خاطره آیت الله شفیعی از دیدار روحانیان اهواز با امام خمینی

آیت الله سید علی شفیعی، نماینده  مردم  خوزستان در مجلس خبرگان رهبری و از روحانیون مبارز، در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاری رسا در اهواز، در رابطه با خاطرات خود در دوران انقلاب اسلامی می گوید:

هنگامی که حضرت امام از فرانسه به ایران وارد شدند علمای اهواز در جلسه مشترک خود به این نتیجه رسیدند که در این شلوغی و تراکم استقبال، دیدار عمومی با امام خمینی(ره) عطش ما را فرو نمی نشاند و بهتر است با یکی دو روز تأخیر خدمت امام شرفیاب شویم؛ در نتیجه با دفتر امام تماس برقرار شد و روز 15 بهمن ساعت 7:30 بعدازظهر را برای دیدار روحانیان خوزستان تعیین فرمودند.

صبح روز چهاردهم جامعه روحانیت اهواز با پنج اتومبیل به سمت تهران حرکت کردند. من که به سختی دچار آنفلوآنزا شده بودم در منزل بستری شده بودم، اما ظهر از شدت اشتیاق نتوانستم در رختخواب بمانم و با هر فشار و زحمتی بود به دنبال آنها رفتم و شب در شهر خرم آباد به آنها پیوستم. فردای آن روز به طرف تهران حرکت کردیم.

وقتی که به تهران و به مدرسه علوی رسیدیم حضرت امام تازه مهندس بازرگان را به عنوان رییس دولت موقت منصوب کرده بود و زمانی بود که خبرنگاران خارجی با مهندس بازرگان مصاحبه می کردند و از طریق تلویزیون های مدار بسته که در اطراف مدرسه مستقر بودند پخش می شد؛ جوانان تهرانی و سایر اقشار مردم مشغول راهپیمایی های حماسه انگیز در اطراف مدرسه علوی بودند و شعارهای انقلابی سر می دادند.

ما وارد مدرسه شدیم و به حضرت امام پیغام دادیم که طبق وعده آمده ایم؛ امام پیغام دادند با اوضاعی که الان هست ملاقات را به صبح فردا ساعت 7:30 موکول می کنیم؛ در نتیجه برای استراحت به طبقه فوقانی مدرسه راهنمایی شدیم.

در آنجا من به آقایان علمای اهواز که حدود 20 تا 25 نفر بودند گفتم: امام که آمده اند یک فرد معمولی نیستند که ما به دیدن ایشان برویم و کنار ایشان به قول معروف گعده بکنیم؛ ایشان الان هزاران کار و مشغله دارند و لازم است یک نفر جهت تکلم از طرف جامعه روحانیت انتخاب شود که او سخنگو باشد و تعیین کنید که چه بگوید و همچنین چند دقیقه بیشتر وقت امام را نگیریم مگر اینکه خود ایشان بخواهند در خدمتشان بیشتر بمانیم. همه آقایان به اتفاق آرا اینجانب را برای تکلم با امام تعیین کردند و گفتند مفاد کلمات بیعت با امام و اعلام حمایت از اهداف مقدس ایشان است.

فردا صبح ساعت 7 به سمت مقر امام حرکت کردیم؛ در فاصله دو ساختمان، زمین از برف پوشیده بود و مردم با شور و احساسی وصف ناشدنی برای ملاقات امام تجمع کرده بودند.

در بدو ورود ما به ساختمان مقر امام با دو نکته مواجه شدیم: یکی حضور مرحوم علامه طباطبایی صاحب تفسیر المیزان و مرحوم آیت الله میرزا هاشم آملی بودند که این دو مرجع که سنی از آنها گذشته بود در آن هوای سرد و آن وقت صبح، تازه از دیدار امام برگشته بودند و دیگر اینکه نخستین اعلامیه انقلاب اسلامی با تعبیر رسمی کلمه "امام" مبنی بر نصب مهندس بازرگان به عنوان رییس دولت موقت از طرف رهبر کبیر انقلاب صادر و چاپ و توزیع شده بود.

به هر حال ما را به اتاق حضرت امام راهنمایی کردند؛ بعد از دقایقی امام وارد شدند و بعد از احترامات لازمه، بنده ضمن خیر مقدم تشریف فرمایی امام به ایران، بخشی از سوره ابراهیم (آیه 12 و آیه بعدی آن) را در محضرشان تلاوت کردم مبنی بر اینکه کافران به رسولان الهی گفتند یا پیرو ما باشید یا شما را از کشور بیرون می کنیم، خداوند به رسولان وحی فرستاد که ما خود ظالمین را هلاک می کنیم و شما را در سرزمین خود سکونت خواهیم داد. این آیات که به شدت منطبق با خود حضرت امام و خروجشان از کشور و سپس نابودی شاه و دستگاه سلطنت و مجددا مراجعت امام به کشور بود، به شدت توجه حضرت امام را به من جلب کرد، به طوری که سر خود را بلند کرد و خیره به من می نگریستند و استماع می کردند.

پس از سخنان اینجانب امام چند دقیقه ای صحبت کردند و آقایان را به وحدت کلمه هر چه بیشتر و اتّفاق آرا با مردم توصیه کردند؛ سپس از محضرشان مرخص شده و همان ساعت به طرف خوزستان حرکت کردیم./9456/ت302/ب1