منتشر شد؛
«تبیین جایگاه کوفیان در فرایند نهضت امام حسین(ع)»
کتاب تبیین جایگاه کوفیان در فرایند نهضت امام حسین(ع) تألیف حسین قاضی خانی از آثار پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی در مهرماه سال جاری منتشر شد.
به گزارش خبرگزاری رسا، کتاب تبیین جایگاه کوفیان در فرایند نهضت امام حسین (ع) تألیف حسین قاضی خانی از آثار پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی در مهرماه سال جاری منتشر شد.
در سخن از نقش کوفیان در حرکت امام حسین (ع)، گروهی این پیوند را چنان می‌بینند که حرکت امام (ع) از عدم بیعت تا شهادت را بر اساس آن تحلیل می‌کنند و در مقابل گروهی دیگر تنها بخشی از نهضت حضرت را در ارتباط با کوفیان قابل رصد می‌دانند.
جایگاه کوفیان در فرایند نهضت حضرت با رویکرد‌های مختلفی قابل بررسی است و نگاه تاریخی به دلیل بازشناسی بستر شکل گیری واقعه جایگاه خاص خود را داراست. در این پژوهش با بهره‌گیری از روش تبین تاریخی که هدف از آن ورود به لایه‌هایی فراتر از پوسته رویین حوادث تاریخی در جهت فهم ژرفای وقایع است، ضمن فراچنگ آوردن داده‌ها، سراغ از چرایی رخ دادن حوادث گرفته می‌شود تا در این میان ضمن دست‌یابی به علت وقوع رویداد در محدوده گزارش‌های تاریخی به گونه‌ای داده‌های قابل اعتماد از دیگر داده‌ها نیز شناسایی گردند.
با توجه به تبیین تاریخی انجام شده مساله‌ی امتناع امام حسین (ع) از بیعت، در پیوند با کوفه نبوده است و ریشه در شایستگی امام حسین (ع) بر امر خلافت، رفتار‌های معاویه و عدم لیاقت یزید در خلافت بر مسلمانان داشته است.
پیوند کوفیان با قیام امام نیز به دلیل فشار‌های حکومت اموی بر شیعیان کوفه، نالایقی یزید برای حکمرانی و جایگاه امام حسین (ع) به عنوان محور گرد آمدن شیعیان در کنار ایشان در مرحله‌ی مکّی حرکت امام (ع) صورت پذیرفته است. امام حسین (ع) که امر به معروف و نهی از منکر را هدف قیام خویش خوانده بود در راستای اصلاح جامعه بدان دلیل که تنها بارقه‌ی امید جهت یاری امام در راستای این اصلاح در کوفه دیده می‌شد مسیر کوفه را در پیش گرفت.
در تبیین بازماندن کوفیان از یاری امام حسین (ع) پراکندگی طرفداران امام در میان قبائل کوفه نقشی اساسی دارد. همچنین بدان روی که برخی سران شیعه به هنگام حضور مسلم در کوفه در کنار وی گرد نیامدند با ورود عبیدالله به کوفه و جمع آمدن سران قبائل و اشراف کوفه نزد او، اوضاع کوفه به جانب طرفداران گروه اموی چرخید و در نهایت دستگیری هانی و حوادث مرتبط با آن گسیختگی انسجام شیعه در کوفه را به همراه آورد و عبیدالله توانست با کنترل شدید مسیر‌های منتهی به کوفه مانع ارتباط‌گیری شیعیان و امام حسین (ع) و پیوستن طرفداران حضرت به ایشان گردد. تزلزل و سستی کوفیان در پای‌بندی به عهد خویش مبنی بر یاری امام نیز تحت تأثیر این حوادث بروز ویژه دارد.
باید دانست در ترسیم چگونگی حرکت امام گزارش‌های تاریخی اهمیّتی دو چندان می‌یابند لذاست که اهتمام به بازخوانی گزارش‌های منابع کهن در راستای دست یازیدن به واقعیت تاریخی در این اثر نمود بارزی یافته است. اهمیّت بازخوانی گزارش‌ها زمانی بیشتر چهره نشان می‌دهد که در مواجهه با برخی دانسته‌های عمومی از وقایع پیرامونی این نهضت، خوانش جدیدی از آن‌ها شکل می‌گیرد.
