سیری در زندگانی امام حسن عسکری

به گزارش خبرنگار سرویس کتاب و نشر خبرگزاری رسا، به مناسبت هشتم ربیع الاول ساروز شهادت امام حسن عسکری(علیه السلام) کتابی در مورد زندگی پر برکت آن حضرت خدمت دوست داران کتاب معرفی می شود.

امام حسن عسکری (علیه السلام) یازدهمین پیشوای شیعیان در ماه ربیع الثانی سال 232 ه.ق به دنیا آمد. در تعیین روز ولادت ایشان اختلاف است.

«زادروز امام حسن عسکری علیه السلام در روز شریف دهم ماه ربیع الآخر (ربیع الثانی)، در روز دوشنبه بوده است و به گفته بعضی: در روز چهارم آن ماه و به قول دیگر: روز هشتم ماه ربیع الآخر (ربیع الثانی) به دنیا آمد. این قول مشهور است.»

ایشان در مدینه طیّبه متولّد شدند، اسم شریف آن حضرت «حسن»، و کُنیه اش «ابومحمّد» است و مشهورترین القابش زکیّ و عسکری است؛ همچنین به آن حضرت و پدر و جدّ بزرگوارشان علیهم السلام «ابن الرضا» می گفتند. نام مادر بزرگوارشان «حُدَیث» و به قولی «سلیل» و جدّه نیزفته اند. نام های دیگری چون: «سوسن» و «حدیثه» برای ایشان ذکر شده است، ایشان از بانوان شایسته و بامعرفت بوده و در ارجمندی مقام ایشان همین بس؛ که بعد از شهادت امام حسن عسکری علیه السلام، این بانوی بزرگوار پناه و مرجع شیعیان بود. از آن جایی که امام حسن عسکری علیه السلام به دستور خلیفه عباسی در سامرّا و در محلّه عسکر (محل سکونت سپاهیان حکومت عباسی) سکونت اجباری داشتند، به همین دلیل به ایشان عسکری می گویند.

ایشان 22 ساله بودند که پدر بزرگوارشان به شهادت رسید و به مدت شش سال امامت شیعیان را برعهده داشتند، عمر شریف شان 28 سال بود و در روز هشتم ربیع الاول سال 260 ه.ق به شهادت رسیده و در خانه خود در سامرّا کنار مرقد نورانی پدر بزرگوارشان امام هادی علیه السلام به خاک سپرده شدند.

انتشارات مسجد مقدس جمکران کتاب سیری در زندگانی امام حسن عسکری (علیه السلام) نوشته محمد حسین زارعی را به چاپ رسانده است.

ساختار کتاب  

کتاب سیری در زندگانی امام حسن عسکری (علیه السلام) در دوازده فصل تدوین شده است.

فصل اول: عنوان فصل نخست این کتاب میلاد نور است.

فصل دوم: نصّ امام هادی(‌علیه السلام) به امامت امام حسن عسکری(‌علیه السلام‌) عنوان فصل دوم است.

فصل سوم: کرامات، علم غیب و معجزات‌، عنوان فصل دیگری از این کتاب است.

فصل چهارم: تدابیر شدید امنیتی و خفقان زمان امام حسن عسکری (علیه السلام‌) فصل چهارم این کتاب را تشکیل داده است.

فصل پنجم: فصل پنجم این کتاب با عنوان تبلیغ و هدایت‌گری با عمل کُونُوا دُعاةَ النّاسِ بغیرِ أَلْسِنَتِکُمْ، مشخص شده است.

فصل ششم: فصل ششم هم با عنوان پاسخ به سؤالات و شبهات‌ برای خوانندگان مشخص شده است.

فصل هفتم: فعالیت‌های سرّی و علنی‌، عنوان دیگری از این کتاب است.

فصل هشتم: مطالبی دیگر پیرامون امام حسن عسکری(‌علیه السلام‌) عنوان فصل هشتم این کتاب است.

فصل نهم: نامه‌های تبلیغی‌، عنوان دیگری از این کتاب است.

فصل دهم: فصل دهم این کتاب با عنوان شهادت امام حسن عسکری‌(علیه السلام‌)، مشخص شده است.

فصل یازدهم: ذکر چند نفر از اصحاب امام حسن عسکری‌(علیه السلام‌)، عنوان فصل دیگری از این کتاب است.

فصل دوازدهم: آخرین فصل این کتاب با عنوان کلمات حکمت آمیز، مشخص شده است.

ویژگی اثر

اثر حاضر کتابی مفید در جهت شناخت هر چه بیشتر زندگانی، مقام و منزلت امام یازدهم شیعیان حضرت امام حسن عسکری(علیه السلام) است. در این کتاب زندگی حضرت از بدو تولد تا شهادت مورد بررسی قرار گرفته است.

