توبه و خوشبین بودن به رحمت خدا مجوز ارتکاب گناه نیست

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حجت الاسلام حبیب الله فرحزاد، استاد حوزه علمیه در برنامه سمت خدا که از شبکه سوم سیما پخش می‌شود یکی از موانع استجابت دعا را بدبین بودن به خدا دانست و گفت: در ادعیه ما خوشبینی به خدا موج می زند یکی از این دعاها دعای کمیل است که برای رفع اعدا و کسب رزق بسیار مفید است.

وی در ادامه گفت: در بخش هایی از این دعا آمده است: «خدایا من کسی را غیر از تو ندارم» فرازهای این دعا سراسر خوشبینی به خدا را القا می کند «خدایا تو آقاتر و بالاتر از آن هستی که کسی را که تربیت کرده ای ضایع کنی»، «تو بالاتر از آن هستی که کسی را که نزدیک کردی دورکنی یا آن که راه دادی را طرد کنی»، «آیا بنده هایی که سر به سجده دارند به آتش می سوزانی، زبانی که شکر گذاری کرده می سوزانی». بعد ادامه می دهد و می گوید: «ای خدای با کرامت، من همچین گمانی به تو ندارم، گمان من این است که تو مرا می بخشی».

نویسنده کتاب محبت و رحمت خوش بینی به خدا را منشاء خیر دانست و افزود: نوع بینش ودید ما به اطراف و پیرامون ما بسته به عینکی است که روی چشم خود قرار داده ایم اگر آن عینک، بدبینی باشد به همه چیز بدبین هستیم واگر عینک خوش بینی بر روی چشم بگذاریم نسبت به همه چیز خوشبین خواهیم بود. ناگفته نماند که بدبینی به خدا یکی از بزرگترین گناهان محسوب می شود.

وی در رابطه با محبت خدا به بندگانش گفت: مهر و محبت مادر به فرزند و همسر به همسر یک صدم محبت خدا به بنده اش هست، رحمت خدا به اندازه ای گسترده است که حتی شیطان هم در رحمت خدا طمع می کند. روایتی از امام هشتم(ع) هست که می فرماید: گمانت را به خدا نیکو کن؛ چرا که من در نزد گمان تو نسبت به خودم هستم اگر گمان به من خیر باشد خیر به تو خواهد رسید و اگر گمانت به من شر باشد قطعا شر به سوی تو می آید.

این پژوهشگر دینی خوشبینی را باعث ارتقای درجه فرد عنوان کرد و گفت: دو نفر که نماز می خوانند و یکی به رحمت خدا خوشبین است و دیگری بدبین مسلما این دو به یک اندازه درجه و مقام ندارند.

وی افزود: قصد خدا از خریدن، سود کردن نیست بنابراین حتی جنس تقلبی را هم می خرد، شاید عبادت ما در حد عالی نباشد و بخاطر اینکه ما قصد مخالفت با خدا را نداریم و به رحمت او خوشبین هستیم عبادت را انجام می دهیم. خدا به حضرت داود می فرماید من خلق نکردم تا سود کنم، خلق کرده ام تا سود برسانم. از سوی دیگر دو نفر که گناه کرده اند یکی خوشبین به مغفرت پرودگار و دیگری امیدی به مغفرت خدا ندارد مسلما آنکه خوشبین است رستگار می شود چون خوشبینی او راه را برایش باز می کند و آنکه بدبین است راه را می بندد.

وی توبه و خوشبین بودن به رحمت و مغفرت پرودگار را جواز گناه ندانست و گفت: توبه راه نجاتی است که خدا به انسان نشان داده است که اگر راه را اشتباه رفت و یا به زمین خورد امیدوار باشد که خدا او را می بخشد و به راه راست رهنمون شود علاوه بر آن سیئاتش به حسنه تبدیل خواهد شد. ولی اینها در اصل مجوز گناه نیست بلکه از باب امید دادن و خوشبینی به خدا عنوان می شود.

این مبلغ حوزه علمیه معنای حسن ظن را از دیدگاه امام صادق(ع) اینگونه عنوان کرد: حسن ظن و خوشبینی به خدا یعنی در همه حالات به خدا خوشبین باشی و از گناه خودت بترسی.

وی برای رفع شبهه بین فرد توبه کار و فردی که گناه نکرده گفت: کسی که گناه نکرده قطعا درجه و مرتبه اش خیلی بالاتر از کسی است که گناه کرده و با خوشبینی و توبه برگشته است ولیکن کسی که گناه کرده به رحمت خدا امیدوار باشد چرا که خدا قطعا از کسانی که به او خوشبین بوده است میگذرد./916/پ202/ع