نادیده گرفتن نقش زنان در شورای عالی انقلاب فرهنگی

۲۲ بهمن ماه ۵۷ تنها نقطه پایان برای رژیم ستم شاهی نبود، بلکه سرآغازی بود برای تحولات عمیق در همه عرصه‌های اجتماع ایران اسلامی بود و بی تردید عرصه فرهنگ از مهمترین آن‌ها به شمار می‌رفت، از این رو پیشوای حکیم انقلاب امام خمینی(قدس سره) همواره بر موضوع فرهنگ بعنوان مهمترین عرصه انقلاب تاکید داشت، تاجایی که در ۲۳ خرداد ۵۹ دستور تشکیل ستاد انقلاب فرهنگی را صادر کردند، اما بازهم به همین اکتفا نکرده و با صدور پیامی در ۱۹ آذر ۶۳ و با تاکید بر فراگیر شدن انقلاب فرهنگی در همه شئون کشور «شورای عالی انقلاب فرهنگی» با دستور ایشان تشکیل شد.

سرویس فرهنگی و اجتماعی خبرگزاری رسا، در راستای اعتلای فرهنگ و به مناسبت سالروز تشکیل شورای عالی انقلاب فرهنگی در پرونده ای ویژه با نام «هدایتگران فرهنگ» به تشکیل شورای عالی انقلاب فرهنگی پرداخته است.

در این پرونده سعی شده به بررسی ابعاد تغییر ساختار فرهنگی، اهمیت فرهنگ و رسانه و تبیین خواست رهبر معظم انقلاب از این شورا پرداخته شود.

جهت پیگیری عملکرد این شورا خبرنگار سرویس فرهنگی و اجتماعی خبرگزاری رسا، با سرکار خانم معصومه ظهیری استاد حوزه و دانشگاه گفت‌وگویی انجام داده است که در ادامه می خوانید: 

رسا- با توجه به شنیده های ما عضویت زنان در شورای عالی انقلاب فرهنگی حذف شده است، لطفا دراین مورد توضیح دهید؟

از جمله مواردی که از صحن علنی شورای عالی انقلاب فرهنگی حذف شد، بحث معاونت امور زنان ریاست جمهوری است که نسبت به این مسأله اعتراضات زیادی از ناحیه زنان شد؛ چرا که عضویت نیمی از پیکره جامعه که سهم بسزایی در جامعه و فرهنگ دارند را نادیده می‌گیریم و نمایندگی آنان را در شورای عالی انقلاب فرهنگی نمی‌پذیریم.

مسأله مهمتر ما این است که ما در اعضای حقیقی و حقوقی شورا، اصلاً عضو خانم نداشتیم و فقط دو نفر داریم که یکی از آنان زنان، رئیس شورای اقماری عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی است؛ اما در طول این سال‌ها همیشه همین یک نفر عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی بود؛ ولی در چند سال اخیرِ دولت دوازدهم، آخرین تغییری که ایجاد شده بود این بود که معاونت امور زنان و خانواده ریاست جمهوری نیز به شورا اضافه شد؛ و در مجموع دو عضو زن حقوقی در شورای عالی انقلاب فرهنگی عضو شدند؛ اما اخیراً در شورای عالی انقلاب فرهنگی یکی از اعضای زن باقی مانده را نیز حذف کردند تا به همان شرایط قبلی که زنان جامعه یک عضو بیشتر در شورای عالی انقلاب فرهنگی نداشتند برگردانند.

رسا- به نظر شما حضور زن و عضویت زنان در شورای عالی انقلاب فرهنگی چه ضرورتی دارد؟

به نظر من، عضویت و وجود دو عضو زن در شورای عالی انقلاب فرهنگی نیز برای جامعه زنان کم است و ما باید در بین اعضای حقیقی، صاحب نظران امور زنان در رشته‌های مختلف عضو داشته باشیم تا هم در متوازن سازی رأی ها سهیم باشند؛ و هم در موضوعات مبتلا‌به زنان و خانواده بتوانند نقش آفرینی کنند.

امروزه با توجه به اینکه آسیب‌های نُو پدید در مباحث خانواده و زنان زیاد وجود دارد و بسیاری از آسیب‌های مبتلابه در جامعه، رو به‌ زنانه شدن، می رود و بخش های زنانه این آسیب ها، رنگ و لُعاب بیشتری به خود می گیرد، بنابراین ما هر چقدر بتوانیم سهم حضور زنان را در مقابله با آسیب های اجتماعی، تصویب مسائل فرهنگی، توجه به مباحث فرهنگی، توجه به پیوست‌های فرهنگی با سهم زنانه اش، بیشتر مورد توجه قرار گیرد، به قوام فرهنگی جامعه و متوازن سازی مباحث فرهنگی جامعه بها و اهمیت داده ایم.

رسا- علت حذف عضو زنان در شورای عالی انقلاب فرهنگی چه بوده است؟

علت حذف اعضای زنانش در شورای عالی انقلاب فرهنگی برای ما هم نامشخص است و ظاهراً به خاطر تقلیل اعضای شورا بوده است؛ که البته نه تنها من بلکه هیچ کدام از اعضا نیز علت اصلی آن را نمی دانند.

رسا- در ساختار جدید شورای عالی انقلاب فرهنگی نظر شما درباره عضویت زنان در این شورا چیست؟

ما معتقدیم که علاوه بر اینکه اعضای حقوقی زنان که دو نفر می باشند، نه تنها باید ابقا شوند؛ بلکه از اعضای حقیقی نیز چند نفر از بانوان پیشنهاد شده و عضو شوند؛ تا توازن در بحث ها، چه در حق رأی و چه در شنیدن صدای نیمی از پیکره جامعه توازن سازی شده و مورد توجه قرار گیرد.

رسا- ارزیابی شما از طرح پیش‌نویس تحول شورای عالی انقلاب فرهنگی چیست؟

امیدواریم که این طرح به سرانجام برسد؛ بنده از قبل هم در مورد شورای عالی انقلاب فرهنگی گفته ام که باید ساختار شورا تغییر پیدا کند؛ و باید ضمانت اجرایی در آن لحاظ شود.

باید در آن سه بخش سیاست گذاری، تنظیم قواعد و بخش نظارتی آن قوی‌تر شود و شورای عالی انقلاب فرهنگی باید ابزار نظارتی لازم برای خود فراهم کند نه شعار نظارتی.

باید دست هایی که بتواند لازم الاجرا بودن قوانینی که در حکم قانون و لازم الاجرا هستند را به مسؤولین اجرایی کشور، متولیان امور فرهنگی کشور؛ اقناع عمومی و همچنین اجبار به اجرایی شدن قوانین شورا را تفهیم کند و باید جلوی برخی از قوانینی که در سابق به سلایق و علایق روئسای جمهور تصویب می‌شد، ولی ابلاغ نمی شد، گرفته شود؛ و باید نظارت و ابزارهای نظارتی قوی تر شوند و اعتبارات فرهنگی و توازن سازی در امور زنان و مردان صورت پذیرد.

ما باید نگاه مردانه فرهنگی در کشور را با نگاه شایسته سالاری و فرا جنسیتی مورد توجه قرار دهیم و طبق این نگاه برنامه ریزی و فعالیت کنیم.