بررسی اهداف حزب نوپاى حکمت ملى عراق
به گزارش خبرگزاری رسا، با گذشت یک ماه از تشکیل حزب نوپاى جریان حکمت ملى، در عراق که از سوى حجت الاسلام سید عمار حکیم سپرى مى‌شود، متاسفانه تفسیرها و تحلیل‌هایی که بدون تردید از حقیقت به دور است، از سوى برخى مفسران و تحلیلگران سیاسى که اغلب به علت عدم آگاهى دقیق آنان از شرایط و رخدادهاى میدانى سیاسى عراق مى‌باشد، ارائه شده است.
این تحلیل‌ها و تفسیرهاى سیاسى از شرایط عراق و به ویژه بیت شیعى در عراق، در پسا داعش و حشد الشعبى که خود هم اکنون از بخش‌هاى مختلفى تشکیل شده و مدیریت صحیح و دقیق این فدائیان و لبیک گویان به نداى مرجعیت و فتواى کارساز، که پیش از این در مقاله‌اى از آن به عنوان فتواى کارساز قرن یاد کردم، بسیار مهم و حساس بنظر مى‌رسد؛ منفى گرایانه بوده و نشان از عدم آگاهى بسیارى از افرادى دارد که در این راستا قلم فرسایی کرده و متاسفانه گام در راه انحراف نهاده که با دید خوشبینانه نشان از بى آگاهى اینان دارد.
اقدام سید مقتدا صدر و سفر او به عربستان که در ظاهر و بدون تردید در شرایط زمانى مناسبى از نظر سیاسى و اوضاع شیعیان عربستان، بحرین، عراق، سوریه و جز اینها بشمار نمى‌آمد، لیک مى‌توان این سفر را از دید دیگر، یک فداکارى بشمار آورد و وى با سفر خود به عربستان پیام‌هاى مهمى را براى ولیعهد این کشور که در حکم پادشاه عربستان را دارد، به همراه داشت.
متاسفانه مفسران و تحلیلگران، با بد بینى به این سفر و ارتباط، نگاه کرده و مى‌نگرند.
آنچه بنظر مى‌رسد پیام سید مقتدى به سردمداران سعودى، این بود که با زبانى ملایم به وى این مطلب را رسانید که عربستان مقتدر نمى‌تواند بدون پشتوانه عراق و ایران، گام بردارد.
وى اصرار داشت که با شیعیان احساء و قطیف و نیز عوامیه دیدار کند که این قول را به وى دادند که در سفر آینده و در شرایط بهترى، زمینه این ملاقات‌ها را دولت و نظام سعودى بوجود آورند. گفتنى است که وى پیش از سفر، این وعده را از میزبانان خود دریافت کرده بود.
بنظر مى‌رسد که در منطقه، این دیدارها ضرورى بوده و پیامدهاى خوبى را براى همه ببار خواهد آورد. شاید بتوان چنین گفت که زبان دیپلماسى و ارتباط، در این راستا حرف نخست را زده و بگونه‌اى نیز معتدل شدن سردمداران خام و جوان عربستان، را باید در نتیجه این دیدارها دانست که برخورد خشن و دور از انسانیت این جوانان تازه به دوران رسیده را تنها با این دیدارها و رایزنی‌ها مى‌توان مهار کرد.
در سه هفته پیش و در آغاز حرکت زائران ایرانى به سوى عربستان، بیم از آن مى‌رفت که با خشونت‌هاى افراطى آنان روبرو شوند، لیک خداى را سپاسگزاریم که تاکنون عزت و جایگاه حاجیان ایرانى در نظر گرفته شده و دولت و نیروهاى دست اندر کار حج عربستان، با برخوردهاى نسبتاً خوب و عاقلانه، نگرانى و هراس از فاجعه‌اى دیگر را از اذهان محو کردند.
البته تاکید بر این ندارم که با رفتن سید مقتدى صدر به عربستان، تمامى این زمینه‌ها بوجود آمد لیک تردید ندارم این گونه دیدارها، بدون تاثیر نیز نخواهد بود.
بسیار خوشحال هستیم با تلاشی که برادران خوب ما در بعثه مقام معظم رهبری و در سازمان حج به عمل آوردند و مذاکرات بسیار خوبی که در طول یک سال گذشته با مسئولین عربستان سعودی داشتند، توافقات خوبی برای برگزاری حج انجام شد و تاکنون هم با سربلندی و با عزت این مراسم برگزار شده است.
جمهوری اسلامی همواره خواهان حسن همجواری و همکاری در منطقه بوده است. سیاست جمهورى اسلامى ایران، سیاست مبتنی بر گفتمان همسایگی است.
ما نیاز داریم منطقه‌ای امن و قدرتمند داشته باشیم و معتقد هستیم که قدرت منطقه ما با اتکای به مردم منطقه، با اتکای به ارتباطات و هماهنگی‌های بین کشورهای منطقه تأمین می‌شود.
مطلب مهمی که باید در این هنگام بدان اشاره کنیم، جدایی سید عمار حکیم از مجلس اعلاى اسلامى عراق است که متاسفانه با بدبینى تفسیر از سوى برخى از به اصطلاح مفسران و تحلیلگران، در این زمینه صورت گرفته است.
