مقاله بیرون از عدن؛ تکامل و هبوط ارائه شد
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، مقاله بیرون از عدن؛ تکامل و هبوط با ارائه مارتین لمبکه، پیش از ظهر امروز در نشست تخصصی زندگی پیشین و پسین و مسأله نفس و بدن در سالن همایش‌های پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی قم بررسی شد.
لمبکه در ابتدای سخنان خود گفت: در این مقاله، بر یکی از آموزه‌های مسیحیت متمرکز خواهم شد که سازگار کردن آنها با اندیشه علمی دشوارتر است؛ یعنی آموزه هبوط آدم و حوا که در ارتباط نزدیکی با انگاره گناه نخستین قرار دارد.
وی با طرح این سؤال که تا چه اندازه باور سنتی مسیحی را می‌توان با دریافت جدید علمی درباره تکامل زیست‌شناختی و تاریخ پیشا انسانی و نیز تاریخ انسان‌های اولیه هماهنگ کرد، افزود: این آموزه موضوعی است که پژوهش فراوانی را می‌طلبد.
این استاد دانشگاه لوند سوئد تصریح کرد: گرچه هم مسیحیت و هم اسلام به صورت سنتی، هبوط را چونان نتیجه گناه نخستین آدم و حوا می‌انگارند، اما تنها مسیحیت است که گناه نخستین را آلایشی ارثی تلقی می‌کند که به نسل‌های آینده نیز انتقال می‌یابد.
وی آموزه هبوط و گناه نخستین را بر دو ایده واقعیت تاریخی زوج انسانی نخستین و یگانه و همچنین نسل هر انسانی به لحاظ زیست‌شناختی به این زوج می‌رسد، مورد بررسی قرار داد و اظهار داشت: این دو ایده تنها در صورتی می‌توانند با نظریه تکامل سازگار شوند که ما وجود نفس مجرد را بپذیریم.
لمبکه در توضیح زوج انسانی نخستین به دیدگاه داروین درباره نیایِ تکاملیِ مشترک اشاره کرد و گفت: مطابق تکامل داروینی، پیدایش انواع یک فرایند تدریجی است و یک شبه رخ نمی‌دهد، بنابراین چگونه می‌توان گفت که آدم و حوا نخستین انسان‌ها بوده‌اند.
وی تصریح کرد: بدن‌های زنده و مادیِ آدم و حوا تنها در یک ویژگی متافیزیکی خاص با بدن‌هایِ زنده و مادی والدین زیست‌شناختی آنها متفاوت بوده است و آن این‌که در بدن‌های آدم و حوا یک نفس مجرد دمیده شده بود، نفس مجردی که مستقیماً از سوی خداوند افاضه شده است.
این استاد دانشگاه لوند سوئد با اشاره به دیدگاه مشترک میان مسیحیان و مسلمانان درباره این‌که هر انسانی از نسل آدم و حوا است، ابراز داشت: می‌توان این آموزه و لوازم آن را به شیوه‌ای سازگار با دیدگاه داروینی درباره تاریخ انسان فهمید؛ اما متأسفانه به نظر می‌رسد باید هزینه‌ای برای این سازگاری پرداخت.
وی در بخش دیگری از سخنان خود به بیانه پاپ پیوس دوازدهم درباره فرضیه تعدد مبدأ بشر اشاره کرد و گفت: با توجه به بیانیه پاپ، آموزه گناه نخستین متضمن این ادعاست که هر انسانی به جز آدم و حوا به لحاظ زیست‌شناختی از نسل آدم و حوا هستند.
لمبکه با اشاره به مدل تک منشأی که معتقد بود آدم و حوا گلوگاه ژنتیکی تاریخ نوع بشر هستند، افزود: برخی این مدل را کامل نمی‌دانند؛ چرا که معتقدند خود آدم و حوا نیز والدین ناانسان داشته‌اند و در نتیجه به لحاظ زیست‌شناختی متعلق به گروه بزرگ‌ترین از نخستیان یعنی پستانداران پیشرفته بوده‌اند.
وی با بیان این‌که ایده زاد و ولد انسان‌های نخستین با ناانسان تا اندازه‌ای آزاردهنده است، دیدگاه تک منشأی که براساس آن انسان‌های اولیه با خواهر یا برادر خود ازدواج می‌کرده‌اند را نیز نامناسب دانست و خواستار تفسیر مجدد آموزه‌های هبوط و گناه نخستین به گونه‌ای اساسی شد. /920/پ202/ع