سیاست یک بام و دو هوای آنکارا در نقض حاکمیت ملی
به گزارش خبرگزاری رسا به نقل از تسنیم، روزنامه الرأی الیوم در بررسی سیاست های ترکیه نوشت: جنگندههای سوریه منطقه الباب را در خاک خود بمباران کردند. در این بمباران سه نظامی ترکیه کشته و دهها تن دیگر زخمی شدند. این در حالی است که رجب طیب اردوغان رییس جمهور ترکیه در روزها اخیر متحمل ضربات سیاسی نظامی شده که بیشتر این ضربات از ناحیه اتحادیه اروپاست بطوری که به انزوای بیشتر ترکیه منجر شده است.
اکنون رییس جمهور ترکیه در چند جبهه جنگ گرفتار است. اولین جبهه، جنگ علیه حزب کارگران کردستان است. این جنگ در داخل ترکیه جریان دارد. دومین جبهه، جنگ علیه حزب اتحاد دموکراتیک داخل سوریه است. ( این حزب متعلق به کردهای سوریه است که ارتباط نزدیکی با پ.ک.ک دارند) سومین جبهه، جنگ علیه داعش است. در همین حال "بن علی یلدریم" نخست وزیر ترکیه تهدید به گشودن چهارمین جبهه جنگ کرده است.
گویا این جبهه از سایر جبهههای جنگ ترکیه خطرناک تر است؛ زیرا این تهدید، نبرد مستقیم با دولت سوریه و جنگ غیر مستقیم با روسیه به عنوان متحد دمشق است. در این حالت ممکن است تمام دشمنان آنکارا در یک جبهه واحدی قرار بگیرند و ترکیه تنها بماند.
در اینجا باید به این نکته اشاره کنیم از آنجایی که روسیه متحد دمشق است و از لحاظ نظامی دست برتر را در جنگ سوریه دارد، حمله جنگندههای سوری به منطقه " الباب" نمیتواند بدون هماهنگی با مسکو باشد. این بدان معناست که روسیه مخالف دخالت نظامی ترکیه در سوریه است.
همچنین باید موضع گیری سخنگوی کاخ سفید را به این موضوع اضافه کنیم که وی گفته است " ائتلاف بین المللی ضد داعش از عملیات ترکیه موسوم به "سپر فرات" در منطقه "الباب " سوریه حمایت نمیکند." معنای چنین موضع گیری آن است که آمریکا و روسیه به عنوان دو قدرت بزرگ تاثیرگذار در تحولات سوریه با عملیات نظامی ترکیه در سوریه مخالفت هستند.
جدای از این مسائل، هنگامی که پارلمان اروپا با اکثریت آراء به توقف گفتوگوها برای پیوستن ترکیه به اتحادیه ارروپا رای داد، رییس جمهور ترکیه متحمل ضربه قوی از ناحیه این اتحادیه شد. این رای به خاطر نقض حقوق بشر در ترکیه و درپیش گرفتن سیاستهای سرکوبگرانه دولت آنکارا بعد از کودتای نافرجام در این کشور صادر شده است.
در مجموع میتوان گفت ورود نظامیان ترکیه به خاک سوریه نقض حاکمیت ملی این کشور است و به عنوان حمله به سوریه و اشغال خاک این کشور محسوب می شود. اگرچه این عملیات به عنوان ایجاد منطقه حائل انجام شده باشد اما از آنجایی که در چارچوب مصوبات شورای امنیت نیست، تجاورز و اشغالگری محسوب می شود و این منهای مخالفت آمریکا و روسیه با چنین عملیاتی است.
یک سال قبل، رجب طیب اردوغان اجازه نداد که جنگنده های روسیه حریم هوایی ترکیه نفوذ کنند و دستور داد آنها در نزدیکی مناطق مرزی این کشور با سوریه سرنگون سازند چراکه این اقدام را نقض حاکمیت ملی ترکیه می دانست اما مسئله ای که تعجب برانگیز این است آنکارا نمی پذیرد که جنگنده های سوری نظامیان ترکیه را در عمق خاک سوریه بمباران کند بلکه عملیات نظامی خود را در خاک سوریه را براساس قوانین بین المللی می داند و هیچ توجهی هم به مخالفت و یا موافقت دمشق دراین زمینه ندارد.
گشودن جبهه جدید در سوریه به نفع منافع ملی، ثبات و امنیت ترکیه نیست. شاید این اقدام شروع یک جنگ فرسایشی باشد که در توان ارتش ترکیه نباشد چراکه این ارتش در جبهه های دیگر مشغول نبرد فرسایشی است.
با توجه به بمب گذاری های گروه های تروریستی، کاهش رشد اقتصادی و افت ارزش لیره ترکیه، اردوغان را در وضعیتی قرار گرفته که با مشکلات پیچیده داخلی و خارجی دست و پنجه نرم می کند. درصورتی که جنگ میان ترکیه و سوریه شعله ور شود رییس جمهور بیشترین ضرر را خواهد کرد هرچند که ترکیه از لحاظ نظامی نسبت به سوریه برتری دارد با وجود این، نمی تواند به دولت دمشق زیانی برساند./982/ب103/د