۲۴ بهمن ۱۳۹۰ - ۲۲:۵۵
کد خبر: ۱۲۳۱۶۴
استاد حوزه علمیه:

کسی که کارش بد اخلاقی واذیت کردن دیگران است توبه اش پذیرفته نمی شود

خبرگزاری رسا ـ استاد حوزه علمیه گفت: در حدیث آمده کسی که اصرار بر گناه دارد گویی خدا را مسخره کرده است. کسی که کارش بد اخلاقی واذیت کردن دیگران شده به فرموده پیامبر توبه اش پذیرفته نمی شود.
حجت الاسلام حبيب الله فرحزاد


به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حجت الاسلام فرحزاد، استاد حوزه علمیه در برنامه امروز سمت خدا که از شبکه سوم سیما پخش می شود در پاسخ به این سوال که آیا رحمت خدا شامل کسی که گرفتار گناهی است که به هیچ روی از آن رهایی ندارد می شود گفت: کسی که از گناهی ناراحت است و قبل و بعد و هنگام ارتکاب آن، نفس لوامه اش به او نهیب می زند، این یک نوع بشارت است، به این معنی که گناه برای او عادی نشده است. ولی در عین حال باید برای توبه تلاش کند و گرنه در دنیا و آخرت گرفتار خواهد شد.

وی افزود: چنین شخصی باید به دنبال کارهایی باشد که ایمان او را تقویت می کند، در روایات داریم انسان از گرداب گناه بیرون نمی آید مگر خدا کمکش کند، اگر خدا به او رحم کند و کمکش کند نجات پیدا می کند.

استاد حوزه علمیه در پاسخ به این سوال که آیا کسی که کارش ظلم کردن است ولی هنگام رفتن به حج یاد حلالیت می افتد را باید حلال کرد، اظهار داشت: افرادی که کارشان بد اخلاقی، ظلم کردن و زخم زبان است به گونه ای که این اخلاق بد جزء سجیه او شده است این ها با حلال کردن فرد تمام نمی شود، کسانی که گناه می کنند دو دسته اند؛ یکی گروهی که از کار خود ناراحت و پشیمانند و دیگر گروهی که اصرار به گناه دارند، در حدیث آمده افرادی که اصرار بر گناه دارند مثل این است که خدا را مسخره کرده است. کسی که کارش بد اخلاقی واذیت کردن دیگران شده به فرموده پیامبر توبه اش پذیرفته نمی شود. کسی که حلالیت می طلبد باید از صیمم قلب باشد و دیگر کار زشتش را تکرار نکند.

وی با اشاره به این که بخشیدن دیگران آزمایشی برای بالابردن صبر وبردباری افراد محسوب می شود بیان داشت: حتی در گرفتن حق هم عدالت را رعایت کنید، نفریق نکنید چون نفرین به خودمان برمی گردد، بهترین راه گذشت است.

حجت الاسلام فرحزاد با بیان این که گاهی حلالیت خواستن در مواردی مثل غیبت باعث ناراحتی فرد می شود، اظهار داشت: گفتن گناه خودش گناه است، گناه شخصی که حق الناس در آن نیست و در خلوت انجام داده نباید پخش شود، کسی که گناهش را پخش می کند، خدا آن را نمی بخشد، گناهانی که حق الناس در آن است باید پرداخت شود، ولی طرح مسائل عرضی و آبرویی صحیح نیست، غیبت و مسائل ناموسی اگر گفتنش فتنه دارد حرام است. غیبت هم حق الناس و هم حق الله وقتی گفتنش کدورت دارد باید بصورت کلی حلالیت بخواهیم، گفتن چنین مواردی شرمندگی انسان، فکر و خیال طرف و سوء ظن را به دنبال دراد. به جای گفتن می توان کارهای خیر به نیت صاحب حق انجام داد و برای او دعا کرد.

وی با اشاره به این که کسی که ظالمی را ببخشد آنقدر به او پاداش و ثواب می دهند که حد ندارد گفت: اگر دیگران را نبخشیم هر دو گرفتار هستیم هم او که ظلم کرده و هم ما که شاید به دیگران ظلمی کرده باشیم. خداوند در سوره شوری می فرماید کسی که صلح و عفو کند من به او بدهکارم، وقتی کسی دیگری را عفو کند خدا هم او را می بخشد و موجبات بخشش او را ایجاد می کند.عفو و گذشت در ذنیا و آخرت رهایی می آورد.

استاد حوزه علمیه در پاسخ به این سوال که اگر گذشت خوب است چرا قاتل حضرت علی(ع) قصاص شد، گفت: امام علی(ع) در مورد قاتل خود فرمود که او را عفو کنید و رهایش کنید ولی اگر خواستید قصاص کیند فقط یک ضربه به او بزنید، اگر دست امام حسن و امام حسین بود آنها حتما ابن ملجم را عفو می کردند ولی چون ایشان دختران و پسران دیگری هم داشتند آنها گفتند که نمی توانند قاتل پدر را ببینند و باید او را قصاص کنید و ابن ملجم با یک ضربه قصاص شد.

وی راهکار عملی برای خوش خلقی را تمرین عوض کردن حالت، سکوت کردن، ترک محل، تغیر وضعیت، کم کردن حساسیت ها و کم کردن خود خواهی ها دانست و افزود: اگر برای هر غضب و بداخلاقی یک جریمه مالی بگذارید نتیجه خوبی می گیرید./916/پ202/ع

ارسال نظرات