۳۰ بهمن ۱۳۹۰ - ۲۲:۵۷
کد خبر: ۱۲۳۵۱۳
استاد حوزه علمیه:

کهولت سن از اسباب بخشیده شدن گناهان است

خبرگزاری رسا ـ استاد حوزه علمیه گفت: شاید این شبهه پیش بیاید که عدالت نیست کافری که در لحظه مرگ مسلمان شده و عمل صالحی انجام نداده به بهشت برود، پاسخ این است که تسلیم و خضوع در برابر حق کار کوچکی نیست و کسی که مسلمان می شود در واقع در برابر خدا سر تسلیم فرود آورده است بنابراین بهشت رفتن پاداش اوست.
حجت الاسلام عالي


به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حجت الاسلام مسعود عالی، استاد حوزه علمیه در برنامه امروز سمت خدا که از شبکه سوم سیما پخش می شود با اشاره به این که اصل اولی در اعمال این است که هیچ عملی از بین نمی رود گفت: به نظر می آید باید اعمال خوب در یک طرف و اعمال بد در طرف دیگر جمع شوند و به یکدیگر کاری نداشته باشند ولی در واقع بعضی اعمال بد آنقدر زشت است که بر روی حسنات تاثیر منفی می گذارد و باعث از بین رفتن آنها می شود و در مقابل بعضی از اعمال خوب به قدری زیباست که بر سیئات تاثیر مثبت گذاشته و باعث پاک شدن آنها می شود.

وی با بیان این که برخی از اعمال باعث حبط و از بین رفتن همه یا بعضی از اعمال نیک انسان می شود اظهار داشت: روح این اعمال به کفر و شرک خفی بر می گردد و در همه آنها منیت، محور است. بدترین و زشت ترین عمل، عناد و لجبازی در برابر خداست که صفت شیطان است و باعث رانده شدن او از درگاه خدا شد.

استاد حوزه علمیه ادامه داد: در مقابل اعمالی هستند که باعث پوشیده شدن همه گناهان یا برخی از آنها می شود. روح این اعمال از خضوع و تسلیم در برابر حق و پرودگار سرچشمه می گیرد و در همه آنها حق، محوریت دارد . زیباترین و بالاترین عمل، تسلیم بودن در برابر خداست.

وی با بیان این که پوشیده شدن اعمال زشت به واسطه اعمال صالح را تکفیر می گویند بیان داشت: از جمله اعمالی که باعث می شود همه گناهان گذشته بخشیده شود اسلام آوردن است. کسی که کافر بوده، به واسطه اسلام آوردن تمام گناهان گذشته او بخشیده می شود. البته گناهانی که به حق الناس مربوط می شود باید ادا شود و آنچه بخشیده می شود حق الله است. در قرآن آمده است: «اگر اهل کتاب ایمان بیاورند ما گناهانشان را می پوشانیم.» این پوشاندن همان مغفرت است که گناهان گذشته را می سوزاند و لطفی از الطاف الهی است.

استاد حوزه علمیه افزود: شاید این شبهه پیش بیاید که عدالت نیست کافری که در لحظه مرگ مسلمان شده و عمل صالحی انجام نداده به بهشت برود، پاسخ این است که تسلیم و خضوع در برابر حق کار کوچکی نیست و کسی که مسلمان می شود در واقع در برابر خدا سر تسلیم فرود آورده است بنابراین بهشت رفتن پاداش اوست.

وی شهادت در راه خدا را از دیگر اعمالی دانست که باعث تکفیر گناهان می شود و گفت: بالاترین تسلیم عملی در برابر حق است. خداوند درسوره آل عمران آیه 95 می فرماید: «کسانی که در راه من مهاجرت کردند و کشته شدند، گناهان ایشان را می پوشانیم و آنها را در بهشت داخل می کنیم.» در روایات آمده است که اولین قطره خون شهید کفاره همه گناهان اوست، مگر حق الناس که باید پرداخت شود.

