نقش مراکز دینی در حفظ جامعه / دنیاطلبی بیماری که آبروی انسان را می‌برد
به گزارش سرویس پیشخوان خبرگزاری رسا، حضرت آیت‌الله جوادی آملی در جمع اقشار مختلف شهرستان آمل، حسینیه هدایت این شهر، به بیان نقش مراکز دینی در حفظ جامعه پرداخت، متن این سخنرانی بدین شرح است:
(عدالت ) یک واژه‌ای است که خیلی‌ها به آن علاقمندند و در نوشتن انشاء و مقاله و اینها، اوّلین چیزی که انتخاب می‌شود، همین عدل است. امیر بیان(ع) در نهج‌البلاغه فرمود: این عدالت برای سخنرانی و مقاله‌نویسی و انشاء‌نویسی خیلی میدان بازی دارد، برای گفتن خیلی میدانش باز است؛ ولی برای عمل کردن میدانش بسیار بسته و باریک است. برای حمایت لفظی می‌بینید میدانش خیلی وسیع است اما در عرصه عملی می‌بینید عاملان به این کمند. این بزرگواران اوّل آمدند عدالت را معنا کردند که هر کسی به اندازة هستی خود حقّی در عالم دارد.
آمدند، گفتند: این عالم معماری شده است، هیچ نقصی در عالم نیست؛ نه کم است، نه زیاد است، ناهماهنگی نیست: مَا تَرَی فِی خَلقِ الرَّحمانِ مِنْ تَفاوُت. از عدل نظام هستی به عادل بودن نظام‌آفرین پی بردند، خدا عادل است؛ برای اینکه: اَعطَی ذِی حَقٍّ حَقَّه، اَعطَی کُلِّ شِیءٍ خَلقَهُ ثُمَّ هَدی. او معمار خوبی است، او مهندس خوبی است، چیزی را کم نگذاشته، چیزی را اضافه نکرده. می‌بینید صدها دانشکدة پزشکی است برای فهمیدن سلامت و بیماری انسانی که از یک قطره آب ساخته شده، به وجود آمده است: اَ لَمْ یَکُ نُطفَهً مِنْ مَنیٍّ یُمنَی. فرمود: این یک قطره آب را خدای انسان آفرین به قدری محیّر العقول ساخته که صدها دانشکدة پزشکی شب و روز تلاش می‌کنند، تازه گوشه‌ای از اسرار خلقت سلامت و مرض این یک قطره آب را به دست آورده‌اند، سراسر جهان همین طور است. فرمود: مَا تَرَی فِی خَلقِ الرَّحمانِ مِنْ تَفاوُت؛ هیچ جا فوتی نشده، کمبودی نشده، نارسائی مشهود نیست؛ پس صدر و ساقة جهان معماری شده است، عدل است که بِالعَدلِ قامَتِ السَّماواتُ وَ الاَرض. و خدایی که معمار این مهندسی است، مهندس این هندسه است می‌شود « عادل».
خداوند انبیاء را و همة ما را به عدل دعوت کرده، فرمود: اِنَّ اللهَ یَأمُرُ بِالعَدلِ وَ الاِحسان. در بین جوامع بشر انبیاء ممتازند که باید عدل را معنا کنند، بعد از تفسیر و تبیین اجراء کنند؛ رهبری جامعه را به عهده بگیرند، لذا مبارز می‌طلبند. وجود مبارک رسول گرامی می‌فرماید: اُمِرتُ لِاَعدِلَ بِینَکُم، من مأموریت یافتم که عدالت را اجراء کنم. همة بشر مأمور اجرای عدلند، اینطور نیست که عدل بر آنها واجب باشد، بر همة ما هم واجب است؛ امّا رهبری عدالت به عهدة انبیاء و اولیاء است.
آثار عظیم نهضت حسینی (ع) در احیای دین پس از واقعه کربلا
اگر حسین بن علی(ع) در این عصر بود آثارش هزارها برابر بود! همین امویان بت فروش ناچار شدند نماز جمعه را احیاء کنند. مگر کم کاری کرد سخنرانی سر مطهّر حسین بن علی بالای نِی؟!! مگر سخنرانی زینب کم کار کرد؟! مگر ابوریحان بیرونی و ابوالحسن عامری نقل نکرده‌اند که بت‌های مرصّع به عنوان صادرات رسمی حکومت اسلامی به دربار هند بود؟! بت‌فروشی را اینها ترویج می‌کردند، بعد از جریان کربلا آمدند نماز جمعه را احیاء کردند؛ این کار حسین بن علی است! مگر کار کمی کردند بچه‌های أبی‌عبدالله؟!
شما باید تاریخ کج‌روی و کج‌راهی اموی را قبلاً بخوانید، ببینید اینها چه می‌کردند! شما ببینید در اتاق جنگ و اتاق فرمان جنگ شام کی‌ها بودند! این سرجون مسیحی آنجا چه کار می‌کرده؟ شما فقط کربلا را نبینید که عمرسعد بود. یک قدری دورتر کوفه را ببینید که ابن زیاد بود، زیاد هم زیاد بن اَبیه بود که اصلاً ریشه‌ای نداشت! یک قدری جلوتر می‌روید، در شام می‌بینید آن سرجون مسیحی در اتاق فرمان جنگ است. آنها از آنجا دارند فرمان می دهند و همان‌هایی که بت‌ها را از شام به هند صادر می‌کنند، همان‌ها بعد از جریان کربلا مجبور شدند نماز جمعه را احیاء کنند، نماز جماعت را احیاء کنند، منبر را احیاء کنند! اینها به برکت سیّدالشهداء بود.
