انجام کار برای جلب رضایت دیگران، خودپرستی و گمراهی است

وی در ادامه به روایتی از اباعبدالله الحسین علیه السلام اشاره نمود و با بیان این که دین، همان ادب بندگی است، عنوان کرد: تکبر و خود محوری مهمترین مشکل بشریت است و در آموزه‌های دینی نیز ادب زمانی در وجود انسان نهادینه می‌شود، که انسان به هرکسی که می‌رسد، او را برتر از خود بداند.

حجت الاسلام والمسلمین فرحزاد در پاسخ به نحوه خوب پنداری دیگران حتی گناهکار، اظهار کرد: همانطور که برخی از افراد علی رغم ظاهر خوب، از باطنی پلید برخوردارند، برخی از افراد نیز علی رغم ظاهری بد، از باطنی پاک برخوردارند؛ از طرفی نیز عاقبت انسان معلوم نیست و ممکن است تکبر، عابد را جهنمی و فروتنی، گنهکاری را عاقبت به خیر و بهشتی سازد.

وی به روایت « کَمَا أَنَّ أَقْرَبَ النَّاسِ مِنَ اللَّهِ الْمُتَوَاضِعُونَ‏، کَذلِکَ‏ أَبْعَدُ النَّاسِ مِنَ اللَّهِ الْمُتَکَبِّرُون‏» از امام صادق علیه السلام اشاره نمود و با تأکید بر این که همچنان که نزدیکترین مردم به خدا فروتنانند، دورترین مردم از خدا گردن فرازانند، اظهار داشت: امام حسین علیه السلام در پاسخ به سوالی در رابطه با معنای ادب می فرمایند؛ « هُوَ اَنْ تَخْرُجَ مِنْ بَیْتِکَ، فَلا تُلْقِیَ اَحَداً اِلاّ رَأَیْتَ لَهُ الْفَضْلَ عَلَیْکَ»؛ ادب عبارتست از اینکه وقتی که از خانه خارج می شوی به هرکسی برخورد می کنی او را برتر از خود ببینی.

سخنران محفل معارفی حرم مطهر با بیان این که انسان دینداری واقعی خود را از بستر ادب و تواضع و در بزنگاه های روزگار نشان می ‎دهد، خاطرنشان ساخت: تمام انسان‌ها در نفس عماره خود به صورت بالقوه آتش فشانی از حالت شمری و یزیدی دارند؛ اگر آن را کنترل نکنیم در بزنگاه‌ها سر باز خواهد کرد و انسان را به تباهی می‌کشاند.

وی عبد را توجه به هر آنچه خواست الهی است تعریف نمود و ضمن اشاره به آسیب های وسواس در کارها، با بیان این که وسواس به نوعی نفس پرستی است، تصریح کرد: متاسفانه در بسیاری از موارد خوبی و بدی کارهایمان را با پسند عموم تعریف و مقایسه می‌کنیم و نفس پرست، عادت پرست، رسم پرست و آدم پرست شده، تمام امورات خود را بر محور جلب توجه و رضایت دیگران انجام می‌دهیم.

حجت الاسلام والمسلمین فرحزاد بر اهمیت پرهیز از لذت جویی در انجام امورات خیر و واجبات تصریح نمود و با تأکید بر این که نباید خود را از دایره فرمان الهی دور سازیم، خاطرنشان ساخت: هیچگاه نباید دین، ایمان، آخرت و خدا را تحت الشعاع حرف مردم و جذب رضایت عموم قرار دهیم، این رویکرد در واقع نوعی خود پرستی و در نتیجه گمراهی است.