برگزاری مراسم رونمایی از کتاب «روزنامه پاکستان»

به گزارش خبرگزاری رسا، مراسم رونمایی از کتاب «روزنامه پاکستان» نوشته سید امیر سادات موسوی، در هشتاد و نهمین نشست دگرخند در سالن امیرحسین فردی حوزه هنری تهران برگزار شد.

رو راست نوشتم

 در ابتدای این برنامه، سید امیر سادات موسوی بیان کرد: وقتی عازم سفر به پاکستان شدم، اصلا چنین موضوعی را مد نظر قرار نداده بودم که سفرنامه‌ای بنویسم، می‌خواستم به این کشور سفر کنم و با این کشور و مردمانش آشنا شوم. وقتی رفتم، در آنجا دوستانی پیدا کردم و شرایط زندگی را دیدم، احساس کردم در این سفر تجربه‌ای را پیدا می‌کنم که خوب است آن را با دیگران هم شریک شوم. سعی کردم در این کتاب مطالب را طوری بنویسم که خواننده احساس کند همراه من در این سفر بوده است.

این نویسنده ادامه داد: سعی کردم به صورت مختصر و موجز به مطالب اشاره کنم که خواننده خسته نشود و اینکه حجم «روزنامه پاکستان» کم است، به این دلیل است که از زیاده‌گویی پرهیز کرده‌ام و این به عقیده خودم یک ویژگی مثبت این کتاب است.

وی تاکید کرد: در این سفر، لحظات سختی را پشت سر گذاشتم اما زبان طنزآمیز را در این کتاب به کار گرفتم که تلخی اتفاقات کمتر به مخاطب منتقل شود. به مسائل جدی در این کتاب پرداخته شده اما تلاش کردم به آن‌ها با زبان شوخی بپردازم و در واقع می‌خواستم خواندن این کتاب، برای خواننده مفرح باشد.

موسوی با اشاره به اینکه این خاطرات را بدون در نظر گرفتن ملاحظات رایج نوشته، بیان کرد: از آنجایی که در نظر نگرفته بودم که این خاطرات را منتشر کنم و اینکه آن را به کدام انتشارات بسپارم یا در وبلاگ و فضای مجازی قرار دهم، بدون در نظر گرفتن ملاحظات خاصی و کاملا صادقانه به نگارش این خاطرات پرداختم. تنها عهدی که با خودم داشتم این بود که رو راست بنویسم و هر آنچه ادراک داشتم حتی اگر ناخوشایند بود را روایت کنم.

این نویسنده همچنین گفت: می‌خواستم خواننده کتاب بتواند خودش را جای من بگذارد و به صورت چهره به چهره با شخصیت‌هایی که با آن ها مواجه شدم، ‌ برخورد داشته باشد.

این کتاب سیاسی است

 رضا رسولی، عضو هیأت مدیره انجمن قلم بیان کرد: در ابتدا لازم است به شخصیت نویسنده این کتاب بپردازم، این بسیار خوب است که یک شخصیت علمی و دانشگاهی و به عبارت دیگر یکی از نخبه‌های کشورمان به سمت ادبیات آمده و در زمینه طنزنویسی فعالیت می‌کند. سیدامیر سادات موسوی فوق لیسانس تاریخ علم دارد و چندین جایزه معتبر علمی و بین‌المللی در زمینه نجوم کسب کرده است و این جای خوشحالی است که نخبه‌های علمی و پژوهشی در زمینه ادبیات هم فعالیت می‌کنند.

وی ادامه داد: سفر و سفرنامه نوشتن، یک نیاز عمومی برای افراد جامعه است اما نوشتن سفرنامه و تجربیات، حتی اگر چاپ نشود، کاری است که نخبگان جامعه از جمله نویسندگان لازم است انجام دهند. سفر رفتن و تجربه عینی داشتن برای نویسندگان کاری بسیار ضروری است که بتوانند فضاها و شخصیت‌های خلاقانه‌تری در آثارشان خلق کنند نه این که در دام تکرار بیفتند.

رسولی درباره کتاب «روزنامه پاکستان» گفت: به عقیده من این کتاب، یک کتاب سیاسی هم محسوب می‌شود. برخوردهایی که یک جوان ایرانی با اهالی کشور پاکستان دارد، تفاوت‌ها و اشتراکاتی که بین دو فرهنگ وجود دارد، تفکری که پاکستانی‌ها نسبت به عقیده ایرانی‌ها درباره خودشان دارند و بسیاری از مسائل دیگر که در این کتاب به آنها اشاره شده، نشان می‌دهد که این کتاب در لایه‌های طنزی که دارد، مطالب مهم و جدی را نیز مطرح می‌کند.

این منتقد ادبی گفت: در روزگاری بسر می‌بریم که به دلیل حضور در فضای مجازی و شبکه‌های ارتباطی، خودمان را بی‌نیاز از سفر کردن و تعاملات انسانی می‌دانیم. این در حالی است که این سفرنامه نشان می‌دهد همچنان ارتباطات انسانی و انعکاس آن برای دریافت وجوه پنهان و درک مفاهیم حقیقی لازم است.

وی افزود: ذهن ریاضی و مهندسی سید امیر سادات موسوی در این کتاب به خوبی مشخص است و به کمک او آمده، او وقایع را تحلیل کرده، برای بیان آن ها در ذهنش طراحی کرده و کلمات و جملات را به صورت اتفاقی در کنار هم قرار نداده است.

این کتاب را با لذت خواندم

 ابراهیم زاهدی‌مطلق با بیان این که نویسنده کتاب «روزنامه پاکستان»، از سرمایه‌های طنز کشور است، اظهار کرد: این کتاب را با لذت خواندم. در این کتاب با نویسنده‌ای مواجهیم که برای ما سفرنامه ننوشته، نویسنده در این کتاب دست ما را می‌گیرد و آنچه را دیده است به ما نشان می‌دهد.

معاون بنیاد ادبیات داستانی با بیان این که «سفرنامه پاکستان» کتابی پرمحتواست، گفت: با وجود این که این کتاب تعداد صفحات زیادی ندارد و لاغر دیده می‌شود، اما عضلانی است. موسوی در این سفر، نقش دوربین را نداشته که فقط آنچه را دیده به ما نشان دهد بلکه وقایع را تحلیل هم کرده است که این کتاب را از یک سفرنامه فراتر می‌برد و ارزش زیادی دارد.

این نویسنده همچنین افزود: معمولا در کتاب‌ها و یادداشت‌هایی که می‌خوانیم نمی‌توانیم بفهمیم نویسنده این کتاب چه دین و عقیده‌ای دارد، اما جالب است که در روزنامه پاکستان، نویسنده رد پای خودش را گذاشته و می‌فهمیم نویسنده یک مسلمان و با چه عقایدی است که این از نقاط قوت کتاب محسوب می‌شود./998/د102/ق 

منبع: انتشارات سوره مهر