وجود مبارک زین‌العابدین فرمود: ما رفتیم، دین را زنده کردیم، اسلام را زنده کردیم، کارمان را انجام دادیم، داریم می‌رویم شهرمان!! وقتی کسی در شام از او سؤال کرد که کی در این صحنه غالب شد؟ فرمود: ما. او که زنجیردر گردنش است فرمود: اِذَا اَرَدْتَ اَنْ تَعرِفَ مَنْ غَلَبْ فَاِذَا دَخَلَ وَقتُ الصَّلاه فَاَذِّنْ فَاَقِم(8). ما رفتیم نماز را زنده کردیم، دین را زنده کردیم، نام پیغمبر را زنده کردیم. برو اذان و اقامه بگو، در اذان ببین نام کی را می‌بری؟! این بت‌فروشی را برطرف کردیم، اسلام را آوردیم.
گسترش مفاسد، نتیجه فاصله گرفتن از مراکز مذهب
چرا انسان باید گرفتار مفاسد اقتصادی بشود و آبروی 50 ـ 60 سالة خودش برود، آبروی گذشته‌ها را ببرد، آبروی آینده‌ها را ببرد؛ برای اینکه ارتباطشان با حسینیه و عدالت و مسجد قطع است. دستگاه نیروی انتظامی، دستگاه قضائی اگر موفق و عادل باشد، بیش از 20 درصد توفیق پیدا نمی‌کند! آن 80 درصد را مراکز مذهب دارد اداره می‌کند. شما برای هر قاضی ناچارید یک وکیل بگذارید، برای او هم یک مواظب بگذارید! برای هر یک پلیس بگذارید. مگر چقدر گناه کشف می‌شود؟ مگر آنچه که پشت پرده هست، در خانه‌ها هست، در خانه‌های مستور هست، زیر میز هست، قاضی می‌فهمد، یا پلیس می‌فهمد؟ فقط مسجد است و حسینیه! اگر مسجد و حسینیه کامیاب شد و مردم باور کردند که گناه سمّ است، یک؛ آبروبر است، دو؛ دنیا وبا خیز است، سه؛ کشور آباد می‌شود.
«دنیاطلبی »، بیماری آبروبر
وجود مبارک حضرت امیر (ع) چندین بار از جریان دنیا ما را با خبر کرده، فرمود: دنیا مُوبی است. واژة «مُوبی» و «وَبی» در نهج البلاغه کم نیست. بیماری چند قسم است؛ بعضی از بیماری‌ها عادی است، یا سل است یا سرطان است؛ بالأخره کشنده است.
اگرکسی سرطان گرفته یا سکته کرده، دیگر آبرویش نمی‌رود! اما بعضی از بیماری‌ها، بیماری‌های آبروبر است؛ مثل بَرص و وبا. هر لحظه یا بالا، یا پائین، یا طاس، یا لگن؛ باید بچه‌ها بیاورند؛ این دیگر زندگی نشد! فرمود: کسی که اهل دنیاست، اهل رشوه است، اهل رباست، اهل ستم است؛ این به بیماری وبا مبتلا می‌شود. نه یعنی وبا می‌گیرد، می‌میرد؛ بلکه عاقبت مسلوب الحیثیّه می‌شود.وقتی در برابر 70 میلیون آمدند، گفتند: این شخص گرفتار رشوه بود و مفاسد اقتصادی، این همان متاع وَبی است!
حسینیه مال این است، روضه‌خوانی‌ها مال این است، نام مبارک أبی عبدالله مال این است. این حرف‌ها آدم را بهشت می‌برد؛ دنیا و آخرت را این تأمین می‌کند، حیثیت و شرف را این تأمین می‌کند؛ آن 5 ـ 6 قطره اشک هم کار خودش را انجام می‌دهد. مبادا این حسینیه‌ها، این عزاداری‌ها را مُفت از دست بدهید! اینها برلیان است، اینها معرفت است. گفتند: یاقوت را می‌شود با وقت خرید، ولی وقت را نمی‌شود با یاقوت خرید! الآن این ایام بهترین فرصت است برای اینکه انسان حداکثر بهره را ببرد، عمری محترمانه زندگی کند، آبروی خودش محفوظ باشد، آبروی گذشته‌ها را هم حفظ بکند، آبروی آینده‌ها را هم حفظ بکند.
فرمود: شما 3 جور، 4 جور، 10 جور می‌توانید زندگی بکنید. بهترین راه این است که آبروی گذشته‌ها را حفظ بکنید، آبروی آینده‌ها را هم حفظ بکنید: اُغزُوا تُوَرِّثُوا اَبناءَکُمْ مَجداً.کاری کنید که بچه‌های شما به شما افتخار کنند، آبرویی باشید برای اینها، سرمایه‌ای باشید برای اینها. چرا آدم یک کاری بکند که تا یک عمر، تا یک قرن بچه‌ها خجالت‌زده باشند؛ بگویند: جدّشان این بود!
این روضه‌خوانی‌ها برای همین است. وجود مبارک أبی عبدالله برای این آمده که هم اموی را سرنگون کند، چه اینکه کرد؛ هم آن مکتب باطل اموی و مروانی را واژگون کند، چه اینکه کرد؛ هم عدالت را معنا و تفسیر کند، اوّلاً؛ بعد اجراء کند، ثانیاً؛ چه اینکه کرد. طولی هم نکشید که جریان مختار و اینها پیش آمد. اینکه می‌بینید در سراسر عالم الآن هر جا سخن از عدل است و نام مبارک سیّدالشهداء می‌درخشد، برای همین جهت است. بنابراین باید حداکثر بهره را از این مراکز مذهبی برد./998/د102/س
منبع: روزنامه کیهان