لیالی: نباید به جریان لیبرالی در کشور اعتماد کرد
حجت الاسلام محمد علی لیالی، عضو هیأت علمی پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی در گفتوگو با خبرنگار سرویس سیاسی خبرگزاری رسا، در واکنش به نامه موسوی خوئینیها خطاب به رهبر معظم انقلاب اظهار داشت: آقای موسوی خوئینی ها از مبهمترین و پرراز و رمزترین چهره های سیاسی پس از انقلاب اسلامی است؛ او پدر خوانده جریان چپ، اصلاحات، مرد خاکستری و پنهان سیاست و شطرنج باز ماهر عرصه سیاست نامیده شده است.
حجت الاسلام لیالی یادآور شد: موسوی خوئینیها با تجربه ترین مرد سیاست باز در دولتهای موسوی، هاشمی خاتمی و جریان اصلاحات بوده و در مجلس اول و دوم و سوم و ششم حضور داشته و عهده دار دادستانی کل کشور نیز بوده است.
عضو هیأت علمی پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی ابراز داشت: کمتر مسؤولی تجربه و مدیریت موسوی خوئینی ها را در پشت پرده و میدان عمل و در ریزترین مسائل و حوادث سیاسی کشور داشته است؛ چنان که سه دوره دولت های اصلاحات، محصول و نتیجه تفکرات وی و تیم او بوده است؛ همچنین موسوی خوئینی ها از همراهان و یاران میرحسین موسوی، مهدی کروبی و حسن روحانی محسوب میشود.
وی در ادامه به تحلیل چرایی نوشتن نامه موسوی خوئینیها به رهبر انقلاب در شرایط کنونی پرداخت و گفت: اخیرا مجموعه تحولاتی همانند ریاست آیت الله رئیسی بر قوه قضاییه و پایان مجلس دهم و آغاز مجلس یازدهم با رویکرد انقلابی در ارکان و سران سه قوه نظام روی داده است و سال های آخر دولت روحانی که رحم اجاره ای جریان اصلاحات نام گرفته، به معنای از دست رفتن سنگرها و مقام های مختلف جریان اصلاحات در ارکان نظام است.
عضو هیأت علمی پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی ابراز داشت: این نامه آخرین تلاش جریان اصلاحات برای مطرح شدن در جامعه است و گرنه اگر عقلانیتی برای موسوی خوئینیها باقی مانده بود، وارد بازی های سیاسی هم گروه های خود نمیشد؛ همان گونه که این نامه نشان دهنده خروج و طغیان جریان اصلاحات و بحران مدیریت و شکاف میان اصلاح طلبان است.
وی نامه اخیر موسوی خوئینی ها را نشانه اختلاف شدید در جریان اصلاحات دانست و گفت: از قبیل این نامه ها چندین بار توسط موسوی و کروبی به رهبر انقلاب نوشته شده و آنها در پس این نامهها، مردم را دعوت به اعتراض و آشوب کرده اند.
حجت الاسلام لیالی تصریح کرد: موسوی خوئینیها در این نامه به فرافکنی پرداخته و بجای اینکه پاسخگوی عملکرد دولت های اصلاح طلب در دوره های مختلف باشد، وجود مشکلات اقتصادی را به شخص اول نظام نسبت داده است؛ در حالی که جریان خود را منجی مردم جلوه داده و مقبولیت نظام را زیر سؤال برده است.
وی نامه موسوی خوئینی ها را همانند سخنرانی منتظری در سال 76 دانست و گفت: منتظری و موسوی خوئینی ها خروج بر امامت و رهبری نظام کردهاند؛ اما امام در پاسخ به منتظری اعلام کرده است که منافقین حرفهای خود را از طریق ساده لوحان موجه در جامعه مطرح می کنند.
عضو هیأت علمی پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی ابراز داشت: موسوی خوئینیها نماد فردی فسیل، خسته، پشیمان و استحاله شده در نظام جمهوری اسلامی است و از عملکردهای انقلابی گذشته خود خسته و پشیمان است که از پس پرده به میدان عمل پای گذاشت و اگر در گذشته مرد خاکستری عرصه سیاست بود، اکنون چهره علنی سیاست شده است.
وی در ادامه به تحلیل محتوای نامه موسوی خوئینیها به رهبر انقلاب پرداخت و گفت: نامه نگاری، نقد و انتقاد در نظام اسلامی پذیرفته است و از آن استقبال می شود؛ اما موسوی خوئینی ها ادای اپوزسیونهای خارج نشین را در آورده و موجب خوشحالی ضد انقلابها و منافقین شده است؛ همچنین مردم دریافتند که فتنهها و آشوبها با مدیریت وی و هم حزبی های او آغاز شده است.
عضو هیأت علمی پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی ابراز داشت: آنچه درباره مشکلات اقتصادی و معیشتی مردم در این نامه مطرح شده، مطالبات رهبر انقلاب از دولتهای مختلف بوده است و ایشان بارها از مسؤولان خواستار رفع مشکلات اقتصادی و معیشتی مردم شده اند؛ اما مسؤولان همواره به مطالبات رهبر انقلاب بی توجه بوده اند.
حجت الاسلام لیالی بیان کرد: محتوای نامه موسوی خوئینیها محصول عملکرد جریان های سیاسی لیبرالی حاکم بر کشور است، موسوی خوئینیها و خاتمی بارها اعلام کردهاند «تکرار میکنم»؛ در حالی که نتیجه تکرار تیم و حزب شماست که مشکلات و تورم اقتصادی برای کشور در بر داشته است.
وی راه حل رفع مشکلات اقتصادی و معیشتی مردم را تکیه بر توان داخلی دانست و گفت: باید ما با مدیریت جهادی، اتکای بر توان و جهش تولید داخلی و بهرهگیری و استفاده از رهنمودهای رهبر انقلاب برای رفع مشکلات اقتصادی کشور تلاش کنیم.
عضو هیأت علمی پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی خاطرنشان کرد: انقلاب اسلامی رویش های مبارک و ریزشهای تلخی داشته و آقای موسوی خوئینیها از ریزشهای نظام است و نامه اخیر وی نشان داد که نباید به جریان لیبرالی در کشور اعتماد کرد./998/ت302/ق