خط تخریبی شفقنا علیه نظام و سخنی با حجت الاسلام شهرستانی

به گزارش خبرنگار سرویس سیاسی خبرگزاری رسا، پایگاه اطلاع رسانی شفقنا با شعار دفاع از آزادی های دینی و رفع مضیقه و تنگناهای مذهبی دینداران و شیعیان توسط ابوالفضل فاتح از مشاوران رسانه ای میرحسین موسوی در فتنه 88 هدایت می شود.

عملکرد پایگاه بین المللی همکاری های خبری شفقنا در فضای خبری حوزه های علمیه و روحانیت با نقدهای صریح و آشکار دلسوزان حوزه و شخصیت های گوناگون رسانه ای روبرو شده است. این پایگاه به تازگی به بهانه تبیین سیره امیرمؤمنان مولا علی(ع) در حکومت داری به خط تخریبی علیه نظام جمهوری اسلامی ایران روی آورده است.

شفقنا با آن که ادعا دارد همیشه بیرون از صحنه می ایستد تا گزارش خبر کند، نه آن که خود خبر ساز شود و خود را متعهد به منافع ملی می داند، در مناسبت های مختلف سعی می کند تیترهای دوپهلو و معنادار علیه حاکمیت را برجسته کند و در جدیدترین اقدام خود، بخش هایی از اظهارات مرحوم صانعی را منتشر کرده که هجمه به نظام در آن مشهود است.

در یکی از خبرهای منتشر شده سایت شفقنا به نقل از شیخ صانعی آمده است: «وای به حال جامعه‌ای که گرفتار دروغ شده باشد و با دروغ بخواهد آن جامعه اداره بشود که آنجا دروغ گویان نه دنیا دارند و نه آخرت».

شفقنا مدعی است که نسبت به مضیقه تراشی وتنگناهای مذهبی برای دینداران حساس است، اما این بار خود به تقبیح روحانیت پرداخته و به بهانه «مهجوریت نهج البلاغه» سراغ حجت الاسلام عندلیب همدانی عضو مستعفی جامعه مدرسین رفته و این بخش ها را از گفت وگوی وی برجسته کرده است:

ـ یکی از دلایل مهجوریت نهج البلاغه در میان عموم مردم «روحانیت» هستند؛ مهجوریت نهج البلاغه در میان اهل علم، عموم مردم و مسئولین مشهود است.

ـ متأسفانه جامعه ما علوی نیست؛ مسئولین نتوانستند کشور را با نهج البلاغه مدیریت کنند و طبق موازین آن زندگی کنند.

ـ به همان میزان که مردم می توانند بدون واسطه نزد حاکم بروند و حق خود را مطالبه کنند، به نهج البلاغه نزدیک هستیم!

این ادعای آقای عندلیب همدانی و بزرگ نمایی صورت گرفته در شفقنا، در حالی است که در نظام جمهوری اسلامی ایران مسؤولان در رده های مختلف در دسترس هستند و امکان ارتباط با مسؤولان به شیوه های مختلف وجود دارد؛ رهبر معظم انقلاب نیز خودشان علاوه بر برگزاری دیدارهای مستمر مردمی، مسؤولان را به دیدارها و ارتباط های چهره به چهره که منجر به بهبود روند خدمات رسانی و رفع مشکلات مردم می شود، توصیه می کنند و خودشان نیز به این مهم پایبند هستند.

پایگاه بین المللی همکاری های شیعه شفقنا در موضوع «عدالت در قرآن» سراغ حجت الاسلام سیدمحمد علی ایازی، از اعضای مجمع محققین و مدرسین رفته و از زبان او این جملات را برجسته کرده است«هر آنچه در باب عدالت گفتیم بیشتر شعار بود و ضد آن را عمل کردیم. هر بُعدی از عدالت را که در نظر بگیریم در جامعه امروز ما فاصله بسیار وجود دارد. در حال حاضر دین گریزی، شکاف و بحران های اجتماعی و فساد اخلاقی افزایش یافته و دلیل وجود چنین مشکلاتی در جامعه به این دلیل است که با بحران عدالت رو به رو هستیم. مباحثی که در باب عدالت گفتیم بیشتر شعار بوده و ضد آن را عمل کردیم»

اینکه برخی مدعی شوند و بگویند با بحران عدالت در جامعه روبرو هستم و از شکاف اجتماعی و فساد اخلاقی دم بزنند و به عوامل و منشأهای آن که همان بی توجهی دولت متبوع شان به اقشار آسیب پذیر، فراهم کردن زمینه گسترش مفاسد اخلاقی در جامعه و اعطای رانت های ارزی به نورچشمی ها سخنی نگویند، از عجائب روزگار است. البته از جماعتی که در فتنه 88 در بین فتنه گران حاضر می شد و آنها را برای آشوب های خیابانی تشویق و ترغیب می کرد هیچ چیزی عجیب نیست و حرف ها و اظهارات آقای ایازی نیز تکرار سخنان جریان ورشکسته اصلاحات است که البته او سعی دارد با فراموش کار فرض کردن مردم و افکار عمومی، برای آن تئوری پردازی کند.

