سیاست اخراج فلسطینیان از سرزمین‌های اشغالی از گذشته تاکنون

به گزارش خبرگزاری رسا به نقل از روزنامه رأی‌الیوم، رژیم صهیونیستی به دنبال ایجاد اکثریت یهودی در فلسطین با استفاده از تمامی پتانسیل‌های موجود بوده و تلاش دارد یهودیان ساکن سرزمین‌های اشغالی را به اکثریت عددی برساند.

تل‌آویو در این راستا از تمامی ابزارهای مستقیم و غیرمستقیم از جمله آواره کردن و تبعید فلسطین ایجاد شرایط سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و امنیتی ناهمگون برای آنها استفاده کرده است تا سیاست سنتی خود را دنبال کند.

هاآرتص در سپتامبر سال 1988 اعلام کرد که مناخیم بگین نخست وزیر اسبق رژیم صهیونیستی به دنبال ریشه‌کن کردن اردوگاه‌های فلسطینی در کرانه باختری و انتقال ساکنان آنها به صحرای سینا شده بود. بنحاس اسپیر وزیر امور مالی وقت رژیم صهیونیستی انتقال آوارگان فلسطینی به یکی از کشورهای عربی مجاور را پیشنهاد کرد. این موضوع نشان می‌دهد که سیاست اخراج فلسطینیان به سرزمین‌های اشغال یکی از سیاست‌های سنتی اسرائیل بوده و این رژیم از دیرباز به دنبال قانع کردن فلسطینیان در ترک سرزمین و میهن اصلی خود است.

ایده مهاجرت اجباری عرب‌های ساکن فلسطین اشغالی به خارج از سرزمین‌های اشغالی که ظاهراً قرار است با اراده آنها انجام شود، ایده جدیدی نیست و اینگونه نیست که تنها یک گروه خاص در اسرائیل از این ایده حمایت کند. بلکه همه‌پرسی های انجام شده در سرزمین‌های اشغالی نشان می‌دهد که اکثریت یهودیان ساکن فلسطین اشغالی این ایده را تایید می‌کنند.

محافل آکادمیک رژیم صهیونیستی نیز در سال‌های گذشته توجه ویژه‌ای به موضوع مردم شناختی در فلسطین اشغالی و تبادل ساکنان این منطقه ابراز داشته و نسبت به افزایش طبیعی جمعیت فلسطینیان ابراز نگرانی کرده‌اند، از جمله این گزارش‌ها تحلیل ارنون سوفیر است که معتقد است اگر اسرائیل اقدام به جداسازی یهودیان و عربها در سرزمین‌های اشغالی نکند، اکثریت عربی، یهودیان ساکن سرزمین‌های اشغالی را با مشکل مواجه خواهد کرد.

کنفرانس هرتصلیا نیز در سال 2011 نسبت به تهدید مردم شناختی عرب‌های ساکن فلسطین اشغالی و راهکارهای مقابله با آن هشدار داد، به ویژه که نسبت رشد جمعیت سالانه فلسطینیان بالغ بر 4.2 درصد است که از بالاترین نرخ‌های رشد در دنیا به حساب می‌آید و تقریبا دو برابر یهودیان است که میزان تولد کودکان در آن‌ها 2.6 نفر است.

با روی کار آمدن آریل شارون در حاکمیت رژیم صهیونیستی، کسانی که به دنبال اخراج فلسطینیان از سرزمین اصلی خود بودند، در حاکمیت و کانون تصمیم‌گیری‌های سیاسی و امنیتی اسرائیل قرار گرفتند و به همین علت در این دوره موضوع اخراج فلسطینیان با قدرت هرچه تمام‌تر در میان تصمیم‌سازان رژیم صهیونیستی مطرح شده و به عنوان یکی از مناقشات روزمره بین احزاب صهیونیستی تبدیل شد. جریان‌های افراطی اسرائیل در این دوره اخراج فلسطینیان را سیاست ثابت اسرائیل دانسته و آن را از مبانی فراتر از برنامه کاری جنبش‌های سیاسی خارج کردند. این رویکردی است که تاکنون نیز در سرزمین‌های اشغالی دنبال می‌شود و فعالیت‌های زیادی در این زمینه انجام شده است.

