چشم‌چرانی سبب از بین رفتن شخصیت و اعتماد به نفس افراد می‌شود
حجت‌الاسلام مهدی عباسی، مدیر مرکز مشاوره مؤسسه امام خمینی(ره) در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری رسا به بررسی اثرات عدم کنترل چشم پرداخت و گفت: چشم‌چرانی حالتی است که فرد نمی‌تواند نگاه خود را از امور شهوانی و تحریک کننده شهوت حفظ کنند.
وی ادامه داد: چشم‌چرانی تنها توجه جنس مخالف و نامحرم چه مرد به زن و چه زن به مرد نیست بلکه نگاه به صحنه‌های جنسی را نیز شامل می‌شود و اگر این گناه کنترل نشود تبدیل به عادت می‌شود.
این استاد حوزه و دانشگاه دوری از تقوا الهی را از اثرات منفی کنترل نکردن چشم دانست و خاطرنشان کرد: هر میزان که فرد به گناه چشم‌چرانی عادت کند از تقوا دور می‌شود و این نشان دهند آن است که فرد نتوانسته تقوا را در خود تقویت و از نفس خود مراقبت کند.
وی اضافه کرد: کنترل نکردن چشم افزون‌بر دوری فرد از تقوا، اعتماد به نفس را نیز در او کاهش می‌دهد، برخی افراد هستند که از کنترل نکردن چشم خود ناراحت و پشیمان هستند ولی نمی‌توانند آن را ترک کنند و در انتخاب خواسته‌های نفسانی و وجدان خود عاجز هستند که این نشان از ضعف اعتماد به نفس در آن‌ها است.
این نویسنده و پژوهشگر حوزوی با اشاره به این که عدم کنترل چشم از گناه در زندگی اجتماعی و زناشویی افراد تأثیر خواهد داشت گفت: وقتی فردی به چشم‌چرانی عادت کند همیشه به دنبال تنوع است و از قوانین خدا عدول می‌کند، به گونه‌ای که تنها به همسر خود نیز اکتفا نمی‌کند.
وی اضافه کرد: اگر چشم کنترل نشود سبب از بین رفتن شخصیت فرد در نظر دیگران نیز خواهد شد و فرد چشم‌چران در خانواده، اقوام، همسایگان و مردم جامعه جایگاه شخصیتی خود را از دست می‌دهد و ممکن است مورد تحقیر همسر و فرزندان خود نیز واقع شود.
حجت‌الاسلام عباسی کنترل نکردن چشم را زمینه دیگر گناه دانست و بیان داشت: در طبیعت حیوانی و غرایض جنسی فرد میل به خوشی‌ها وجود دارد و گاهی این غرایض در اثر نگاه به نامحرم تحریک می‌شود، اگر این غرایض ومیل‌ها کنترل نشود ممکن است فرد همسردار را نیز به گناه آلوده کند.
وی توجه والدین به امور تربیتی فرزندان از سوی والدین را بهترین راه پیشگیری از ارتکاب آن‌ها به گناه دانست و ادامه داد: شرایط محیطی مانند بی بندباری برخی افراد، وجود رسانه‌های جمعی مانند تلویزیون، ماهواره و اینترنت در ارتکاب فرد به گناه بسیار مؤثر هستند.
وی اضافه کرد: اگر والدین از دوران کودکی به امور تربیتی فرزندان توجه نداشته باشند و مسائلی مانند حفظ عفت و حیا را به آن‌ها یادآور نشوند، کودکان در دوران بعد از بلوغ به سبب نبود سازکارهای مناسب روانی دچار گناه چشم‌چرانی خواهند شد.
این محقق حوزوی در پایان تصریح کرد: والدین افزودن‌بر امور تربیتی فرزندان باید به محیط تربیتی آن‌ها مانند مدرسه و دوستان و همچنین رسانه‌های جمعی مانند اینترنت، تلویزیون نیز توجه داشته باشند./993/ت302/ن