تلسکوپ جیمز وب و تصاویر ارسال‌شده چه ویژگی‌هایی دارند؟
بالاخره تصاویر ثبت‌شده توسط تلسکوپ «جیمز وب» منتشر شد که عمیق‌ترین تصویر ثبت‌شده از کیهان تاکنون است. این تلسکوپ و تصاویر ارسال‌شده چه ویژگی‌هایی دارند؟
به گزارش خبرگزاری رسا به نقل از گروه علم و پیشرفت خبرگزاری فارس- مائده زمان فشمی؛ پس از انتظارات فراوان، اولین تصاویر گرفته شده توسط تلسکوپ فضایی جیمز وب (JWST) منتشر شد؛ عمیق ترین تصویری که تاکنون از کیهان گرفته شده است. این تصویر اولین تصویر علمی و تمام رنگی از کیهان است که ناسا آن را به عنوان عمیق ترین و واضح ترین نمای فروسرخ جهان تا به امروز توصیف کرده است.
این عکس نمایی بسیار دقیق از تکه‌ای از آسمان است که مجموعه ای خیره کننده از کهکشان ها را نشان می دهد. برخی از آنها بیش از 13 میلیارد سال قدمت دارند.
تصویر، شامل خوشه ای از کهکشان ها است که تقریبا 4 میلیارد سال نوری از ما فاصله دارند. گرانش آنها به اندازه‌ای قوی است که به‌عنوان نوعی عدسی عمل می‌کند و نور اجسام پشت سرشان را خم می‌کند، به گونه‌ای که حتی قوی‌ترین تلسکوپ‌ها را نیز تقویت می‌کند.
تصویر میدان عمیق
قبل از تصویر امروزی، تصویر میدان عمیق هابل (XDF) که در سال 2012 منتشر شد، دورترین تصویری بود که انسان در تاریخ کیهانی دیده بود. تلسکوپ فضایی جیمز وب قادر است اجسامی را که حتی نزدیک‌تر به بیگ بنگ هستند را ببیند . این تلسکوپ برای گرفتن امواج نوری طراحی شده که در طول میلیاردها سال پس از خروج از ستارگان منتشر شده در طول انبساط فیزیکی کیهان کشیده شده‌اند.
اخترشناس مارسیا ریکه که رهبری تیم سازنده یکی از دوربین‌های مورد استفاده برای گرفتن عکس را بر عهده داشت، به نیویورک تایمز گفت: این تصویر برای مدت طولانی «عمیق‌ترین» رکورد را نخواهد داشت، اما به وضوح قدرت این تلسکوپ را نشان می‌دهد.
تصویر منتشر شده تنها عکسی نیست که جیمز وب به زمین می فرستد و در آینده تصاویر بیشتری را به زمین مخابره خواهد کرد. جیمز وب برای ثبت این تصویر و به سرانجام رسیدن هدف ناسا، کیهان را به مدت 120 ساعت رصد کرد تا داده های پنج روزه را جمع آوری کند.
اهداف کیهانی ناسا در تصاویر ثبت شده
شب گذشته ناسا 5 تصویر دیگر از کیهان منتشر کرد. این تصاویر مربوط به چند سحابی و کیهان هستند، زد دی نت آنها را اینگونه توصیف کرده است:
سحابی کارینا: سحابی کارینا یکی از بزرگ‌ترین و درخشان‌ترین سحابی‌های آسمان است که در فاصله تقریباً 7600 سال نوری در صورت فلکی جنوبی کارینا قرار دارد و چندین برابر بزرگتر از خورشید است. در این تصویر ستاره هایی را می بینیم که تاکنون برای ما پنهان بودند. جیمز وب با ابزار قدرتمند خودش می تواند حتی پضت غبارهای چگال را ببیند و آن قسمت را نیز آشکار کند. این سحابی، محلی برای تولد ستاره ها و منظومه های ستاره ای است.
سحابی کارینا
طیف سیاره گازی WASP-96 b: سیاره ای غول پیکر در خارج از منظومه شمسی است که عمدتا از گاز تشکیل شده است. این سیاره که نزدیک به 1150 سال نوری از زمین فاصله دارد، هر 3 یا 4 روز یک بار به دور ستاره خود می چرخد. ما تاکنون به این سیاره دسترسی نداشتیم. در این تصویر ترکیبات شیمیایی مستقیمی از یک اتمسفر یک سیاره فراخورشیدی دیده می شود که آب نیز در آن وجود دارد. علاوه بر آب، در این سیاره ابر هم وجود دارد. این سیاره شبیه به مشتری اما نصف آن است.
طیف سیاره گازی WASP-96 b
سحابی حلقه جنوبی: حلقه جنوبی یا سحابی "هشت انفجار" یک سحابی سیاره‌ای است. قطر آن تقریباً نیم سال نوری و فاصله اش با زمین تقریباً 2000 سال نوری است. تصویر دقیق ترین تصویر در طول موج نزدیک است که از این سحابی منتشر شده است. این سحابی از انفجار یک ستاره در گذشته بوجود آمد و در مرکز آن یک منظومه دوتایی از ستاره ها وجود دارد. حلقه نارنجی رنگ بیرون سحابی، درخشش گازهای هیدروژن و ابرهای آبی داخلی این سحابی گازهای یونیزه شده است.