برشی از کتاب

در صفحه 123 و 124 این کتاب درباره درس اخلاق دادن امام حسن عسکری این مطالب آمده است:

امام حسن عسکری (علیه السلام) در حوزه علمیه خود، علاوه بر تدریس فقه و معارف اسلامی، درس اخلاق و حقوق را نیز به شاگردانش می آموخت و آن ها را به آداب حقوق از دیدگاه تشیّع راستین آشنا می ساخت.

شاگردان به بیانات امام حسن عسکری (علیه السلام) گوش فرا می دادند، و ایشان به آن ها چنین تدریس می فرمودند: آن کسی که بهتر از همه حقوق برادران دینی خود را می شناسد و نیازهای آن ها را تأمین می کند،

در پیشگاه خداوند متعال ارجمندتر از دیگران است و کسی که در دنیا در برابر برادران دینی اش تواضع کند، او در پیشگاه خداوند متعال از انسان های راستین و جزء شیعیان حقیقی امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) است.

دو نفر پدر و پسر که از برادران دینی بودند، به خانه امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) (به عنوان مهمان و دیدار با آن حضرت) آمدند، امیرالمؤمنین علی (علیه السلام)، از جا برخاستند و از آن ها استقبال کردند و به آن ها احترام کردند و آن ها را در صدر مجلس نشانیدند و خودشان هم روبروی آن ها نشستند، سپس فرمودند برای آن ها غذا بیاورید، غذا را حاضر کردند و آوردند و آن دو نفر از آن غذا خوردند، سپس قنبر که غلام امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) بود، ظرف آبی را آورد تا به دست آن دو مهمان بریزد، تا آن ها دستشان را بشویند و حوله آورده بود تا آن ها دست خود را خشک و تمیز کنند.

امیرالمؤمنین (علیه السلام) آن ظرف آب را گرفتند تا خودشان، بر دست آن مرد مهمان (پدر) آب بریزند؛ اما آن مرد مهمان (پدر) مانع حضرت شد و خودش را به خاک انداخت و گفت: یا امیرالمؤمنین! من خاک پای شما هستم، جسارت و بی ادبی می شود اگر شما بر دست من آب بریزید، آیا سزاوار است که خداوند متعال نگاه کند و ببیند که شما با این مقام و عظمت بر دست من آب بریزید؟!

امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) فرمودند: «بنشین و دستهایت را با آبی که می ریزم، بشوی؛ خداوند متعال می بیند که برادر دینی تو (من) بدون تفوّق طلبی و اظهار برتری نسبت به تو، مشغول خدمت به تو هستم و منظور من از این خدمت این است که (در مقابل این خدمت) در بهشت ده برابر اهل دنیا و اهل ممالک الهی به من خدمت کنند.آن مرد (تا این سخنان را شنید) نشست، امیرالمؤمنین علی(علیه السلام) به او فرمودند: تو را به حقّ عظیم خودم بر تو که آن را شناخته ای و مرا به افتخار خدمت گزاری خودت رسانده ای، به گونه ای با کمال آرامش بنشین و دستت را بشوی، که اگر قنبر دست تو را می شست، همان گونه می نشستی.

آن مرد همان گونه نشست و علی (علیه السلام) بر دست او آب ریخت، وقتی دست شستن آن مرد تمام شد، آقا ظرف آب را به پسرش محمد حنفیه دادند و فرمودند: پسرم! اگر پسر این مرد تنها نزد من می بود، من دست او را می شستم؛ ولی چون او نزد پدرش است، خداوند متعال دوست ندارد که بین پدر و پسر به طور مساوی رفتار شود. پدر دست پدر را شست، حالا تو ای پسرم! دست پسر این مرد را بشوی.

محمد حنفیه هم دستور پدر بزرگوارش را اجرا نمود، سپس امام حسن عسکری (علیه السلام) پس از تمام شدن این جریان زیبا فرمودند: فَمَنْ اِتَّبَعَ عَلِیّاً عَلی ذلِکَ، فَهُوَ الشِّیعِیَّهُ حَقّاً؛ کسی که در امور حقوقی این گونه از امیرالمؤمنین (علیه السلام) پیروی کند، شیعه حقیقی ایشان است.

موسسه انتشارات مسجد مقدس چاپ یازدهم از کتاب “سیری در زندگانی امام حسن عسکری (علیه السلام)” نوشته محمد حسین زارعی را در 180 صفحه به چاپ رسانده است.

علاقه‌مندان می‌توانند برای جهت تهیه این کتاب به آدرس قم، خیابان معلم، پاساژ ناشران و یا بلوار پیامبر اعظم، مسجد مقدس جمکران، انتشارات کتاب جمکران، تلفن: ۳۷۸۴۲۱۳۱-۰۲۵ مراجعه کنند./826/ن601/ق