استاد حوزه و دانشگاه تأکید کرد:
ضرورت تحقیق درباره روش مدیریتی، علمی و فرهنگی امام صادق
خبرگزاری رسا ـ عضو هیأت علمی دانشگاه علامه طباطبایی بررسی روش مدیریتی علمی و فرهنگی امام صادق(ع) را ضروری دانست و خواستار نگارش پایان‌نامه‌ها و تحقیقات مفصلی از سوی حوزویان و دانشگاهیان درباره چگونگی این مدیریت شد.
حجت‌الاسلام حمیدرضا بصیری، عضو هیأت علمی دانشگاه علامه طباطبایی در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری رسا از دوران زندگانی امام صادق(ع) به عنوان عصر بروز فکرها، نحله‌ها و اعتقادات مختلف یاد کرد و روش مدیریت علمی و فرهنگی آن حضرت را در این دوران و با توجه به عطش‌های علمی خاص، بی‌نظیر دانست.
وی با بیان این‌که در دوران امام صادق(ع) گروه‌های علمی مختلفی در مباحث فقهی،احکام و شرایع فرقه‌های مختلفی به وجود آمدند، افزود: تفکرات شیعه و اعتقادات در عصر امام صادق(ع) روی داد و ائمه فقهی اهل سنت که از شاگردان امام صادق(ع) بودند، خود را از نظر پیشرفت علمی مدیون آن حضرت می‌دانستند.
وی ابراز داشت: نقش امام صادق(ع) در ایجاد تمدن اسلامی یا تمدن شیعی، نقش بی‌بدیلی است که نه تنها مسلمانان و شیعیان نسبت به آن اعتراف و اعتقاد دارند بلکه در تاریخ به اثبات رسیده و همه غیرمسلمانان هم به آن اعتقاد دارند و به عنوان مغز متفکر جهان شیعه از آن حضرت یاد می‌کنند.
این استاد حوزه و دانشگاه با اشاره به عواملی که سبب شد تمدن اسلامی یا تمدن شیعی با زحمات امام صادق(ع) به انجام برسد، گفت: برخی تنها به مسأله اختلاف بنی امیه و بنی عباس می‌پردازند و این شرایط را سبب ایجاد یک فضای اجتماعی و سیاسی برای امام صادق(ع) می‌دانند، اما این یک بخش ماجرا است.
وی اظهار داشت: در نیمه اول قرن دوم هجری، تحولاتی در دنیا رخ داد که فضا را برای ایجاد یک تمدن اسلامی یا تمدن شیعی از سوی امام صادق(ع) فراهم کرد که یکی از آن اتفاقات، اختلاف بنی امیه و بنی عباس و جنگ قدرت بین این دو بود، اما یک اتفاق مهم فرهنگی که در این دوران روی داد، مسأله رشد علمی در دنیا بود.
حجت‌الاسلام بصیری ادامه داد: عصر امام صادق(ع) همزمان دورانی بود که منع کتابت حدیث پیامبر برداشته شد، مسلمانان در بحبوحه یک انقلاب علمی قرار گرفتند، نهضت ترجمه رفته رفته شکل گرفت و از یونان نسیم‌های علمی به طرف کشورهای دیگر شروع به وزیدن کرد و دنیا در یک فضای علمی به وجد آمده بود.
وی بیان داشت: مسلمانان و مؤمنان در این فضا قرار گرفتند، اما نه بنی امیه و نه بنی عباس، هیچ‌کدام به سبب سرگرمی‌های خاص خود پاسخگوی نیاز مسلمانان نبودند و توان ذاتی برای پاسخ‌گویی به این عطش علمی نداشتند، اینجا امام صادق(ع) و البته پیش از ایشان امام باقر(ع) این سفره علمی را باز کرده و با استفاده از این فضای ایجاد شده، آن بنیان را برپا کردند.
عضو هیأت علمی دانشگاه علامه طباطبایی این‌که بیان شود تنها جنگ قدرت بنی امیه و بنی عباس این فضا را فراهم کرده بود صحیح ندانست و تصریح کرد: آن تنها یک عامل بود، اما اصلی‌ترین عامل ذات اهل بیت عصمت و طهارت(ع) است که اوج علوم و اوج دانش‌ها در سینه آن حضرات قرار دارد.
وی با بیان این‌که از فضای نیمه اول قرن دوم و جنگ بنی امیه و بنی عباس باید به عنوان یک فرصت برای بروز و ظهور آنچه در سینه معصومین(ع)، یاد کرد و اظهار داشت: اصل اولیه و اساسی تشکیل یک تمدن اسلامی و شیعی، آن چیزی است که در طراحی خداوند متعال بوده و در سینه امامان معصوم(ع) قرار داشته است.
حجت‌الاسلام بصیری با اشاره به مدیریت علمی و فرهنگی امام صادق(ع) در آن دوران، این روش را بی‌نظیر توصیف و تصریح کرد: روش مدیریتی امام صادق(ع) که یک دانشگاه و یک حوزه بزرگ علمی را با بیش از چهار هزار شاگرد در دانش‌های مختلف اداره کردند، امروز برای ما که مدعیان پیروی از اهل بیت عصمت و طهار(ع) هستیم الگوی بسیار ارزنده‌ای است.
وی تحقیق و بررسی روش مدیریت علمی و فرهنگی امام صادق(ع) را ضروری دانست و ابراز داشت: حقیقتا چگونگی مدیریت امام صادق(ع) در آن فضا و با امکانات و شرایط سیاسی و خفقان‌زا باید به درستی بررسی شده و پایان‌نامه‌ها و تحقیقات مفصلی از سوی حوزویان و دانشگاهیان درباره نحوه این مدیریت نوشته شود.
این استاد حوزه و دانشگاه همچنین تأکید کرد: بر حوزویان و دانشگاهیان و افرادی که در زمینه مدیریت علمی فعالیت می‌کنند پسندیده است به طور ویژه، روش مدیریتی علمی و فرهنگی امام صادق(ع) را مورد تحلیل و بررسی قرار داده و نتایج تحقیقاتشان را به دیگران ارائه کنند. /920/ت302/ن
ارسال نظرات