وعده سیدحسن نصرالله سریع‌تر از انتظار محقق شد
به گزارش خبرگزاری رسا، «عبدالباری عطوان» تحلیلگر برجسته جهان عرب در سرمقاله روزنامه فرامنطقه‌ای «رای الیوم» نوشت: «سیدحسن نصرالله» دبیرکل حزب‌الله لبنان از حقیقت دور نشد زمانی‌که در سخنرانی روز جمعه گذشته خود اعلام کرد که اوضاع از سوریه گرفته تا یمن به نفع مقاومت پیش می‌رود. در سوریه، ارتش این کشور در جبهه جنوبی به سرعت به پیشروی‌های خود ادامه می‌دهد و حاکمیت دولت مرکزی را به برخی از روستاها و مواضع در حومه درعا و السویداء بازگردانده است و در یمن نیز، دولت امارات متحده عربی، که بر نبردها در شهر الحدیده نظارت دارد، «موضعی موقت» برای عملیات نظامیِ تحت رهبری خود جهت سیطره بر مهم‌ترین بندر یمن، اعلام کرد تا( به زعم خود) زمینه را برای تلاشهای «مارتین گریفیث» فرستاده ویژه سازمان ملل به یمن، جهت تسهیل عملیات تسلیمِ بدون شروط( انصارالله) هموار کند. موافقت عناصر مسلح در شهرک «بصری الشام» با ورود به فرآیند تسویه با دولت و اجازه ورود دادن به ارتش عربی سوریه، آن هم بدون درگیری»، تأکیدی میدانی برای گفته‌های‌مان است.
بازگشت هیات نظامی روسیه به شهر درعا به منظور ازسرگیری مذاکراتی، که به دلیل مخالفت نمایندگان هیات معارضان مسلح با شروط روسیه- از جمله تحویل سلاح، تسویه وضعیت گروه‌های معارض با دولت سوریه و محاکمه کسانی که در جنایت جنگی دست دارند- شکست خورده بود به این معناست که گروه‌های مسلح، پس از آن‌که گزینه‌ها و فرصت مانورهای‌شان محدود شده و همپیمانان عرب‌شان و آمریکایی‌ها یا اسرائیلی‌ها از حمایت آنها دست برداشته‌اند، آماده قبول بیشتر این شروط شده‌اند.
دو طرف اصلی، یعمی اردن و رژیم اشغالگر اسرائیل، که از «برخی» گروه‌های معارض مسلح حمایت می‌کردند مرزهای‌شان را کاملا بر روی غیرنظامیان یا عناصر مسلحی، که به منظور نجات از جنگ دنبال پناهگاه می‌گردند، بسته‌اند. در واقع اردن پایگاه‌هایی در خاک خود برای آموزش عناصر مسلح احداث و از اتاق عملیات «الموک» میزبانی کرد که شامل رهبران دستگاه‌های اطلاعاتی آمریکا و عربستان سعودی و همچنین اردن برای نظارت به جنگ در سوریه بود. اما اسرائیل داده‌های اطلاعاتی و حمایت پزشکی از عناصر مسلح مجروح می‌کرد.
اردن موضع خود را این‌گونه اعلام کرد که شرایط اقتصادی و امنیتی آن اجازه میزبانی از هیچ پناهنده سوری را نمی‌دهد. اردن، که میزبان حدود یک میلیون و 500 هزار آواره سوری است در مسیری مشابه مسیر ترکیه گام برمی‌دارد که ضمن بستن مرزهایش، به سوی کسانی که در تلاش برای نفوذ به خاک آن بودند، آتش گشود و شماری از این افراد را به قتل رساند. ترکیه همچنین می‌خواهد حدود سه میلیون و پانصد هزار آواره سوری را، که در این کشور حضور دارند، به مناطقی در سوریه از جمله «عفرین»، «الباب»، «جرابلس» و چه بسا «ادلب» بازگرداند که تحت اشغال کلی یا جزئی شورشیان مورد حمایت خود هستند.
اسرائیل، که همواره ادعای همبستگی با برخی گروه‌های مسلح و غیرمسلح می‌کرد و از برخی رهبران این گروه‌ها در ایستگاه‌های تلویزیونی خود و در کنفرانس‌ها و همایش‌هایش میزبانی می‌کرد و تاکنون بیش از صدها بار به عمق سوریه جهت هدف قرار دادن سامانه‌های دفاع هوایی و پایگاه‌های نظامی حمله کرده است، بی‌طرفی خود و نیز چهره زشتِ نژادپرستانه خود را نشان داد و تصمیم گرفت مرزهای خود را ببندد و همچنین از استقبال حتی یک آواره سوری خودداری کند. «بنیامین نتانیاهو» نخست‌وزیر اسرائیل، روز گذشته گفت: «اسرائیل اجازه ورود به غیرنظامیان سوری، که از جنگ فرار می‌کنند، نمی‌دهد ولی به کسانی که داخل مرزهای سوریه هستند، کمک‌های انسانی می‌کند».
نمی‌دانیم چگونه برخی از رهبران گروه‌های معارض سوری، خواه مسلح و خواه غیرمسلح، این وضعیت تراژدیک‌شان را که توسط همپیمانان‌شان ایجاد شده، و نیز این خیانت متحدان آمریکایی و عرب‌شان و نیز اسرائیلی‌ها را توجیه خواهند کرد؛ همیپمانانی، که به آنها وعده حمایت، براندازی نظام دمشق طی چند ماه و تشکیل دولت «فاضله» سوریه بر روی آوارهایش دادند. ولی چیزی که می‌دانیم این است که این همپیمانان از جمله ایالات متحده، که صورتش را به در حال حاضر به سمت دیگری برگردانده و به این معارضان رسما اعلام کرده است که برای دفاع از آنها در برابر ارتش سوریه مداخله نخواهد کرد، به این شکست اذعان کرد و به منظور کاستن از حجم تلفاتش تصمیم به عقب‌نشینی از این پرونده گرفت و یارانش را رها کرد تا به تنهایی با سرنوشت خود مواجه شوند و شروط دولت سوریه و یا همپیمان روسی آن مبنی بر تسلیم کامل را بپذیرند. چه بسا منظور سید نصرالله در سخنرانی اخیرش این مساله بوده است.
به عقیده عبدالباری، بحران سوریه از درعا آغاز شد و به نظر می‌رسد با یکی از مهم‌ترین فصول خود، که پایانی تراژدیک دارد، مواجه خواهد شد آن هم بعد از 7 سال دروغ، گمراه‌سازی و فریب از سوی همپیمانانش، که یاری رساندن به این شورشیان در راس اولویت‌هایشان نبود بلکه اولویت اصلی آنها نابود و تجزیه کردن سوریه بود؛ همان کاری که در عراق و لیبی و اینک در یمن انجام می‌دهند./۸۴۷/ب۱۰۲/ر
منبع: تسنیم