جزیه مالیات اقامت و امان اهل ذمه است
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در تبریز، آیت الله محسن مجتهد شبستری، نماینده ولی فقیه در آذربایجان شرقی در جلسه درس خارج فقه جهاد با اشاره به جهاد با اهل کتاب، اظهار داشت: این قشر یکی از کتب آسمانی را قبول دارند و مشرک نیستند.
وی با بیان اینکه یکی از مصادیق کفار همین اهل کتاب است، کافر مقصود در لسان دینی غیر مسلمان است، اعم از اینکه اهل کتاب باشد و یا غیر از اهل کتابی که هیچ یک از کتب آسمانی را قبول ندارند، گفت: آیا جنگ با اهل کتاب مانند جنگ با مشرکان است که جهاد ابتدایی با آنها واجب باشد یا نه؟ اصل جهاد با غیر مسلمان است.
امام جمعه تبریز افزود: برای زندگی تحت حکومت اسلامی، جزیه دادن شرط است و یا اینکه اسلام را بپذیرند، ذمه به معنی عهد و پیمان است و اهل ذمه اهل کتابی هستند که جزیه می دهند و در تحت معاهدهای در بلاد اسلامی به شرط دادن جزیه به حکومت اسلامی زندگی می کنند.
وی ادامه داد: حکومت اسلامی در برابر جزیه اهل کتاب مسؤول است، خودداری از تعرض به اموال، جان و مال آنها از جمله این تعهدات است که ماوردی بیان کرده است، شیخ طوسی دارد که شرط ذمه بودن در امان مسلمانان بودن است و اینکه مسلمانان نیز از آنها در امان باشد.
عضو مجلس خبرگان رهبری خاطرنشان کرد: در معالم قرشی آمده است که اهل ذمه در بلاد اسلامی باید جانشان حفظ شود و از آنها دفع آزار شود، اگر مسأله قضایی در بین باشد باید طبق قوانین رفتار شود، از این رو از منظر فقهی حکومت اسلامی در برابر اهل ذمه تعهداتی دارد که درلسان فقها آمده است،
وی با بیان اینکه جزیه در لغت به معنای جزاء و پاداش آمده است و در اصلاح به مالی گفته می شود که اهل کتاب در برابر بقاء در اعتقاد خود، امان و امنیت پرداخت می کنند و از خدمات کشور اسلامی بهره مند می شوند و با سلامت زندگی می کنند، گفت: صاحب جواهر مالیات اقامت در کشور اسلامی و کف از قتال تعریف می کند.
رییس شورای عالی مجمع جهانی اهل بیت(ع) ادامه داد: در فقه القرآن راوندی جزیه را پاداش و قضای دین از سوی کفار دانسته است که امام منت بر کفار گذاشته است و از قتل آنها گذشته است و عفو کرده است، بنابراین جزیه هدیه ای در برابر امان آنها در حکومت اسلامی است.
وی با اشاره به عبارت «ساغر»، آن را حالت پرداخت جزیه کفار دانست و افزود: در تذکره این عبارت به این صورت تفسیر شده است؛ پولی که از اهل کتاب گرفته می شود باید گردنش خم باشد و وزنه ای بر گردنش باشد و یا بر روی زمین بخوابد و پا بر صورت او گذاشته شود.
آیت الله شبستری گفت: دلیلی بر صحت این عبارت تذکره وجود ندارد، بلکه مقصود آن است که اهل ذمه با منت این پول را ندهند بلکه با خضوع و خشوع و آنها همراه باشد./854/202/ب2