کتاب تبیین جایگاه کوفیان در فرایند نهضت امام حسین (ع) تألیف حسین قاضی خانی از آثار جدید و منتشر شده پژوهشکده تاریخ و سیره اهل بیت علیهم السلام پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، مهرماه سال جاری منتشر شد. /۹۹۸/د ۱۰۱/ش
در سخن از نقش کوفیان در حرکت امام حسین (ع)، گروهی این پیوند را چنان می‌بینند که حرکت امام (ع) از عدم بیعت تا شهادت را بر اساس آن تحلیل می‌کنند و در مقابل گروهی دیگر تنها بخشی از نهضت حضرت را در ارتباط با کوفیان قابل رصد می‌دانند.
جایگاه کوفیان در فرایند نهضت حضرت با رویکرد‌های مختلفی قابل بررسی است و نگاه تاریخی به دلیل بازشناسی بستر شکل گیری واقعه جایگاه خاص خود را داراست. در این پژوهش با بهره‌گیری از روش تبین تاریخی که هدف از آن ورود به لایه‌هایی فراتر از پوسته رویین حوادث تاریخی در جهت فهم ژرفای وقایع است، ضمن فراچنگ آوردن داده‌ها، سراغ از چرایی رخ دادن حوادث گرفته می‌شود تا در این میان ضمن دست‌یابی به علت وقوع رویداد در محدوده گزارش‌های تاریخی به گونه‌ای داده‌های قابل اعتماد از دیگر داده‌ها نیز شناسایی گردند.
با توجه به تبیین تاریخی انجام شده مساله‌ی امتناع امام حسین (ع) از بیعت، در پیوند با کوفه نبوده است و ریشه در شایستگی امام حسین (ع) بر امر خلافت، رفتار‌های معاویه و عدم لیاقت یزید در خلافت بر مسلمانان داشته است.
پیوند کوفیان با قیام امام نیز به دلیل فشار‌های حکومت اموی بر شیعیان کوفه، نالایقی یزید برای حکمرانی و جایگاه امام حسین (ع) به عنوان محور گرد آمدن شیعیان در کنار ایشان در مرحله‌ی مکّی حرکت امام (ع) صورت پذیرفته است. امام حسین (ع) که امر به معروف و نهی از منکر را هدف قیام خویش خوانده بود در راستای اصلاح جامعه بدان دلیل که تنها بارقه‌ی امید جهت یاری امام در راستای این اصلاح در کوفه دیده می‌شد مسیر کوفه را در پیش گرفت.
در تبیین بازماندن کوفیان از یاری امام حسین (ع) پراکندگی طرفداران امام در میان قبائل کوفه نقشی اساسی دارد. همچنین بدان روی که برخی سران شیعه به هنگام حضور مسلم در کوفه در کنار وی گرد نیامدند با ورود عبیدالله به کوفه و جمع آمدن سران قبائل و اشراف کوفه نزد او، اوضاع کوفه به جانب طرفداران گروه اموی چرخید و در نهایت دستگیری هانی و حوادث مرتبط با آن گسیختگی انسجام شیعه در کوفه را به همراه آورد و عبیدالله توانست با کنترل شدید مسیر‌های منتهی به کوفه مانع ارتباط‌گیری شیعیان و امام حسین (ع) و پیوستن طرفداران حضرت به ایشان گردد. تزلزل و سستی کوفیان در پای‌بندی به عهد خویش مبنی بر یاری امام نیز تحت تأثیر این حوادث بروز ویژه دارد.
باید دانست در ترسیم چگونگی حرکت امام گزارش‌های تاریخی اهمیّتی دو چندان می‌یابند لذاست که اهتمام به بازخوانی گزارش‌های منابع کهن در راستای دست یازیدن به واقعیت تاریخی در این اثر نمود بارزی یافته است. اهمیّت بازخوانی گزارش‌ها زمانی بیشتر چهره نشان می‌دهد که در مواجهه با برخی دانسته‌های عمومی از وقایع پیرامونی این نهضت، خوانش جدیدی از آن‌ها شکل می‌گیرد.
کتاب تبیین جایگاه کوفیان در فرایند نهضت امام حسین (ع) تألیف حسین قاضی خانی از آثار جدید و منتشر شده پژوهشکده تاریخ و سیره اهل بیت علیهم السلام پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، مهرماه سال جاری منتشر شد. /۹۹۸/د ۱۰۱/ش
ارسال نظرات