؤمن باشد و مؤمن کسی است که اگر روانش گهگاهی دچار اختلال شود با یاد خدا و درک حضور او در زندگیاش و انجام فرامین الهی به ترمیم روان خویش اقدام کند.
دل با یاد خدا آرام میگیرد، حضرت علی علیه السلام در حکمت 138 نهج البلاغه می فرمایند: « و ادفعوا امواج البلاء بالدعاء، امواج بلا و مشکلات و سختیها را با دعا از خود دور میکنید.
راز و نیاز علاوه بر این که غم و اندوه را زایل می کند، سبب اطمینان قلب و قدرت روحی میشود، کسی که خدا را بهتر بشناسد و تعهد او نسبت به دستورات خدا بیشتر باشد از سلامت روحی و روانی بیشتری برخوردار است، پس هر وقت انسان خدا را فراموش کرد، جهت خود را در نظام هستی گم کرده و وقتی بندگی و عبادت خدا را فراموش کرد، حتما به بندگی و عبادت غیر خدا افتاده و از اینجاست که اضطراب و تشویشها به سراغش میآید.
یکی از راههای کسب آرامش و رسیدن به سلامت جسمی و روحی دل نسپردن به این دنیای فانی است، امیرمؤمنان علی علیه السلام فرمود: «ای مردم زندگی دنیا گیاه خشک شده و درهم کوبیده است که تولید وبا میکند، بنابراین از چراگاه آن دوری جویید، زیرا دل کندن از آن راحتتر است از اینکه در آن اقامت کنید و در آن آرامش یابید، روزی اندک آن پاکیزهتر از ثروت زیاد و جمع شده آن است. کسی که ثروت دنیا را جمع میکند گرفتار فقر و نداری میشود و کسی که از دنیا احساس بینیازی میکند به آسایش میرسد و هر که مقهور زینت و زیبایی دنیا شود از دیدن واقعیتها کور و نابینا میشود و آن که حرص شدید به دنیا را شعار خویش قرار دهد، دنیا دلش را از غم و غصه پرمیکند و آن غم و غصهها همواره در مرکز اصلی قلبش در انقلاب و اضطراب است، گرفتار فکری که او را سرگرم میکند و فکری که او را اندوهناک میسازد و این ادامه دارد تا آنجایی که راه نفس کشیدن او گرفته شود و در خانه قبر جای گیرد، این در حالی است که رگهایش بریده شده و فانی شدنش برای پروردگار آسان و وارد کردن او در قبر برای برادران و دوستانش نیز آسان است، آری مرد مؤمن به دنیا با دیده عبرت نگاه میکند».
انسان دارای معنویت با تکیه بر قدرت پروردگار و حکمت او، به آسانی دشواریها، عوامل اندوه، نگرانی و اضطراب را کنترل می کند و در نتیجه از روان و جسمی سالمتر برخوردار است.
آرزوهایی که مانع موفقیتمان هستند !!!
در این مقاله از ویژهنامه اسرار موفقیت در نهجالبلاغه آمده است:ارزش یک انسان به اندازه همت اوست هر چه همت انسان در عرصههای کمالیابی و تقرب به خالق هستی افزایش یابد انسان را به ارزش واقعی خود نزدیک میسازد و هر که وجهه همتش دنیاگرایی و شهوت دنیا باشد او ارزشمندی انسانی خود را از دست داده است
آرزو یا خیالبافی، همت یا بیخیالی، امید به آینده یا ناامیدی، موضوعاتی هستند که ذهن بسیاری انسانها را به خود مشغول ساخته و بسیاری از افراد را دست به قلم کرده است تا درباره آن کتابهایی را به نگارش درآورند که برخی جز ناامیدی به آینده و عدهای جز تنبلی و آرزوهای پوچ و خیالبافی چیزی را به دنبال نداشتهاند، بهترین راه برای رسیدن به حقیقت، کلمات گهربار معصومین علیهم السلام است و در این مجال به بررسی سخنان مولا و مقتدایمان علی علیه السلام در کتاب ارزشمند نهج البلاغه پرداخته میشود.
در کلمات معصومین علیهم السلام از آرزو با عنوان «أمل» یاد شده است، روایات زیادی در مذمت داشتن آزروهای بلند و طولانی از ائمه علیهم السلام وجود دارد که باید مفهوم اصلی آنها را به دست آورد و فهمید منظور آن بزرگواران ناامیدی نسبت به آینده است یا در پرتو این سخنان مفهومی بسی وسیعتر نهفته است.
