راه‌اندازی درس خارج مهدویت غیرعلمی است
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در مشهد، آیت الله علم الهدی در دیدار با اعضای مراکز تخصصی امامت و مهدویت استان خراسان که ظهر امروز در دفتر وی برگزار شد، گفت: توسعه فعالیت های مطالعاتی و پژوهشی است مسأله ای است که در جریان مهدویت بسیار قابل رشد و موفقیت است؛ ما در عرصه آموزش باید چیزهایی را بیاوریم که تخصص فن خواص است و باید گروهی برای سیر مطالعاتی مباحث مهدویت تشکیل شود.
وی ابراز داشت: اگر ما 50 سوژه در خصوص مهدویت و امام زمان داشتیم و هر سوژه ای توسط 20 نفر متخصص مورد پردازش قرار می گرفت، با این هزار کارشناس مهدویت و 50 سوژه می توانستیم، مهدویت را در دنیا گسترش داد.
امام جمعه مشهد با اشاره به ضرورت شکل‌گیری درس تفسیر آیات مهدویت یادآور شد: تفسیر آیات مهدویت برای طلاب بسیار مناسب است و بنده این تفسیر سیاسی که در حال حاضر تدریس می‌کنم، امسال به پایان می رسد، اگر این تفسیر تمام شد بحث تفسیر مهدویت را جایگزین خواهم کرد.
وی با انتقاد از این که نباید درسی در حوزه های علمیه با اسم خارج مهدویت شکل گیرد، تشریح کرد: تنها خارج، خارج فقه و اصول است و خارج دیگری نداریم، یعنی خارج اصول به این معنا است که فردی که مجتهد بوده و مبانی اسلام را می داند، می آید نظریات فقها را مطرح کرده و آنان را تأیید یا رد می کند و نظریه خودش را می گوید، خارج مهدویت به معنای مبتذل کردن مسأله مهدویت است؛ زیرا مهدویت و شبهات پیرامون آن مسأله ای کلامی است.
وی ادامه داد: درس خارج، حکم شرعی و فقه است، بحث های روایی که بحث خارج نیست، ما نباید این اصطلاحات خارج مهدویت را مطرح کنیم.
آیت الله علم الهدی با تأکید بر این که مباحث پیرامون مهدویت باید به عنوان مباحث اعتقادی و فلسفه مهدویت در حوزه علمیه پرداخته شود، خاطرنشان کرد: بنده درس خارجی را با موضوع «مشروعیت جهاد و قیام در زمان غیبت امام زمان(عج)» در ایام تابستان برای حوزه علمیه خواهران گذاشتم، از این رو ورود پیدا کردن به مباحث این‌گونه پیرامون دوران غیبت بی‌اشکال است.
وی از حکومت حضرت مهدی به عنوان حکومت معصوم و حکومتی آسمانی یاد کرد و با بیان این که برخی از افراد می خواهند مباحث فقهی و یا حکومتی زمان حضرت حجت(عج) را در این زمان مطرح کنند، اظهار داشت: نوع فکر و اندیشه سیاسی امروز ما برای زمان حضور حضرت مناسب نیست؛ این که ایشان 313 نفر را با خود می آورند به جهت این است که بینش آن بزرگواران با ما متفاوت است./968/