شفقنا همچنین گفت وگویی را با حجت الاسلام محمد رضا یوسفی، عضو هیات علمی دانشگاه مفید قم درباره آداب نقد در سیره مولا علی(ع) ترتیب داد و به نقل از وی این تیترها را برجسته کرد:« امیرمومنان در عین مخالفت با حکومت ها از مشورت دادن ابایی نداشت/ حضرت بر حکومت نخبگان و شایسته سالاری و از بین بردن فقر و نابرابری گسترده تأکید داشت.

یوسفی در مصاحبه خود با شفقنا می گوید: اگرچه حکومت حق مسلم حضرت علی(ع) بود، اما حضرت مسایل را از نگاه و جنبه شخصی ندید بلکه بر نظام اخلاقی جامعه، از بین بردن فقر و نابرابری گسترده تأکید داشت و سعی می کرد با اظهار نظرات و دادن مشاوره ها در صورت امکان به نفع مردم گام بر دارد. امروز هم گاهی ممکن است کسانی که انتقاد می کنند به خاطر شرایطی که در جامعه وجود دارد، خسته و مأیوس می شوند و وقتی یأس به سراغ آنان آمد، ممکن است ناخودآگاه به سراغ  رفتارهای خشن رفته و جامعه را به ورطه خشونت بکشانند، این نوع رفتار و برخورد بسیار آسیب زاست. باید از سیره حضرت علی(ع) در این زمینه نیز الگوبرداری کنیم و مانند حضرت معتقد باشیم تصمیمی که  حکومت می گیرد، بر زندگی تک تک مردم اثر دارد و اگر ما بتوانیم با مشورت دادن و صحبت کردن های خود مقداری هم، این نظام تصمیم گیری را تعدیل کنیم و وضعیت را بهبود ببخشیم، این امر می تواند به نفع مردم تمام شود.

در اینجا این سؤال و مطالبه از آقای یوسفی وجود دارد که چرا از علل و عوامل یاس و سرخوردگی که به گمان او برخی از مردم دچارش شده اند، چیزی نمی گویید؟ نمی شود دولتی با رها کردن همه امور و گره زدن امورات کشور به مذاکره و رفع احتمالی تحریم ها، معیشت و اقتصاد مردم را به گروگان بگیرد و بی توجه به توصیه های دلسوزان کشور و نظام، مردم را دچار یأس و سرخوردگی کند و بعد عده ای به عنوان حامیان حوزوی دولت نوک پیکان مطالبه گری و نقد را به سمت نظام نشانه بگیرند؛ این موضوع در خوشبینانه ترین فرض ناشی از بی انصافی و جفای به انقلاب است.

شفقنا همچنین درباره جایگاه «عدالت در قرآن» سراغ حجت الاسلام کاظم قاضی زاده رییس مؤسسه فهیم رفت و از گفت وگوی مشروح خود با وی این تیترها را برجسته کرد: حذف افراد به دلیل نگرش سیاسی متفاوت خلاف عدالت سیاسی است/ جامعه ای که اجرای دین را کاریکاتوری انجام می دهد، عادلانه نیست/ افزایش آزادی های اجتماعی و سیاسی موانع اجرای عدالت را از بین خواهد برد/  نفی آزادی مخالفان، مصداقی از نفی عدالت است.

این که چرا شفقنا و رسانه ها و شخصیت های چپ دگراندیش ناگهان در این روزها یاد عدالت افتادند و قصد دارند مشکلات معیشتی و اقتصادی که دولت متبوع شان به مردم تحمیل کرده، را به پای نظام بگذارند خیلی نکته عجیبی نیست و درتخصص همین جماعت است.

صرف نظر از نقدهای جدی وارده به مطالب منتشر شده در سایت شفقنا که بر اهل علم و فضل سستی و بی پایه بودن آن روشن است و پرداختن به آن مجالی دیگر را می طلبد؛  از حجت الاسلام والمسلمین سید جواد شهرستانی به عنوان حامی مالی سایت شفقنا انتظار می رود نظارت بیشتری بر عملکرد و خروجی های شفقنا داشته باشد.

هنوز حوزویان و اهل رسانه از یاد نبرده اند که شفقنا در موضوع استهلال در سال گذشته چه عملکرد سوئی در ایجاد تفرقه و بحران فکری در جامعه مؤمنان از خود بجای گذاشت. انتظار بود در مسائل و موضوعات مهم و کلان حوزوی و دینی مانند استهلال حرفه ای تر و حوزوی تر عمل می کرد و به جای تفرقه افکنی بین بیوت راهبرد همگرایی را در پیش می گرفت.