لزوم تغيير در سياست خارجي
به گزارش خبرگزاری رسا، يکي از مهم ترين سوالاتي که مسئولين سياست خارجي کشور بايد پاسخگوي آن باشند، حول مفهوم «تغيير» طرح و تاويل مي شود. به راستي زماني که ما از تغيير در سياست خارجي سخن مي گوييم منظورمان چيست؟ اساسا چرا بايد از تغيير سخن بگوييم و ميان تغيير موثر و تغيير بازدارنده چه حد و مرزي وجود دارد؟
تغيير موثر تغييري است که در ذيل اصول سياست خارجي يک کشور و در جهت تقويت اين اصول تعريف مي شود اما تغيير بازدارنده تغييري مغاير با اصول سياست خارجي يک کشور است که ديگر بازيگران نظام بين الملل را نسبت به نفوذ در عرصه سياست خارجي و حتي داخلي آن کشور حريص مي سازد.
زماني که در سال 2008 ميلادي اوباما توانست بر جان مک کين نامزد حزب جمهوري‌خواه غلبه پيدا کند، بسياري از شهروندان آمريکايي در انتظار وقوع تغييري اساسي و بنيادين در سياست خارجي خود بودند اما زبگنيو برژينسکي مشاور ارشد انتخاباتي اوباما در حوزه سياست خارجي صراحتا عنوان کرد که چنين تغييري در سياست خارجي آمريکا و اصول آن امکانپذير نيست و اگر تغييري وجود داشته باشد صرفا در حوزه تاکتيک‌ها و روش‌هاست. اين مثال گويا نشان مي دهد که آمريکا (به عنوان اصلي‌ترين دشمن نظام جمهوري اسلامي ايران) نيز ميان «تغيير موثر» و «تغيير بازدارنده» تفکيک قائل مي شود.با اين حال ايالات متحده آمريکا صراحتا از جمهوري اسلامي ايران مي خواهد تا اصول و مباني سياست خارجي خود را به سود منافع غرب تغيير دهد! به عبارت بهتر، ايالات متحده آمريکا در حالي که به قانون «تغيير موثر» در سياست خارجي خود پايبند است، از ما مي خواهد تا در اصول و مباني سياست خارجي خود تغييري بازدارنده ايجاد کنيم! اين به معناي بازي استراتژيک ما در زمين بازي تاکتيکي آمريکاست. بازي و معامله‌اي که اگر خداي ناکرده عينيت پيدا کند نتيجه اي جز شکست براي ما نخواهد داشت.
همگان بدون استثناء اين حقيقت را مي پذيرند که منطقه و جهان هم اکنون در برهه زماني حساس و تعيين کننده اي قرار دارد. از يک سو شاهد تشديد بحران تروريسم «تکفيري-صهيونيستي-سعودي» با حمايت غرب در منطقه بوده و از سوي ديگر به سبب کارشکني هاي آمريکا در قبال برجام، افکار عمومي دنيا در انتظار مشاهده عواقب و تبعات اين مسئله در سياست خارجي ايران و اعضاي 5+1 نسبت به يکديگر هستند. در اين خصوص ، بهترين بازي در مقابل دشمنان نظام در حوزه سياست خارجي، بازي و الگويي است که در آن اصول سياست خارجي کشور تقويت شود، قدرت مانور تاکتيکي ما پابرجا باشد و مهم‌تر اينکه معاملات ما بر اساس واقعيات و پرهيز از تحليل نادرست و خوش خيالانه و معتمدانه نسبت به غرب صورت گيرد. آدرسي که در برهه فعلي بايد به دنيا مخابره کرد، ثبات اصول سياست خارجي کشور است نه تزلزل در استراتژي هايي که برخاسته از آرمان‌هاي ماست.
گارد بسته در مقابل غرب، رصد هوشمندانه بازي دشمن، تعامل سازنده و حضور موثر در آوردگاه‌هاي بين المللي(که در سند چشم انداز 20 ساله نيز مورد توجه قرار گرفته است ) ، ابراز رفتار و گفتار قاطعانه در مقابل زياده خواهي و رجزخواني دشمنان خارجي انقلاب و حرکت حول محور رهبري جملگي رمز موفقيت ما در گذار از پيچ تاريخي فعلي محسوب مي شود. گذار از اين پيچ تاريخي بدون اتخاذ سياست خارجي انقلابي امکانپذير نيست. نبايد فراموش کرد که دشمني ايالات متحده آمريکا و عمال آن با انقلاب اسلامي ايران نقطه پاياني ندارد..../۹۱۶/ ۱۰۲/ع
منبع: رسالت