به تکرار مضامین در نوحه‌ها مبتلا هستیم
رئیس کانون مداحان گفت: در گذشته‌ها رسم بر این بود، نوحه را قبل از آنکه در هیأت خوانده شود به بزرگترها و حتی علما نشان می‌دادند تا مشکل شرعی نداشته باشد اما الان نوحه‌ای بلافاصله بعد از آنکه سروده می‌شود، توسط مداح خوانده می‌شود.
به گزارش خبرگزاری رسا، دومین جلسه دماهنگ با موضوع نقد و بررسی سیمای امام حسین (ع) در نوحه‌های دهه ۹۰ با حضور کارشناسان، فعالان و نوحه‌سراها به همت مجمع شاعران اهل بیت (ع) عصر روز گذشته (چهارشنبه ۲۶ آبان‌ماه) در حوزه هنری برگزار شد.
به تکرار مضامین در نوحه‌های دهه ۹۰ مبتلا هستیم
حجت‌الاسلام جواد محمدزمانی شاعر آئینی و نوحه‌سرا در این مراسم اظهار داشت: سال ۸۶ با جمعی از شاعران آئینی خدمت مقام معظم رهبری رسیدیم و عرضه داشتم که وضعیت هیأت‌های مذهبی رو به رشد است اما ایشان فرمودند وضعیت عزاداری‌ها مطلوب نیست، خاطرم هست اوایل انقلاب در یزد و جهرم نوحه‌هایی خوانده می‌شد که به اندازه ۱۰ منبر مطلب داشت اما الان این‌چنین نیست. سال ۹۵ نیز همین نکته را مجدداً تذکر دادم. البته در این سال‌ها، پیشرفت‌هایی صورت گرفته است اما ضعف‌های فراوانی نیز وجود دارد.
وی با اشاره به اینکه مضامین نوحه‌ها در این سال‌ها تغییر کرده و حتی سخیف شده است، گفت: مضامین نوحه‌های این دهه عمدتاً «حسرت کربلا»، «ان‌شاءالله اربعین حرم بروم»، «چند ماه منتظر اربعین و عرفه هستم»، «قرار ما شب جمعه کربلا»، «چای روضه»، «کفنم پیراهن سیاهم است» و ... شده است. یعنی اغلب نوحه‌ها دارای یک تم عاشقانه هستند که در فضای عاشقانه نیز سروده می‌شوند و تنها در نوحه‌ها معشوق ما امام حسین (ع) است.
این شاعر آئینی و نوحه‌سرا افزود: در شعر عاشقانه خیمه لیلی را داریم و اینجا بحث از حرم امام حسین (ع) است. آیا موضوعات عاشورا و امام حسین (ع) محصور به همین موارد است؟ آیا نمی‌توان از خطبه‌ها، نامه‌ها، سخنرانی‌ها و گفت‌وگوهای حضرت با اشخاص مختلف در نوحه‌ها استفاده کرد؟ متأسفانه یکسری از مضامین را گرفته‌ایم و باقی را رها کرده‌ایم و شاهد یک ادبیات و شعر حرمی هستیم.
محمدزمانی گفت: انکار نمی‌کنم شخص من هم از این اشعار می‌سرایم و با آنها اشک می‌ریزم و منکر نقاط قوت و پیشرفت‌های نوحه‌ها در این سال‌ها نیستم. اما شاهد نوآوری نیستیم. به تکرار مضامین در نوحه‌های مختلف دچار شده‌ایم.
وی با بیان اینکه ضعف‌های زبانی و دستوری موجود در نوحه‌ها قابل جبران است اما مشکل اصلی بر روی محتواست که حتی در مداحی‌های استودیویی و ... نیز شاهد آن هستیم، گفت: مضامین ما تک بُعدی شده و این در نوحه‌های دهه ۹۰ به اوج خود رسیده است و با فقر مضمون مواجه هستیم.
