روزی که شعار مرگ بر آمریکا در عمل محک زده شد
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا با وقوع انقلاب اسلامی ایران به رهبری امام خمینی (ره) و در خطر افتادن منافع راهبردی آمریکا در منطقه، دولت آمریکا در صدد برآمد تا مسیر انقلاب نوپای اسلامی ایران را دچار انحراف کند.
سلسله اقدامات خصمانه آمریکا، قبل و بعد از پیروزی انقلاب و احتمال کودتای و براندازی انقلاب اسلامی موجب شد دانشجویان مسلمان که خود را پیرو خط امام (ره) می دانستند به سفارت خانه آمریکا هجوم ببرند و کارمندان آن را به گروگان بگیرند، این اقدام باعث تنش میان روابط دو کشور و به تیتر رسانه های جهان تبدیل شد، امام خمینی با تایید اقدام دانشجویان، از آن به عنوان لانه فساد یاد کردند و فرمودند: «ما شعار مرگ بر آمریکا را در عمل جوانان پر شور و قهرمان و مسلمان در تسخیر لانه فساد و جاسوسی آمریکا تماشا کردیم، ما همه شعارهایمان را با عمل محک زده ایم».
نگاهی کوتاه به 19 فروردین 59
روز 19 فروردین 1359 جیمی کار‌تر رییس‌جمهوری آمریکا طی دستوری قطع روابط سیاسی و بازرگانی با جمهوری اسلامی ایران را اعلام کرد. این دستور که 5 ماه پس از تصرف سفارت آمریکا در تهران توسط دانشجویان مسلمان پیرو خط امام صادر شد، عکس‌العمل جدید دولت آن کشور در برابر گروگان‌گیری دیپلمات‌های آمریکایی در ایران بود.
کار‌تر در سخنان خود درباره قطع رابطه با ایران گفت: «... مطالبات شاکیان آمریکایی و شرکت‌ها، از اموال مسدود شده ایران در آمریکا برداشت خواهد شد و مسؤولیت بحران با شورای انقلاب ایران است که خود را پشت سر دانشجویان پنهان می‌کند. اگر گروگان‌ها آزاد نشوند، تصمیمات شدید‌تری علیه ایران اتخاذ خواهد شد و آمریکا با هم‌پیمانان خود اقدامات مقتضی به عمل خواهد آورد. هیچ ویزای جدید برای ایرانیان صادر نخواهد شد و کلیه ویزاهای صادر شده پس از بحران باطل می‌باشد...»
در پی این تصمیم، از یک سو دفتر امام خمینی اعلام کرد «نظر امام در مورد گروگان‌ها عوض نشده و مثل گذشته سفارت و گروگان‌ها تا تشکیل مجلس شورای اسلامی و تعیین سرنوشت آن‌ها توسط وکلای مردم در دست دانشجویان باقی خواهد ماند» و از جانب دیگر امام خمینی خود بیانیه جداگانه‌ای در این رابطه منتشر کردند.
کار‌تر پیش از قطع رابطه با ایران، چند مرحله اقدامات سیاسی و اقتصادی علیه جمهوری اسلامی ایران به عمل آورده بود. در نخستین عکس‌العمل، روز 22 آبان 1358 دستور توقیف کلیه دارایی‌های ایران در بانک‌های آمریکایی و شعبه‌های خارجی آن را صادر کرد و خرید نفت از ایران را متوقف ساخت.
در 13 آذر، پانزده عضو شورای امنیت تحت فشار آمریکا به اتفاق آرا قطعنامه شماره 457 را در محکومیت اشغال سفارت آمریکا در تهران منتشر کردند.
ارجاع موضوع گروگان‌گیری به دیوان بین‌المللی دادگستری در لاهه از دیگر اقدامات آمریکا بود. رأی این دیوان نیز روز 24 آذر علیه ایران صادر شد و 15آذر قاضی این دادگاه به اتفاق آرا جمهوری اسلامی ایران را به دلیل تصرف سفارت آمریکا محکوم کردند.
در نهم دی 1358، شورای امنیت سازمان ملل تحت فشار آمریکا قطعنامه 461 را در موضوع مجازات‌های اقتصادی علیه ایران تصویب کرد و تا 17 دی به ایران مهلت داد تا گروگان‌های آمریکایی را آزاد کند.
علاوه بر این بسیاری از مفسران آمریکایی نیز از نیروی موسوم به «واکنش سریع» که در 11 دی 1358 به دستور کار‌تر در خلیج فارس شکل گرفت به عنوان عکس‌العمل واشنگتن در مقابل واقعه تصرف سفارت آمریکا در تهران یاد کردند.
دستور قطع رابطه با ایران 17 روز قبل از مداخله نظامی آمریکا در منطقه طبس با هدف آزادسازی گروگان‌ها اتخاذ شد. جیمی کار‌تر پس از صدور فرمان قطع رابطه، در سخنانی اعلام کرد دیپلمات‌های ایرانی 36 ساعت فرصت دارند خاک آمریکا را ترک کنند.
موضوع قطع روابط سیاسی و اقتصادی آمریکا با ایران، دو ماه پیش از صدور دستور کار‌تر، در قطعنامه ارایه شده از سوی آمریکا به شورای امنیت سازمان ملل پیش‌بینی شده بود. در آن قطعنامه که در 24 بهمن 1358 به شورا ارایه شد آمریکا خواستار اعمال تحریم‌های اقتصادی علیه جمهوری اسلامی و قطع رابطه با ایران به دلیل تصرف سفارت آمریکا گردید. این درخواست در کنفرانس کشورهای صنعتی غرب نیز مطرح شده بود، ولی رایزنی‌های هیات نمایندگی ایران در سازمان ملل و همچنین وتو شدن قطعنامه پیشنهادی آمریکا توسط اتحاد جماهیر شوروی، باعث شد دولت جیمی کار‌تر در اتخاذ تصمیم برای قطع مناسبات سیاسی و بازرگانی با ایران تنها بماند.
