نباید امر به معروف را با سخنان پوپولیستی مورد خدشه قرار داد

به گزارش خبرنگار پارلمانی خبرگزاری رسا، حجت الاسلام نصرالله پژمانفر نماینده مردم مشهد در مجلس شورای اسلامی در پاسخ به تذکر بهرام پارسایی سخنگوی فراکسیون امید که با استناد به اصل ۷۹ قانون اساسی که گفته بود "آقای پژمانفر گفته است که من واجبی را منکر شده‌‌ام؛ بنده کجا واجب را منکر شده‌ام؟ پژمانفر همچنین گفته است که بنده فتوا داده‌ام، من کجا فتوا داده‌ام. آقای پژمانفر بود که فتوا داد و من را محکوم و مرتد نامید و دادگاه صحرایی تشکیل داد"، گفت: بنده در ارتباط با تذکر به برخوردی که مامور نیروی انتظامی مرتکب شده بود موضوعی را متذکر شدم. اولا بین ماموران نیروی انتظامی نباید پلیس بد و خوب درست کنیم. نباید از بعضی از ماموران ناجا تشکر کنیم و عملکرد بقیه را زیر سوال ببریم.

وی اضافه کرد: آقای پارسایی گفتند یک واجبی فدای مستحب شده است. آن چیزی که ایشان تعبیر کردند این است که امر به معروف و نهی از منکر مستحب است.

نماینده مردم مشهد در مجلس از هیات نظارت بر رفتار نمایندگان خواست تا این مساله را به دقت بررسی کند.

عضو فراکسیون روحانیت مجلس شورای اسلامی ابراز داشت: آقای پارسایی گفت واجبی فدای مستحب شد و همه نمایندگان این عبارت را شنیدند در حالی که این کار وظیفه‌ نیروی انتظامی است. بنده خطاب به ایشان گفتم شما که مجتهد نیستید باید ببینیم حکم چیست؟ امر به معروف و نهی از منکر واجب است. اشتباه است که امر به معروف و نهی از منکر را واجب ندانیم. این تعبیری است که ایشان داشتند. در حالی که این حرفها پوپولیستی است ما حریت داریم، زیر بار این حرف‌ها نمی‌رویم. همیشه دفاع کردیم ولو یک عده در برابر ما حرف‌های پوپولیستی بزنند.

وی ادامه داد: حرف کاملا غیر قانونی، غیر شرعی ایشان و دفاعی که بنده از امر به معروف و نهی از منکر کردم باید در هیات نظارت بر رفتار نمایندگان بررسی شود. بنده اصلا مساله‌ای را خطاب به ایشان مطرح نکردم. اصل هشتم قانون اساسی بر امر به معروف و نهی از منکر تاکید دارد.

حجت الاسلام پژمانفر خطاب به پارسایی متذکر شد: اگر به واجبات توجه ندارید بدانید که طبق قانون اساسی امر به معروف و نهی از منکر از واجبات است که ما باید به آن عمل کنیم.

گفتنی است علی مطهری که اداره جلسه را بر عهده داشت، در پاسخ به اخطار حجت الاسلام پژمان فر گفت: اظهارات ایشان سهو لسان بود و سهوا این حرف را زدند و نمی‌خواستند فتوا صادر کنند./۸۵۶/پ۲۰۲/ق