راه صدر و تظاهرات کنندگان جدا می شود

به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری رسا، رابطه میان «مقتدی صدر»، رهبر جریان صدر و فعالان حامی تظاهرات مردمی در عراق پس از تلاش صدر برای محدود کردن حرکت تظاهرات و تعیین شرط هایی که گفته می شود غیر عملی است به سوی تنش بیشتر می رود.

صدر پیش از پیوستن به تظاهرات مردمی که در اکتبر 2019 آغاز شد بسیار مردد بود و به گفته فعالان تظاهرات صدری ها پس از اینکه دیدند تظاهرات گسترش یافته است و از ترس از دست دادن جایگاهی که دارند به تظاهرات مردمی پیوستند.

طی تظاهرات اخیر عراق، رابطه بین تظاهرات کنندگان و حامیان جریان صدر دچار کشمکش هایی بود؛ گاهی با یک دیگر متحد بودند و گاهی از یکدیگر جدا می شدند، اما ترور شهید سلیمانی و ابومهدی المهندس توسط امریکا نقطه عطفی در روابط این دو گروه بود، چرا که تظاهرات کنندگان این عملیات امریکا را به نفع عراق می دانستند اما صدر و طرفدارانش جانب ایران را گرفته و در تظاهراتی حزبی این اقدام امریکا را محکوم کردند.

پس از این اقدام نیز اکثر نمایندگان شیعه داخل پارلمان عراق در نشستی دولت را ملزم به اخراج نیروهای امریکایی از کشور کردند، نشستی که می شود گفت هیچ یک از نمایندگان کرد یا سنی در آن حضور نداشتند.
از زمانی که صدر و حامیانش تحت لوای ایران قرار گرفتند، دیگر جایگاهی در میدان های تظاهرات در شهرهای مرکزی و جنوبی عراق ندارند.

در مراسم زیارت اربعین امام حسین (ع) در هفته گذشته در کربلا، برخی از جوانان اقدام به تظاهرات و شعار دادن کردند اما صدر به جای اتخاذ موضعی در حمایت از حق تظاهرات و ابراز عقیده، علیه این تظاهرات کنندگان حمله تندی کرد و از طرفدارانش نیز مشارکت در محکوم کردن این تظاهرات را خواستار شد.

صدر 12 شرط برای تظاهرات معترضان تعیین و تهدید کرد در صورت مخالفت از نیروی بازدارنده استفاده خواهد کرد، این در حالیست که صدر، نقش حکومت و دستگاه های دولتی در تصمیم گیری برای ممانعت یا استمرار تظاهرات را نادیده گرفته بود و فعالان تظاهرات نیز به مواضع صدر واکنش نشان دادند.

تظاهرات کنندگان در پاسخ به 12 شرطی که صدر تعیین کرده بود، 12 شرط برای اجازه دادن به طرفداران صدر برای شرکت در تظاهراتی که قرار است در 25 اکتبر برگزار شود، مشخص کردند.

از میان این شروط این است که صدر به صورت علنی نسبت به عدم پایبندی به وعده خود مبنی بر عدم مشارکت در امور سیاسی و اکتفا به امور دینی عذرخواهی کند.

تظاهرات کنندگان اعلام کردند که جیش المهدی که در سال 2004 توسط صدر تاسیس شده بود در اعمال خشونت آمیزی علیه اهل سنت در عراق در طی سال های 2006 و 2007 مشارکت داشتند و از صدر خواستند ضمن اعتراف و بر عهده گرفتن مسئولیت آن، خسارت افراد متضرر را جبران کند.

تظاهرات کنندگان همچنین از صدر خواستند که ساختمان «رستوران ترکی» (ساختمانی در میدان التحریر بغداد که تظاهرات کنندگان آن را کوه احد می نامند) که محلی برای ربایش و قتل فعالان تظاهرات شده است ترک کند.

تظاهرات کنندگان از صدر خواستند وزرا و نمایندگان خود در دولت و پارلمان عراق را از کار برکنار کند و اموالی را که سرقت شده است بازگرداند.

از میان شرط هایی که تظاهرات کنندگان برای صدر تعیین کردند این است که اموال خود در بانک های ایران و لبنان و نزدیک به 80 خودرو و هواپیمای اختصاصی را به حکومت عراق تحویل دهد.

تظاهرات کنندگان همچنین از صدر خواستند که سرایا السلام که در شهر سامراء حضور دارند را خلع سلاح کرده و کنترل این شهر را به پلیس محلی تحویل دهند.

فعالان تظاهرات می گویند رابطه بین تظاهرات مردمی و تظاهرات جنبش صدر در اکتبر 2019 تاکتیکی و نشان دهنده واکنشی یکسان با انگیزه های مختلف بود چرا که تظاهرات کنندگان قصد داشتند نظام سیاسی حاکم بر کشور توسط برخی احزاب را از بین ببرند و در مقابل صدر نیز سعی داشت نقش خود در این نظام را تقویت کند و شکاف هایی را که ناشی از فشار تظاهرات کنندگان به وجود آمده بود پر کند.

ناظران احتمال می دهند که تظاهرات کنندگان مستقل و طرفداران صدر طی تظاهراتی که در آینده قرار است در بغداد و به خصوص در ناصریه شکل بگیرند درگیر شوند.

صدر تلاش خواهد کرد تا حضور خود در تظاهرات در مقابل تظاهرات مردمی ضد ارکان حکومت در عراق را حفظ کند چرا که وی بزرگترین فراکسیون در پارلمان را دارد و 5 وزارت بخشی از سهم آن در دولت است.

به چالش کشیدن صدر از این طریق یک گام بزرگ برای جنبش اعتراضی عراق است، که می خواهد از هر نوع استفاده سیاسی مستقل باشد، اما ممکن است راه را برای از بین بردن بسیاری از فعالان برجسته  که در حال حاضر در مورد احتمال از میان برداشتن آنها توسط جنبش صدر زمزمه هایی وجود دارد، باز کند.