بررسی پیدایش نام شیعه و سنی در یک اثر

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، کتاب «پیدایش نام شیعه و سنی» از مجموعه «تاریخچه پیدایش شیعه و سنی» به قلم سید علی علی‌رضا حسینی از سوی انتشارات دلیل‌ما راهی بازار شد.

این کتاب از مقدمه، شیعه و سنی در لغت، شیعه و سنی در قرآن، شیعه در حدیث و سنت، سنی در حدیث و سنت تشکیل شده است.

نویسنده در بخشی از این کتاب می‌نویسد: مسلماٌ تمام فرق و مذاهب مختلف نمی‌توانند، بر آنچه که پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم آورده است، منبطق باشد. صراط مستقیم بیش از یک راه نیست و پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم نیز یک دین و راه و ر وش را تعلیم فرموده است.

پس هر کس که بخواهد به رستگاری و باید در شنایایی آن راه و روش و مذهب بکوشد و با آگاهی از آنچه پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم آورده است و پیروی به سعادت ابدی نائل آید.

آیا مذهب اهل بیت پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم با مذهب حنفی یا مذهب شافعی یا مذهب مالکی و یا مذهب حنبلی و آنچه پیامبر صل الله علیه و آله آورده، منطبق کرده است؟

وجود مذاهب مختلف خود مقتضی متلاشی شدن پیکر بزرگ جامعه اسلامی است و عدم آشنایی پیروان مذاهب، با عقاید و اقمار زمینه مبانی را برای دشمنان را بر ای دشمان اسلام فراهم می‌آورد وکه با اتهام و شایعه پراکنی هر چه بیشتر شعله اختلاف و نفرت را بین مسلمانان برانگیزند تا به اهداف شوم خود بهتر دست یابند. آگاه و آن‌هایی، زمینه شایعه پراکنی و تهمت را از بین می‌برد.

 هدف بحث

 ما در این نوشتار، با بیان تاریخچه پیدایش مذاهب اسلامی، می‌کوشیم، تا ضمن بیان واقعیت‌های اسلامی و تاریخی، زمینه فعالیت شیاطین فرقه افکن را با آگاهی مسلمانان از بین ببریم.

 این گفتار پیرامون سه محور تنظیم شده است محور اول: پیدایش نام شیعه و سنی، محور دوم: پیدایش واقعیت مذهب شیعه و سنی؛ و محور سوم: تحریف تاریخ در بیان پیدایش مذهب.

 بررسی این سه محورو در سه جلد جداگانه به علافه مندان تقدیم می‌شود؛ این جلد به محور اول پیدایش نام شیعه و سنی اختصاص است.

نویسنده در فصل اول به بررسی مفهوم واژه شیعه و سنی در لغت عربی پرداخته است ؛ در قسمتی از این متن می‌خوانیم:

شیعه در لغت

شیعه از ماده شیع؛ در لغت به معانی مختلفی از قبیل: شرکت، قوت، نشر، فرقه، متابعت و پیروی آمده است.

 این نام نسبت به کسانی که ولایت علی علیه السلام و خاندانش را پذیرفته‌اند غلبه پیدا کرده تا آنجا که اسم مخصوص آنان گردیده است. پس هر گاه گفته می‌شود: فلانی از شیعه است شناخته می‌شود که از آنان است و در مذهب شیعه هم همین گونه است؛ و اصلاً از مشابعت و آن متابعت و پیروی است. بر این مضمون کلام بسیاری از علمای شیعه و سنی اعم از مفسرین و لغویین دلالت دارد.

بنابراین کلمه شیعه در دو معنا به کار می‌رود؛ معنی لغوی و وصفی، که به معنای پیروی است و بر پیرو هرکس و هر جیز صادق می‌باشد.

معنی اصلاحی و علمی، که به معنای پیرو حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم و اهل بیت علیهم السلام او است. کلمه شیعه هرگاه بدون قرینه گفته شود، این معنا دو از آن متبادر می‌شود.

سنی در لغت:

سنی و سنت از ماده سنن در لغت به معنای مختلفی از قبیل وجه، جهت، صورت، طریق، ریخت، تغییر آب، طریقه و سیره آمده است.

پس در لغت به معنی سیره و روش است، چه سیره و روش نیکو باشد که به آن سنت حسنه گفته می‌شود، و چه سیره و روش زشت باشد که به آن سنت سئه می‌گویند.

 اما در شرع به قول و فعل تقریر پپامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم اطلاق می‌شود و کلمه سنی به معنی منسوب به سنت است.

 آن چه گفتنی است، این است که کمتر در لغت به کلمه سنی بر می‌خوریم و لغویین غالباً معنای اصطلاحی و عَلَمی سنی را متعرض نشده‌اند، در عرف گاه به جای کلمه «سنی» تعبیر «اهل سنت» به کار می‌رود.

کتاب «تاریخچه پیدایش شیعه و سنی؛ محور اول: پیدایش نام شیعه و سنی» در شمارگان 1000 نسخه در 172 صفحه به قیمت 7000 تومان از سوی انتشارات دلیل ما منتشر شده است./998/پ202/ق