بررسی حکم روزه قضای میّت در فقه اهل سنت

به گزارش خبرگزاری رسا، دارالافتای مصر در پاسخ به استفتائی پیرامون حکم شرعی مرده‌ای که روزه قضا دارد تاکید کرد: اگر مسلمانی به دلیل عذر شرعی روزه نگیرد و این عذر تا زمان فوت او باقی بماند به اجماع فقها نه تنها قضایی بر او نیست بلکه نیازی به پرداخت فدیه نیز نخواهد بود.

دارالافتا افزود: به اجماع فقها چنین فردی در انجام عبادت کوتاهی نکرده و هیچ گناهی متوجه او نیست زیرا مطابق با فرض عذر وی تا زمان موت باقی مانده و لذا حکم قضای روزه از او ساقط می‌شود.

این نهاد دینی خاطر نشان کرد: اگر عذر برطرف شود و مکلّف امکان قضای روزه را داشته باشد اما تا زمان فوت قضای روزه را به جا نیاورد در اینجا دو قول وجود دارد؛ حنفی‌ها، مالکی‌ها و برخی از شافعی‌ها معتقدند که قضای روزه واجب نیست بلکه به ازای هر روز یک مد طعام باید کفاره بدهد.

دارالافتا اظهار داشت: اصحاب حدیث و برخی از علمای سلف معتقدند که قضای روزه باید از سوی ولیّ به جا آورده شود. شافعی‌ها می‌گویند که قضای روزه مجزی از اطعام است و میّت بری الذمّه خواهد شد هرچند که روزه گرفتن بر ولیّ واجب نیست بلکه می‌تواند به فدیه دادن اکتفا کند.

در این فتوا تصریح شده است که احمدبن‌حنبل، اسحاق و أبوعبید با استناد به حدیث عایشه از ابن عباس در این مساله معتقد هستد، روزه گرفتن ولیّ به جای میّت جایز نیست بلکه تنها در مساله نذر روزه است که قضای آن بر ذمّه ولیّ است.

دارالافتا در پایان تاکید کرد که مراد از ولیّ در مساله قضای روزه میّت نزدیکان و اقربای میّت هستند هرچند که فرد ثالثی با اذن نزدیکان میّـ می‌تواند قضای روزه را به جا آورد./981/ب۹۰۲/د