در سال 2002 جنبش «مولیدت» سندی از برنامه کاری صهیونیسم و در خصوص اخراج فلسطینیان منتشر کرد که ماهیت کاری و اهداف اقدامات رژیم صهیونیستی در این زمینه را منتشر کرده بود. در این سند تاکید شده است که فقط اخراج فلسطینیان است که باعث ثبات در سرزمین‌های اشغالی می‌شود. به این ترتیب سیاست رژیم صهیونیستی از اخراج فلسطینیان با مشوق‌های مالی به اخراج با زور تغییر پیدا کرد و جنگ استقلال طلبی رژیم صهیونیستی باعث ایجاد تغییرات جغرافیایی و مردم شناختی در سرزمین‌های اشغالی شد.

رافی ایتام رهبر حزب تلمودی مفدال در سخنانی در سال 2006عرب های ساکن فلسطین اشغالی را یک بمب توصیف کرد که ممکن است در سرزمین‌های اشغالی منفجر شود. وی بدون اشاره به اشغالگری رژیم صهیونیستی در تمامی فلسطین مدعی شد که النقب و الجلیل از مناطق عرب نشین است که تهدیدی موجودیتی برای اسرائیل به شمار می‌رود و یک بیماری سرطانی است که نمی‌توان آن را کنترل کرد.

وی در این جلسه بدون اینکه بداند میکروفونش روشن است، گفت که باید اکثریت فلسطینیان را از کرانه باختری اخراج کرد، همانطور که باید عرب‌ها را از سیستم سیاسی اسرائیل اخراج کرد.

زنگ خطر برای رژیم صهیونیستی

برنامه‌ریزی‌های رژیم صهیونیستی برای اخراج فلسطینیان از سرزمین‌های اشغالی در حالی دنبال می‌شود که به نظر می‌رسد این برنامه‌ها نتیجه معکوس داشته و نتوانسته به اهداف مورد نظر خود دست پیدا کند. اسرائیل در این مدت سیاست پاکسازی نژادی و محاصره کرانه باختری و قدس و احداث شهرک‌های صهیونیست نشین و تاسیس دیوار حائل و گسترش حضور صهیونیست‌ها در مناطق مختلف، تجزیه فلسطین و مصادره منابع سرزمینی و آبی این کشور را تشدید کند. اسرائیل در عین حال محاصره نوار غزه را افزایش داده و حملات تروریستی شهرک‌نشینان اسرائیل در مناطق فلسطینی نشین را نیز توسعه بخشیده است و همزمان با این ناامنی‌ها، بازداشت و ربایش و کشتار فلسطینیان و تخریب منازل آنها نیز همچنان دنبال می‌شود تا عرصه بر فلسطینیان تنگ شده و آنها را مجبور به خروج از فلسطین اشغالی کند.

رژیم صهیونیستی در همین راستا اعلام کرده که پروازهای خارجی انجام شده از نوار غزه در صورتی که مقصد شهروندان فلسطین مشخص باشد، رایگان خواهد بود. گلعاد اردان وزیر امنیت داخلی رژیم صهیونیستی اعلام کرد که اسرائیل موضوع اخراج فلسطینیان از نوار غزه را در کابینه امنیتی خود مطرح کرده و جزئیات این طرح را بررسی کرده است.

با وجود تلاش‌های رژیم صهیونیستی طی 70 سال گذشته برای خالی کردن سرزمین‌های فلسطین از ساکنان اصلی خود، این واقعیت غیرقابل انکار است که ملت فلسطین همچنان پایدار و ثابت قدم در کشور خود باقی مانده و تلاش دارد حقوق سیاسی و مدنی خود را دریافت کرده و به آزادی و استقلال و حق بازگشت دست پیدا کند. حتی منابع صهیونیستی نیز با ذکر آمار و اطلاعات مردم شناختی از سرزمین‌های اشغالی به این موضوع اذعان دارند.