اذعان ژنرالهای صهیونیستی به ارتکاب جنایت صهیونیستی علیه فلسطینیان
به گزارش خبرگزاری رسا به نقل از روزنامه عبری زبان یدیعوت احرونوت، ژنرال عامی ایالون، رییس سابق سازمان اطلاعات داخلی رژیم صهیونیستی "شاباک" تصریح کرد که ارتش سال های سال علیه فلسطینیان دست به جنایت ها و اقداماتی غیر اخلاقی زد و حتی در پاره ای مواقع مرتکب جنایت جنگی علیه آنان شد.
ژنرال ایالون هشدار داد که اقدامات و تلاش های مسؤولان دولت رژیم صهیونیستی برای اعمال فشار بر آن دسته از سازمان ها و نهادهای اسرائیلی فعال در زمینه مستند سازی جنایت های جنگی ارتش اسرائیل در جریان جنگ 51 روزه تابستان سال گذشته در غزه به منافع این رژیم ضربه خواهد زد.
وی عنوان کرد که باید به سازمان "شکست سکوت" که در تلاش برای مستند سازی جنایت های جنگی ارتش علیه فلسطینیان است، اجازه فعالیت داد تا فرماندهان ارتش در جریان خطرات این جنایت ها قرار گیرند قبل از اینکه دادخواست هایی علیه سران این رژیم به دیوان کیفری بین المللی در رابطه با ارتکاب جنایت های جنگی ارائه شود.
این اظهارات در حالی بیان می شود که عمیرام لیوین رییس اسبق موساد 3 روز پیش در گفتوگو با روزنامه عبری زبان هاآرتص ضمن تاکید بر خطرات و پیامدهای چشم پوشی از جنایت های جنگی ارتش صهیونیستی تاکید کرده بود که این جنایت ها در نهایت جایگاه این رژیم در محافل بین المللی را متزلزل کرده و برگ برنده بیشتری به جنبش جهانی تحریم اسرائیل خواهد داد.
لیوین اشاره کرد که تلاش جناح های راست گرا برای سرکوب موسسات و نهادهای فعال در زمینه مستند سازی اقدامات غیر اخلاقی ارتش صهیونیستی در نهایت به ضرر دولت تمام خواهد شد.
از سوی دیگر، یک خبرنگار صهیونیستی تصریح کرد که خود شاهد اعدام شماری از اسرای فلسطینی در اوایل دهه 70 به دست ارتش رژیم صهیونیستی بوده است.
آریه شاویت در مقاله ای در روزنامه عبری زبان هاآرتص نوشت که در آن زمان سربازی کم سن و سال بوده است و می دید که دوستانش به شیوه ای وحشیانه اسرای فلسطینی را که در جنوب لبنان به اسارت گرفته شده بود، مورد آزار و شکنجه قرار می دادند.
شاویت اذعان کرد که یکی از شاهدان عینی شکنجه وحشیانه اسرای فلسطینی در زندان "انصار 2" در سواحل غزه به دست عناصر سازمان شاباک در جریان تحقیق و بازجویی از آنان بوده است.
از سوی دیگر، یک خاخام سرشناس صهیونیستی تاکید کرد که سوزاندن خانواده دوابشه در نابلس نه تنها اقدامی تروریستی نبود، بلکه وظیفه ای دینی بود./994/ب102/د