در حالیکه مجلس اعلاى اسلامى عراق با نام حکیم و بیت حکیم به این جایگاه و قدرت رسیده لیک متاسفانه با عدم پذیرش کادر مرکزى این نهاد که اغلب اواخر دهه شصت و برخى نیمه‌هاى دهه هفتاد را نیز سپرى کرده، به ورود کادر جوان و فعال عراق از سویی و تاکید حضرت آیت الله سیستانى بر تغییر چهره و استفاده از نیروهاى تازه و دیگر اختلاف نظرهاى سیاسى و درون حزبى، که برخى طبیعى بنظر مى‌رسد، حجة الاسلام سید عمار حکیم جوان را بر این داشت که با رایزنی‌هایی که نزدیک به دو سال به درازا کشید، سرانجام به این نتیجه برسد که با احترام به مجلس اعلاى اسلامى، خود حزب نوپا و جوان گرایی را تاسیس کند که قدرتمندانه گام به فضاى سیاسى عراق نهاده و از این نیرو که بیش از هفتاد درصد جامعه عراق را تشکیل مى‌دهد، بهره گیرد.
نگاه سید عمار حکیم به جمهورى اسلامى ایران، بدون تردید نگاه فرزندى به پدر خود بوده و در طول چندین سال کار سیاسى خود به عنوان رئیس مجلس اعلاى اسلامى عراق، در حرکت‌ها و اظهار نظرها و همکاریهاى سیاسى، این مطلب را به اثبات رسانیده و مى‌توان گفت که نزدیکترین جریان سیاسى عراق به ایران در پس سقوط صدام، مجلس اعلا بوده که این تنها با سیاست‌ها و مدیریت‌هاى مرحوم شهید آیة الله سید محمد باقر حکیم و سپس حجة الاسلام سید عبدالعزیز حکیم و در پس وى فرزندش، سید عمار حکیم بوده است.
گفتنى است که در این راستا نمونه‌هایی را بیاد دارم که در چند سال پیش رخداده و مجلس فشار سختى از جهات گوناگون را به دوش مى‌کشید، لیک ریاست آن، یعنى سید عمار حکیم لحظه‌اى اندیشه روى آوردن به دیگر سمت و سوها را نکرد و سرانجام با دیدارى که با رهبر معظم انقلاب داشت و حاضران از آن دیدار به نشست پدر با فرزند خود یاد کردند، همه چیز دوباره مسیر طبیعى خود را از سر گرفت.
هم اکنون نیز حجة الاسلام سید عمار حکیم براى تقویت بنیه و قدرت سیاسى و اجتماعى فعالیت‌هاى خود، با رایزنی‌هاى گوناگون در سطوح مختلف سیاسى، حوزوى ایران و عراق، سرانجام به این نتیجه رسید که با تشکیل جریان حکمت ملى، آغوش خود را به روى طبقه جوان و مؤثر کنونى و آینده عراق که بیش از هفتاد درصد جامعه عراق را تشکیل مى‌دهند، گشوده و بدین ترتیب مانع از روى آوردن این گروه گسترده در آغوش مخالفان و سیاسیون سکولار شود.
بدون تردید سیاست اتخاذ شده سید عمار حکیم در تعامل با جمهورى اسلامى ایران نه تنها دچار تغییر نشده بلکه از استحکام و قدرت بیشترى برخوردار خواهد شد.
دیدگاهها و عملکردهاى چندین ساله ریاست وى بر مجلس اعلا، خود گواهى بر شیوه فکرى و اندیشه‌اى و رفتار سیاسى اجتماعى این رهبر جوان در مقابل نظام جمهورى اسلامى ایران در درجه نخست و سپس در همین راستا به سایر کشورهاى منطقه و سپس جهان را دارد.
سیاست حاکم بر جریان حزب حکمت ملى، از همان سیاستى پیروى کرده و خواهد کرد که سالها مجلس اعلاى عراق در آن گام بر مى‌داشت.
آرى با تشکیل جریان حکمت ملى به ریاست حجة الاسلام سید عمار حکیم، اغلب نیروهاى وابسته به مجلس اعلا که بخش گسترده‌اى از آنان را جوانان تشکیل مى‌دهند و اینان که در پى فعالیت سه ساله اخیر سید عمار حکیم، حس خود پندارى و اعتماد به نفس در خود بوجود آوردند، همه به سوى این حزب روى آورده و در حقیقت مى‌توان گفت که این حزب، شاخه جوان و پر نشاط و فعال مجلس اعلا به گونه‌اى بشمار مى‌آید و حزب تازه تاسیس شده، بطور کلى در سیاست‌هاى کلان سیاسى خود، از همان رویکردهاى پیشین خود پیروى کرده و به راه خود ادامه خواهد داد.
سید عمار حکیم این امید و آرزو را دارد که از توان سیاسى و اجتماعى و فرهنگى این قشر گسترده در این حزب، به سود بیت شیعه در درجه نخست و سپس قدرت مسلمانان در عراق و منطقه، بهره‌هاى لازم را برده و از به هدر رفتن آن جلوگیرى کند./۹۹۴/ب۹۰۲/ف
یادداشت: هادی انصاری، نویسنده، تاریخ شناس و پژوهشگر