۰۱ آبان ۱۳۹۱ - ۱۵:۰۲
کد خبر: ۱۴۳۶۲۶
آیت‌الله ممدوحی:

امام باقر با تبیین شیوه استنباط احکام، پایه‏‌هاى اجتهاد صحیح را استحکام بخشید

خبرگزاری رسا ـ عضو مجلس خبرگان رهبری تعلیم مسائل فقهى را یکى از زمینه‌‏هاى مهم زندگى امام باقر(ع) دانست و گفت: ایشان در زدایش انحراف‌ها، تنها به مبارزه اکتفا نکرد، بلکه با تبیین شیوه استنباط احکام از قرآن و سنت پیامبر(ص) پایه‏‌هاى فقاهت و اجتهاد صحیح را استحکام بخشید.
آيت الله حسن ممدوحي

به گزارش خبرگزاری رسا، آیت‌الله حسن ممدوحی، عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم با اشاره به این‌که تعلیم فقه و شیوه صحیح اجتهاد یکی از زمینه‌های مهم زندگی امام باقر(ع) بود، گفت: عصر امام باقر(ع)، آغاز پیدایش فرصتى بود تا حاملان واقعى علوم قرآن، بتوانند به تعلیم شاگردان و ترویج احکام و تحکیم مبانى فقهى بپردازند، این زمینه‌‏ها در عصر امام صادق‌(ع) هموارتر گشت و از آن پس دوره سختگیرى فزون‌تر حاکمان نسبت به ائمه(ع) ادامه یافت و این زجر و شکنجه تداوم داشت تا عصر امامت به غیبت انجامید.

 وی افزود: امام باقر(ع) در تصحیح اندیشه‏‌ها و زدایش انحراف‌ها، تنها به مبارزه و رویارویى اکتفا نکرد، بلکه با بیان احکام و گاه تبیین شیوه استنباط احکام از قرآن و سنت پیامبر(ص) پایه‏‌هاى فقاهت و اجتهاد صحیح را استحکام بخشید.
 
آیت‌الله ممدوحی تصریح کرد: روایات فقهى نقل شده از امام باقر(ع)، بیش از آن است که بتوان در این مجموعه گرد آورد، زیرا کمتر بابى از ابواب فقهى را مى‌‏توان یافت که در فروع مختلف آن، سخنى از امام باقر(ع) وارد نشده باشد و مجموعه‌‏هاى روایى ـ فقهى خود گواهی بر این امر است.
 
عضو مجلس خبرگان رهبری اظهار کرد: امام محمد باقر(ع) وارث پدر خویش در پیشوایى علمى و مقام شریف هدایت‌گرى بودند به همین سبب عالمان از شهرها و سرزمین‌هاى اسلامى به جانب وى ‏رهسپار مى‏‌شدند و هیچ فردى از عالمان به مدینه وارد نمى‌‏شد، مگر این‌که براى کسب معرفت و دانش به خانه امام محمدباقر(ع) مراجعه مى‏‌کرد.
 
وی گفت: در میان کسانى که به خدمت وى مى‌‏رسیدند، هم چهره‏‌هاى شیعى و هم سنى دیده مى‌‏شوند و گاه منحرفان افراط گرا نیز خود را به وى نزدیک مى‏‌کردند؛ ولى امام در برابر آنان موضعى قاطع گرفته و ایشان را طرد مى‏‌کردند همچنین مرام امام باقر(ع) چنین بود که هرگاه فردى به حضورش مى‏‌رسید، حقایق ناب را براى او تبیین مى‌‏کرد و بسیارى از پیشوایان فقه و حدیث به حضور ایشان رسیده‌‏اند که از جمله آن‌ها می‌توان به سفیان ثورى، سفیان بن عیینه، محدث مکه و ابو حنیفه، فقیه اهل عراق اشاره کرد.
 
این عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه تصریح کرد: عصر امام محمدباقر(ع)، آغاز پیدایش فرصتى بود تا حاملان واقعى علوم قرآن بتوانند به تعلیم شاگردان و ترویج احکام و تحکیم مبانى فقهى بپردازند. /920/د102/ی
ارسال نظرات