وی با بیان این که سومین مورد از موارد تکفیر، توبه است، اظهار داشت: توبه یکی از مصادیق تسلیم و خضوع در برابر خدا و به معنای بازگشت است و در هر توبه انسان، دو توبه از سوی خدا نهفته است. ابتدا خداوند توبه می کند به انسان واین توفیق را به او می دهد که به سوی حق برگردد و از گناه منزجر شود، سپس انسان به خدا رجوع می کند و از گناهان گذشته توبه می کند و خواستار رحمت حق می شود، سپس خدا دوباره به انسان توبه و بازگشت می کند و به او از سر رحمت نظر می کند و او را می بخشد.

حجت الاسلام عالی ادامه داد: توبه عملی است که نه تنها باعث از بین رفتن گناهان می شود بلکه گناهان را به حسنه تبدیل می کند. کسی که برای رضای خدا خود را بشکند و توبه کند و در برابر هر گناهی یک عمل صالح انجام دهد، خدا سیئاتش را به حسنه تبدیل می کند چون برای هر گناهی شرمنده است و به اندازه گناهان خود را می شکند. پس پاداشی بزرگ در انتظار اوست. پیامبر (ص) می فرماید: کسی که توبه کند ولی حق الناسی بر گردنش است تائب نیست ، توبه کننده ای که به عبادتش اضافه نشود و در پی رابطه بیشتر با خدا نباشد تائب واقعی نیست، توبه کننده ای که ظاهرش تغییر نکند و رفتار و روحیاتش تغییر نکند توبه کننده واقعی نیست ، کسی که توبه کند ولی سیئات اخلاقی او برطرف نشود تائب واقعی نیست، توبه واقعی توبه ای است که باطن و ظاهر فرد را تغییر دهد.

حجت الاسلام عالی نشانه پذیرفته شدن توبه را بنده شدن فرد عنوان کرد و گفت: توبه کامل که فرد را به یک بنده تبدیل کند آن است که ظاهر و باطن او را تغییر دهد و معلوم شود که دیگر آلودگی گناه در او نیست.

وی عامل چهارم تکفیر گناهان را شفاعت دانست و بیان داشت: عامل پنجم، اجتناب از کبائر است، یعنی فرد به اندازه ای تسلیم حق باشد که از گناهان کبیره ـ که وعده آتش برای آنها داده شده ـ اجتناب کند. خداوند در قرآن می فرماید « اگر از کبائر اجتناب کنید ما از گناهان صغیره می گذریم» این آیه به معنای جرأت دادن بر گناه نیست و برداشت این معنی از این آیه نکته انحرافی است.

حجت الاسلام عالی افزود: مقصود آیه این است که فردی که از ترس خدا از گناهان کبیره اجتناب می کند خدا آثار گناهان صغیره را در زندگی و وجود او از بین می برد. در واقع روح او به قدری سالم می شود که آثار گناهان صغیره نیز از بین می رود و خدا توفیق ترک گناهان صغیره را نیز به او خواهد داد.

وی خاطرنشان کرد: نکته دوم این است کوچک شمردن گناهان صغیره ولو تکرار هم نشود خود بدترین گناه است، در روایت آمده است که گناه کوچکی که با تکبر و بی اعتنایی انجام شود بدترین گناه است. نکته دیگر آن که کسی که بر گناه صغیره اصرار داشته باشد و از آن توبه نکند به گناه کبیره تبدیل می شود. در روایت آمده است از گناهان صغیره بپرهیزید که تور شیطان است، گناهان صغیره باعث تجری انسان بر گناه می شود و کم کم زمینه ارتکاب گناهان کبیره را فراهم می کند.

حجت الاسلام عالی کهولت سن را آخرین عامل برای تکفیر گناهان دانست و گفت: افرادی که سن بالا پیدا می کنند همانطور که خدا احترام به آنها را واجب می داند خودش هم آنها را محترم می شمرد. خصوصیت کهولت سن همان تسلیم و خضوع است، معمولا تجربه زندگی باعث می شود که انسان در دوران پیری در برابر خدا خاضع شود. در واقع پیری نعمتی است که انسان را در برابر خدا خاضع می کند.

وی ادامه داد: احترامی که خدا برای پیران در نظر گرفته است به شرطی محقق می شود افراد پیر هم احترام خدا را نگه دارند در چنین مواردی خدا فرد را به خاطر کهولت سن می بخشد و گناهان او را می آمرزد./916/پ202/ع

ارسال نظرات