طرح سازنده ایران برای بحران ادلب
به گزارش خبرگزاري رسا، «عبدالباری عطوان» تحلیلگر برجسته جهان عرب و سردبیر "رای الیوم" طی یادادشتی نوشت: اردوغان؛ دیروز عملیات «سپر بهار» را کلید زده و بیش از ۱۵هزار نظامی خود و بالغ بر ۳۵۰۰ خودروی زرهی را وارد عرصه عملیات کرده و از متحدان خود میان گروههای مسلح سوریه بهویژه جبههالنصره که یکی از گروههای تروریستی بینالمللی بهشمار میرود، استفاده و آنها را با موشکهای ضدهوایی، موشکهایی که نسخه اصلاحشده ترکیه از موشکهای دوشپرتاب سنجر آمریکاست، مجهز کرده است. این موشکها که توسط آنکارا در اختیار گروههای تروریستی قرار گرفته، نهتنها هواپیماهای سوریه را تهدید میکند، بلکه هواپیماهای روس را نیز تهدید میکند و مسکو این اقدام را نقض تمام خطوط قرمز خود معرفی کرده است.
اردوغان نمیخواهد وارد تقابل نظامی مستقیم با روسیه در اراضی سوریه شود، چراکه بهخوبی میداند در این نبرد پیروز نخواهد شد و حتی اگر نیاز باشد روسیه از بمبهای هستهای تاکتیکی خود استفاده خواهد کرد، این هشداری بود که یکی از کارشناسان روس دیروز به آن اشاره کرد. روسیه نمیتواند هزاران نفر از نیروهای نظامی و خودروهای زرهی خود را وارد عملیات کند، چراکه از عرصه عملیات دور است، اما میتواند صدها هواپیمای پیشرفته به پایگاه هوایی حمیمیم در نزدیکی لاذقیه ارسال کند تا بتواند نقطه ضعف خود را پوشش دهد. ایجاد تمایز میان نیروهای ترکیه و هواداران شبهنظامی این نیروها بین عناصر بهظاهر معتدل و گروههای تروریستی مشکل است، به همین علت هر دو طرف در یک اردوگاه و در برابر روسیه و سوریه قرار دارند. شاید بتوان گفت کشتهشدن ۳۴نظامی ترکیه در یک حمله که یکی از مواضع حومه ادلب را هدف قرار داده بود، اولین پیام هشدارآمیز روسیه به اردوغان در اعتراض به نقض آشکار توافق سوچی و آستانه و اعلام جنگ ضد ادلب بهشمار میرود.
جالب اینجاست که اردوغان در قبال کشتهشدن دهها نفر از نیروهای خود هیچ اتهامی متوجه روسیه نکرده است، بلکه طرف سوری را در این رابطه مقصر میداند، این در حالی است که مقامات روسیه اعلام کردهاند که آنها مسوول انجام این عملیات بودهاند. شاید بتوان گفت که اردوغان میخواهد روسیه را تحریک کند و همچنان به رسیدن به تفاهم با مسکو برای خروج از این دام امیدوار است، اما باید گفت اگر برونرفت از این بنبست وجود داشته باشد، براساس شرایط روسیه خواهد بود که دست برتر سیاسی و نظامی را در اختیار دارد. وقتی اردوغان از آمریکا خواسته از موشکهای پاتریوت خود برای حمایت از نیروهایش در ادلب بهکار بگیرد این بدان معناست که این کشور نمیتواند از موشکهای اس ۴۰۰ روسیه ضد هواپیماهای این کشور استفاده کند، از سوی دیگر در حالی که هیبت سامانههای ضدموشکی پاتریوت آمریکا توسط جریان انصارالله یمن و متحدان آن شکسته است، چگونه میتوان گفت که این موضوع برای متحدان سوریه و حزبالله دور از دسترس باشد.
اردوغان با حمله به سوریه و ادلب تلاش دارد عملیات شبیهسازیشده اشغالگری آمریکا در عراق را دنبال کند، این در حالی است که وی بار دیگر تهدید به براندازی بشار اسد کرده است، اما این نکته را فراموش کرد که ارتش عربی سوریه بسیار قویتر از ارتش عراق است و از حمایت یک قدرت بزرگ نظیر روسیه برخوردار بوده و موفق شده است ۸۰درصد از اراضی این کشور را از دست گروههای تروریستی خارج کند، علاوه بر این که ارتش آمریکا تنها چند سال توانست در عراق مقاومت کند و در جریان این سالها ۳۵۰۰کشته و بیش از ۳۰هزار زخمی و ۶تریلیون دلار خسارت مادی متحمل شد.
علاوه بر اینکه پاسخ منفی ائتلاف ناتو به درخواست کمک ترکیه را سومین پیام در این رابطه ارزیابی کرده نوشت که چهارمین پیام را نیز میتوان در سوختن اهرم فشار ترکیه مبنی بر گسیل کردن مهاجران غیرقانونی به اروپا دانست که با مسدود کردن مرزهای اروپا انجام شد. حضور نیروهای حزبالله لبنان در سراقب که احتمالاً با حضور نیروهای الحشدالشعبی عراق و کارشناسان نظامی ایران در آینده همراه باشد، دامنه این جنگ را از یک جنگ محدود به جنگ منطقهای گسترش میدهد، علاوه بر اینکه سابقهها نشان میدهد که حزبالله لبنان در تمامی جنگهایی که وارد شده، پیروز بوده است. فرقی نمیکند که این جنگها ضد گروههای مسلح مورد حمایت ترکیه و آمریکا در سوریه باشد یا ضد نیروهای رژیم اسرائیلی و احتمالاً معرکه ادلب نیز از این قاعده مستثنا نیست. حسن روحانی، رییسجمهوری ایران طرح سازندهای را برای خروج از بحران ادلب مطرح کرده و خواستار برگزاری نشست سهجانبه ایران، سوریه و ترکیه در تهران یا مسکو برای بررسی مسائل اختلافی و رسیدن به راهحل دائمی برای پایان دادن به تقابل نظامی شده است، اما اردوغان تاکنون به این پیشنهاد پاسخی نداده، شاید منتظر است که نتایج دیدارش با رییسجمهوری روسیه در اواخر هفته جاری مشخص شود.
اردوغان اگر تصور میکند میتواند دستاوردی در ادلب داشته باشد که طی ۹سال گذشته در رسیدن به آن شکست خورده است، سخت در اشتباه است، چراکه در آن زمان نیروهای مخالف مسلح در آستانه ورود به دمشق بودند و از سوی ۹۵دولت حمایت میشدند و صدها میلیارد دلار از آمریکا و کشورهای خلیج فارس و تسلیحات اروپایی دریافت میکردند، اما نتوانستند دولت سوریه را سرنگون کنند.
در شرایط کنونی پوتین از دستاوردهای استراتژیک خود در سوریه دست نخواهد برداشت و دولت سوریه نیز ساقط نمیشود، مبالغه نیست اگر بگوییم که اوضاع داخلی و منطقهای بشار اسد در حال حاضر بسیار قدرتمندتر از همتای ترک خود است که در حال حاضر در انزوا قرار داشته و با دشمنانش محاصره شده است و اوضاع داخلی در حال انفجاری را تجربه میکند، اوضاعی که در صورت ورود جنازههای نظامیان ترکیه از سوریه و لیبی به این کشور با انفجار بیشتری روبهرو خواهد شد./1360/