این شاعر آئینی و نوحه‌سرا با اشاره به اینکه در نوحه‌های دهه ۹۰ ادبیات حماسی نداریم، تصریح کرد: در ادبیات نوحه‌های دهه ۹۰ با افراط قتلگاه سرایی مواجه هستیم. سرودن از قتلگاه ممدوح است اما ما افراط کرده‌ایم. زیر برخی از نوحه‌ها در فضای مجازی باید بنویسیم «با حال مناسب بشنوید» زیرا این محصول خارج از فضای هیأت کارایی ندارد. این افراط و فراوانی حتی موجب می‌شود که برخی از مسائل برای مردم و مخاطبان عادی شود.
مشکل نوحه‌ها، ارائه نشدن به بزرگترها قبل از اجراست
در بخش دیگری از این مراسم، احمد واعظی رئیس کانون مداحان اهل بیت (ع) با اشاره به اینکه در گذشته فضای نوحه‌ها دارای حال و هوای خاصی بود البته این به معنای آن نیست که امروز فاقد آن هستیم، اظهار داشت: در گذشته لفظ نوحه‌خوان به افراد خاصی اطلاق می‌شد و میان نوحه‌خوان، مولودی‌خوان، مرثیه‌خوان و ختم‌خوان تفکیک قائل بودند. به طور مثال در مشهد افرادی داشتیم تخصصی بر روی نوحه کار می‌کردند که بر روی دستگاه‌های موسیقی نیز تسلط داشتند.
واعظی با بیان اینکه مقام معظم رهبری در سال گذشته فرمودند که هیأت باید هیأت بماند که نشان از توجه و رعایت همین سنت‌هاست، تصریح کرد: متأسفانه شکل هیأت‌ها در کل کشور به یک سمت درحال حرکت است و مشابه هم می‌شود و سنت‌های نورانی و آسمانی که هر کدام پشتش یک فضای معنوی بسیاری بود، در حال فراموشی است.
وی با اشاره به اینکه برخی از دستگاه‌های موسیقی تولید شده است تا به واسطه آن برای امام حسین (ع) مرثیه‌خوانی شود، عنوان کرد: در هیأت‌های قدیمی مشهد آداب‌های مختلفی با تکیه بر احترام به بزرگترها و به خصوص سادات وجود داشت و حتی در زمان سینه‌زنی اول دست بزرگتر به سینه‌اش می‌خورد و بعد باقی افراد سینه‌زنی را شروع می‌کردند. سینه‌زنی هم به این صورت بود که از واحد به ثلاث، خمسه، سبعه و بعد ۱۵ ضربه می‌رسیدند که تمام این‌ها نیز توسط میاندار اعلام می‌شد. این سبک‌ها و سنت‌ها در خراسان و سیستان و دیگر شهرها وجود داشت اما امروز متأسفانه شاید به دلیل فضای مجازی همه با یکدیگر قاطی شده است. سنج و دمام از بوشهر به مشهد و تهران آمده است و از این شهرها، شیوه‌‌هایی به آنجا رفته است و بالعکس.
رئیس کانون مداحان گفت: در گذشته این امور توسط یک اتاق فکر با اشراف علما به پیش می‌رفت اما الان شرایط تغییر کرده است. در گذشته در شهر مشهد چند شاعر محدود داشتیم اما امروز به لطف امام رضا (ع) و اهل بیت (ع) نوحه‌های فراوانی دردسترس است. در گذشته در تهران کتاب شعر گلچین باقری منتشر می‌شد و همه از روی آن، نوحه می‌خواندیم اما امروز دریایی از نوحه وجود دارد.
