هتک حرمت قرآن کریم سبب بیداری بسیاری در جهان شد

به گزارش خبرنگار سرویس فرهنگی و اجتماعی خبرگزاری رسا، حجت الاسلام سید محمدرضا نواب رئیس دانشکده رسانه و ارتباطات دانشگاه ادیان و مذاهب در نشست بررسی ابعاد و خاستگاه رسانه‌ای غرب از هتک ساحت قدسی قرآن کریم که صبح امروز در ساختمان مرکز فرهنگی راسخون برگزار شد با اشاره به قرآن سوزی برخی از افراد در کشورهای خارجی و هتک حرمت آنان نسبت به مقدسات مسلمانان اظهار داشت: شاید بتوان گفت که جامعه غرب یکی از خطاهای استراتژیک خود را انجام داد و اگرچه این هتک حرمت قرآن کریم عملی زشت و ناپسند بوده و برای مسلمانان سخت است؛ اما دستاوردهای بزرگی را برای بشریت و جهان اسلام داشت.

وی افزود: این عمل دشمنان اسلام، سبب بیداری بسیاری از افراد در جهان شد و برای تعداد قابل توجهی از مردم جهان این سوال پیش آمد که قرآن کریم چه کتابی است و چرا آن را می سوزانند و این اتفاق ظرفیت تبلیغی بزرگی برای مسلمانان ایجاد می‌کند تا دین خود را به جهانیان عرضه کنند؛ به شرطی که مسلمانان نیز بتوانند از این موقعیت و ظرفیت به وجود آمده استفاده کنند.

حجت‌الاسلام نواب ابراز کرد: امروز وقتی که ترند کلمه قرآن را جستجو می کنیم که ببینیم چه نگاهی به قرآن بوده است می بینیم در بازه زمانی یک هفته ای این بازه بسیار بیشتر بوده است؛ برای بسیاری از جوانان در جهان مساله فهم چیستی قرآن شکل گرفت؛ حال در اینجا است که سهم ما در توسعه محتوایی معارف مرتبط به قرآن مشخص می شود.

رئیس دانشکده رسانه و ارتباطات دانشگاه ادیان و مذاهب هتک حرمت به قرآن کریم و مقدسات مسلمانان و پوشش گسترده این اتفاق را جنگ رسانه‌ای دشمنان با مسلمانان عنوان کرد و بیان داشت: روی آنتن رفتن یک خبر از میان تعداد بسیار زیاد اخبار در جهان، نشانگر این است که این عمل امری اتفاقی نیست و جنگ رسانه‌ای دشمنان با مسلمانان است که باید نوع مقابله مسلمانان با آنان نیز به صورت رسانه‌ای و متناسب با این جنگ باشد.

حجت الاسلام نواب با اشاره به عدم علم و آگاهی حوزه‌های علمیه به مسائل رسانه‌ای و رسانه اظهار داشت: متاسفانه ما هنوز در حوزه علمیه و نگاه‌های متداول در آن به نظریه واحدی درباره رسانه دست پیدا نکرده‌ایم و هنوز به رسانه به عنوان ابزار نگاه می‌شود که باید این نوع نگاه تغییر پیدا کند.

رئیس دانشکده رسانه و ارتباطات دانشگاه ادیان و مذاهب ابراز کرد: باید در پلتفرم‌های مختلف کشور پایش شود که از لحاظ تولید محتوا چه دستاوردهایی داشته ایم و لازم است که ما تکلیف خود را با رسانه و اهمیت آن مشخص کنیم؛ همچنین باید دیده شود که اگر حوزه‌های علمیه صاحب پلتفرم‌هایی مثل توییتر، یوتویوب، تلگرام و دیگر پیام رسان‌ها بود، چگونه می‌توانست از این ابزارها استفاده کرده و بهره‌برداری کند.