تقوا و شناخت حق، توصیه ای که حر را نجات داد

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حجت الاسلام والمسلمین علی نظری منفرد در شب پنجم ایام سوگواری دهه نخست محرم در بنیاد بین المللی علوم وحیانی اسراء به سخنرانی پرداخت و گفت: امام حسین(ع) در میانه راه کربلا به منطقه ای رسیدند و به اصحاب فرمودند که آب زیادی به همراه خود بردارید.

استاد اخلاق حوزه علمیه اظهار داشت: در راه هوا مقداری گرم شد و یکی از یاران امام حسین(ع)، تکبیر گفت؛ پرسیدند که دلیل تکبیر گفتند چه بود؟ وی در پاسخ گفت که در دور نخلستانی مشاهده می کنم؛ یکی دیگر از یاران که راه را به خوبی می شناخت اظهار داشت که من این راه را می شناسم و نخلستانی در این راه وجود ندارد.

وی ادامه داد: سالار شهیدان(ع) فرمودند که خوب بنگرید؛ زمانی که یاران به خوبی دقت کردند متوجه شدند که آن چه دیده اند سرهای نیزه هزار نفر از لشکریان حر بن ریاحی است که آمده اند راه را بر حسینیان ببندند؛ امام حسین(ع) فرمودند که آن ها را سیراب کنید و از آب هایی که برداشتید به آن ها بدهید.

استاد حوزه علمیه قم خاطرنشان کرد: پیامبر اسلام(ص) در جنگ با دشمنان دستور می دادند که درختان آن ها را قطع نکنید و آب را بر دشمنان نبندید، جنگ را قبل از طلوع آفتاب شروع نکنید و پیش از غروب آفتاب تمام کنید.

وی افزود: هنگام نماز ظهر شد و امام حسین(ع) به حر فرمودند که تو با لشکریان خود نماز بخوان و من با لشکریان خود نماز می خوانم؛ در این جا حر ادب پیشه کرد و گفت که همه ما پشت سر شما نماز می خوانیم؛ پس از نماز هم سالار شهیدان به بیان خطبه پرداخته و فرمودند و آن ها را به تقوا و شناخت حق توصیه کردند و فرمودند که رضایت خداوند متعال در این دو مهم است.

حجت الاسلام والمسلمین نظری منفرد ابراز داشت: امام حسین(ع) در ادامه خطبه فرمودند که این قدرتی که بنی امیه در اختیار گرفته حق آن ها نیست و این ها کارشان ستمگری است؛ پس از بیان این مطالب، حر قصد داشت راه را بر امام حسین(ع) ببندد و در نهایت قرار شد که حضرت راه دیگری غیر از کوفه و مدینه را در پیش بگیرد.

وی بیان داشت: حر با فاصله کمی از امام حسین(ع) حرکت می کرد و گاهی اوقات نزد حضرت می آمد و می گفت که اگر با این افراد بجنگید، شما را به قتل می رسانند؛ امام حسین(ع) پاسخ می دادند که آیا تو مرا از مرگ می ترسانی؟ ایشان گاهی اوقات در پاسخ به حر اشعاری حماسی را می سرودند.

استاد اخلاق حوزه علمیه با اشاره به این که حر جرم بسیار بزرگی مرتکب شده بود، گفت: حر در نهایت در همان راه کربلا تائب شد؛ حر به امام حسین(ع) عرض کرد که آیا راه هنوز بر من باز است؟ توبه او پذیرفته شد و در رکاب حضرت به شهادت رسید.

وی تأکید کرد: باید در نظر داشته باشیم که باب توبه همیشه باز است و هیچ گاه برای توبه دیر نمی شود؛ حر کسی بود که راه ولی خدا را سد کرده بود و کسی که علیه ائمه(ع) جنگ کند، کافر است؛ اما با این وجود توبه او پذیرفته شد./840/پ202/ی