وی افزود: سؤال اینجا است چرا نوحه‌های قدیمی صدها بار خوانده می‌شود و هنوز هم مردم درخواست دارند، همان قدیمی‌ها خوانده شود. چرا امروز نوحه‌ها تکراری شده است؟
واعظی با اشاره به اینکه برخی از نوحه‌ها مانند جلوی آیینه حمید علیمی یا تسبیحات حضرت زهرا مهدی رسولی یا نوحه مدافعان حرم سیدرضا نریمانی به‌هنگام و به وقت خوانده شد و با عنایت اهل بیت (ع) مدنظر قرار گرفته است، گفت: متأسفانه آثار و تولیدات امروز نوحه‌سراها به بزرگترها ارائه نمی‌شود، برای همین به مشکل می‌خوریم. در مشهد و در گذشته‌ها رسم بر این بود یک نوحه قبل از آنکه در هیأت خوانده شود به بزرگترها و حتی علما نشان می‌دادند تا مشکل شرعی حتی نداشته باشد اما الان نوحه‌ای بلافاصله بعد از آنکه سروده می‌شود توسط مداح خوانده می‌شود. البته یک دلیلش هم آن است که جلسات و مداحان زیاد شده‌اند اما باید مدیریت و سازماندهی شوند تا این استعدادها بهتر از قبل خود را نشان دهد.
شاعران می‌توانند مداح را مجبور به خواندن شعر خوب کند
حمید علیمی مداح اهل بیت (ع) نیز در این مراسم با اشاره به اینکه قبل از دهه ۸۰ شعر و نوحه کم بود اما عمق بسیاری داشت، گفت: امروز با اقیانوسی از شعر و نوحه مواجه هستیم که عمقش کم است. متأسفانه امروز سبک نوحه به شعر می‌چربد یا بالعکس؛ یعنی ابتدا آهنگ و ملودی انتخاب می‌شود و می‌گوییم برای این، شعر خوبی باید تولید شود. اگر شاعران خود بر نغمات و دستگاه‌های موسیقی تسلط داشته باشند، این مشکلات مرتفع می‌شود.
وی افزود: متأسفانه مقصر اصلی فضای مجازی است زیرا فضای رقابتی را ایجاد کرده است. خاطرم هست حاج احمد واعظی چندین سال پیش در هیأت مکتب الزهرا مشهد این جمله را به مخاطب گفتند که من چه چیزی بخوانم که بی‌بی خوشش بیاید نه شما! اگر نگاه ما این باشد خود به خود مراقبه‌ای خواهیم داشت تا هر چیزی را نخوانیم.
علیمی گفت: متأسفانه نه در حوزه مداحی و نه نوحه‌سرایی مرجعی به عنوان بزرگتر وجود ندارد. فضای امروز کاملاً رقابتی شده است و این موجب می‌شود، افراد ناآشنا به صدا و دستگاه و شعر در جلسات حضور پیدا کنند و بخوانند. اگر شعرا مایه بگذارند ما مداحان نیز مجبور می‌شویم که شعر خوب بخوانیم. جلسات و مداحان محتاج به شاعران هستند اما متأسفانه شاعران به گونه دیگری رفتار می‌کنند که انگار روند جور دیگری است.
دهه ۸۰ اوج نبوغ نوحه‌سرایی بود
مهدی سهرابی شاعر و نوحه سرا نیز در بخش دیگری از این مراسم اظهار داشت: دهه ۸۰ اوج نبوغ نوحه‌سرایی بود که تا اوایل سال ۹۴ هم ادامه پیدا کرد. بسیاری می‌گویند نوحه‌های دهه ۸۰ نقد نمی‌شود و یا نوحه‌سراهای آن زمان به امروزی‌ها حسادت دارند. ما آماده‌ایم تا نوحه‌های آن زمان نیز نقد شود.
وی با اشاره به اینکه نقد نوحه مرتبط با نوحه‌سرایان است و نباید مداحان گلایه‌مند شوند، گفت: متأسفانه سواد موسیقیایی نوحه‌سراها پایین است و به نظرم مجمع شاعران اهل بیت (ع) باید در این زمینه دوره آموزشی برگزار کند.
در بخش پایانی این جلسه نیز جواد حیدری مدیرعامل مجمع شاعران اهل بیت(ع) و جمعی دیگر از نوحه‌سراها نظراتی را بیان کردند.
انتهای پیام/
منبع: فارس
ارسال نظرات