سحابی حلقه جنوبی
پنج کهکشان استفان: در فاصله حدود 290 میلیون سال نوری از ما، پنج‌گانه استفان در صورت فلکی پگاسوس واقع شده است. در تصویر اول که در طول موج فروسرخ نزدیک ثبت شده، در هر کهکشان میلیاردها ستاره به چشم می خورد. دو کهکشان در مرکز تصویر وجود دارد که در حال برخورد با هم هستند. در این تصویر حتی می توان کهکشان های پس زمینه دیگری را نیز دید. در پس زمینه کهکشان های بسیار دورتر هم هستند و در گوشه عکس، ستاره های نزدیک به زمین دیده می شود.
پنج‌تایی استفان در طول موج فروسرخ میانی
در تصویر دوم که در طول موج فروسرخ میانی ثبت شده، سیاهچاله ابرپرجرم قرار دارد که این پنج کهکشان را کنار هم قرار داده است.
پنج‌تایی استفان در طول موج فروسرخ نزدیک
عصر جدید نجوم در راه است
تلسکوپ فضایی جیمز وب توسط بسیاری به عنوان جانشین تلسکوپ فضایی هابل ناسا شناخته می شود. برخلاف هابل، این تلسکوپ به دور زمین نمی‌چرخد و با ابزارهای فوق‌العاده قدرتمند خود مشاهداتی را در طیف مادون قرمز انجام می‌دهد.
تلسکوپ جیمز وب
از زمانی که رصدخانه عظیم فضایی در 25 دسامبر 2021 پرتاب شد، ناسا سخت کار کرده تا این تلسکوپ را به موقعیت مداری نهایی خود در نقطه لاگرانژ 2 (L2) که تقریباً 1.5 میلیون کیلومتر (1 میلیون مایل) از زمین فاصله دارد، منتقل کند. از آن زمان، مهندسان ابزارها را بررسی و آینه‌ها را تراز می‌کنند و اجازه می‌دهند تلسکوپ خنک شود تا ابزارهای آن به درستی کار کنند.
هنگامی که در تلسکوپ در نقطه هدف قرار گرفت، تیم کنترل از روی زمین به تدریج آینه عظیم با قطر 21 فوت (6.5 متر) تلسکوپ را که با روکش طلا پوشیده شده باز و دوربین ها و حسگرهای آن را کالیبره کردند. مساحت آینه‌های ۶ ضلعی و طلایی رنگ آن هم اندازه یک زمین تنیس است.
آینه طلایی جیمز وب
جیمز وب از صفحه‌ای خورشیدی دارد که آن را به دو قسمت تقسیم می کند، بخش رو به خورشید مسئولیت تامین انرژی را به عهده دارد و بخش پشت به خورشید به دلیل سرد بودن می تواند عوارض ناشی از گرم شدن تجهیزات رصد را خنثی کند. آینه تلسکوپ پنج برابر بزرگتر از هابل و این به آن معنی است که می تواند اجرام و ستاره‌های کم‌فروغ‌تر را نیز رصد کند.
اجزای مختلف تلسکوپ جیمز وب
جیمز وب قدرتمندترین رصدخانه فضایی تا به امروز است. انتظار می‌رود این تلسکوپ که بیش از 10 میلیارد دلار برای طراحی و ساخت آن هزینه شده، زمینه‌های نجوم و اخترفیزیک را با فرستادن نور روی برخی از اولین ستاره‌ها و کهکشان‌هایی که پس از انفجار بزرگ شکل گرفتند، متحول کند.
این تلسکوپ برای شناسایی اجرام آسمانی که حدود 100 برابر کم نورتر از آنهایی هستند که هابل می تواند تشخیص دهد، طراحی شده است.
آینه های غول پیکر جیمز وب
طول عمر جیمز وب چقدر است؟
به گفته ناسا، این رصدخانه حداقل به مدت پنج سال و نیم فعال خواهد بود و می تواند بیش از یک دهه دوام بیاورد. بر خلاف هابل که پس از پرتاب، نگهداری و تعمیر می شد، جیمز وب برای انجام این اقدامات از زمین بسیار دور است. جدول زمانی عملیاتی آن نیز به دلیل سوخت مورد نیاز برای حفظ مدار و همچنین این واقعیت که ابزارهای آن می توانند در شرایط فضایی سخت نقطه لاگرانژ 2 کار کنند، محدود خواهد شد.
قبل از اینکه عمر مفید تلسکوپ به پایان برسد، جیمز وب هزاران مشاهده دیگر انجام خواهد داد و دریچه جدیدی به جهان های دور در اختیار ما قرار می دهد. در میان اهدافی که برای این تلسکوپ در نظر گرفته شده، سیارک‌ها، سیارات فراخورشیدی دوردست و قابل سکونت و برخی از قدیمی‌ترین ستارگان در دوردست‌ترین نقاط جهان تاکنون مشاهده شده‌اند.
انتهای پیام/ ت 33
ارسال نظرات