امام علی علیه السلام در خطبه 42 میفرمایند:«أَیُّهَا النَّاسُ إِنَّ أَخْوَفَ مَا أَخَافُ عَلَیْکُمُ [اثْنَتَانِ] اثْنَانِ اتِّبَاعُ الْهَوَى وَ طُولُ الْأَمَلِ فَأَمَّا اتِّبَاعُ الْهَوَى فَیَصُدُّ عَنِ الْحَقِّ وَ أَمَّا طُولُ الْأَمَلِ فَیُنْسِی الْآخِرَةَ أَلَا وَ إِنَّ الدُّنْیَا قَدْ وَلَّتْ حَذَّاءَ فَلَمْ یَبْقَ مِنْهَا إِلَّا صُبَابَةٌ کَصُبَابَةِ الْإِنَاءِ اصْطَبَّهَا صَابُّهَا أَلَا وَ إِنَّ الْآخِرَةَ قَدْ أَقْبَلَتْ وَ لِکُلٍّ مِنْهُمَا بَنُونَ فَکُونُوا مِنْ أَبْنَاءِ الْآخِرَةِ وَ لَا تَکُونُوا مِنْ أَبْنَاءِ الدُّنْیَا فَإِنَّ کُلَّ وَلَدٍ سَیُلْحَقُ [بِأُمِّهِ] بِأَبِیهِ یَوْمَ الْقِیَامَةِ وَ إِنَّ الْیَوْمَ عَمَلٌ وَ لَا حِسَابَ وَ غَداً حِسَابٌ وَ لَا عَمَل».
«ای مردم، همانا بر شما از دو چیز میترسم: هواپرستی و آرزوی طولانی، اما پیروی از خواهش نفس، انسان را از حق بازمیدارد و آرزوهای طولانی، آخرت را از یاد میبرد، آگاه باشید، دنیا به سرعت پشت کرده و از آن جز باقیمانده اندکی از ظرف آبی که آن را خالی کرده باشند، نمانده است، به هوش باشید که آخرت به سوی ما میآید، دنیا و آخرت هر یک فرزندانی دارند، بکوشید از فرزندان آخرت باشید نه دنیا، زیرا در روز قیامت، هر فرزندی به پدر و مادر خویش باز میگردد. امروز هنگام عمل است نه حسابرسی، و فردا روز حسابرسی است نه عمل».
خاصیت آرزوی دراز و خیال آن است که فرد و جامعه را از عمل و اقدام بازمیدارد و او را به سستی و تباهی سوق میدهد. آنان که در میدان عمل، به آرزو و خیال دلمیبندند، از عمل و اقدام درست و توأم با انضباط و جدیت بازمیماند.
امام علی علیه السلام در نامه 31 نهج البلاغه خطاب به امام حسن علیه اسلام در اینباره فرمودهاند: «إیّاک و الاتّکال على المنى، فإنّها بضائع النّوکى؛از تکیه کردن بر آرزو بپرهیز، که آرزو کالاى احمقان است».
و در جای دیگر فرمودهاند: «الأمانیّ تعمی أعین الأبصار ... و من أطال الأمل أساء العمل؛آرزوهاى دلخوشکن چشمها را کور مىکند، هر که دل به آرزوى دراز بندد، چنان که باید تن به کار ندهد».
بنابراین آنچه باید از آن پرهیز شود امید نیست، بلکه آرزوهای واهی و خیالپردازی است که انسان را از عمل بازمیدارد، بیان زیر از صادق آل محمد علیهم السلام این معنا را به خوبی بیان میدارد: «یا ابن جندب! .طوبى لمن لم تلهه الأمانیّ الکاذبة؛ اى عبد اللّه بن جندب! خوشا به حال آن کس که آرزوهاى کاذب، او را به خود مشغول ندارد ».
ویژهنامه «اسرار موفقیت در نهجالبلاغه» با هدف آشنایی بیشتر جوانان با معارف نهجالبلاغه در فضای مجازی، در بخش نهجالبلاغه تبیان به نشانی www.tebyan.net منتشر شده است./907/ت302/پ
ارسال نظرات