به دنبال قطع رابطه ایران با آمریکا و مهلت 36 ساعته کار‌تر به دیپلمات‌های ایرانی مبنی بر خروج از آمریکا، در ساعت 12:35 بیستم فروردین‌ماه حدود 50 نفر از اعضای سفارت ایران در واشنگتن و اعضای کنسولگری‌های ایران در شیکاگو و نیویورک به همراه خانواده‌هایشان با پرواز 730 هواپیمایی ملی ایران وارد فرودگاه مهرآباد تهران شدند.
روزنامه کیهان فردای آن روز در گزارشی از بازگشت دیپلمات‌های ایرانی نوشت: به دنبال ورود دیپلمات‌های ایرانی به فرودگاه تهران علی آگاه، کاردار ایران در واشنگتن و تنی چند از اعضای سفارت ایران در آمریکا به همراه صادق قطب‌زاده و اسقف کاپوچی در یک مصاحبه رادیو تلویزیونی و مطبوعاتی شرکت کردند و به سوالات خبرنگاران داخلی و خارجی جواب دادند.
یکی از نظامیان ایرانی که به همراه اعضای سفارت ایران در آمریکا به ایران مراجعت کرده بود در رابطه با موضوع اخیر به خبرنگار کیهان گفت: روز دوشنبه گذشته پس از ورود انور سادات به آمریکا عده‌ای از دانشجویان ایرانی و عرب به همراه گروهی از سیاهان مسلمان، تظاهرات وسیعی را در اغلب شهرهای آمریکا به راه انداختند که به دنبال آن کار‌تر در ساعت 3 بعدازظهر ضمن ایراد یک سخنرانی تند به اعضای سفارت ایران 36 ساعت مهلت داد که آمریکا را ترک کنند. به دنبال این مهلت غافلگیرانه، سفارت ایران در محاصره ماموران اف. بی. آی و سازمان سیا قرار گرفت و پیش از آنکه اعضای سفارت ایران بتوانند تصمیمی اتخاذ نمایند، هر یک از آن‌ها به وسیله 2 مامور اف. بی. آی مورد مراقبت قرار گرفتند.
سخنان امام خمینی(ره) درباره رابطه با آمریکا
به سخن امام خمینی(ره) که اشاره به آن شد که بعضی ها فکر می کنند قطع رابطه با آمریکا انزوا می‌باشد، امام خمینی(ره) در جواب آن فرمودند: «با آغوش باز این انزوا را می پذیریم. تا انزوا نباشد افکار شما به راه نمی افتد. مغزهای شما از مغز آمریکایی کوچک تر نیست لکن شما را از انزوا بیرون آوردند و مرتبط کردند، تا آخرقیامت شما باید منزوی آن وقت باشید، وابسته، افکارتان اصلا به راه نیفتد، مغزهایتان بخشکد آنجا و هیچ راه عمل نکنید.
اگر مغزهای ما عمل می کرد، حالا وضع کشور ما غیر از این بود، لکن نگذاشتند مغزهای ما عمل بکند. همه چیز را آوردند، اموال زیرزمینی ما را دادند و همه چیز را آوردند، فراهم کردند که مبادا شما به فکر این بیفتید یک صنعتی ایجاد کنید تا ارتباطتان را از دنیا قطع نکنید، این ارتباطی که شما را به انزوای حقیقی می کشد، نمی توانید خودتان اهل صنعیت بشوید و نمی توانید مملکت تان صنعتی بشود، نمی توانید مستقل باشید و نمی توانید آزاد باشید. این انزوا از نعمت های بزرگ خداست و ما استقبال می کنیم یک همچو انزوایی را که ما را وادار می کند خودمان به فکر خودمان بیفتیم.
وقتی این انزوا نباشد ما متکی به غیریم، هر چی می خواهیم دستمان پیش غیر دراز هست. گندم هم می خواهیم از آن ها بگیریم و ارزاقمان را از آن ها بگیریم و صنایع مان را آن‌ها برایمان بیایند درست بکنند، همه چیزمان دست آن ها باشد. ملّت تا اینطور باشد نمی تواند خودش دارای یک چیزی باشد، در اقتصاد مستقل باشد، در جنگ مستقل باشد، در اجتماع مستقل باشد. وقتی شما منزوی باشید می توانید این کارها را بکنید. شمای منزوی می توانید که فکر بکنید که باید کشاورزی مان را خودمان اداره کنیم محتاج نشویم به دیگران، برای این که منزوی هستیم دیگران نمی دهند به ما. وقتی یک ملتی احساس کرد که ارزاقش را دیگران نمی دهند به او، خودش به فکر می افتد که برای خودش درست کند.
مادامی که در نظرش این است که نه، می آورند برایمان، می دهند به ما، نمی تواند کار بکند. این هایی یکه وقتی در اطرافشان ده تا پانزده تا نوکر هست، می افتند و تنبل می شوند و هیچ کار از آن ها نمی آید، وقتی می بریشان حبس، خودش در حبس کارهای خودش را می کند برای این‌که منزوی شده. ملتی که منزوی بشود می تواند ترقی کند، مترقی می شود.
ملتی که منزوی نیست نمی تواند به ترقی راه خودش را برود. ملّت غیر منزوی یعنی ملتی که اتکایش به دیگران هست، خوراکش را از دیگران می گیرد، اتومبیلش هم از دیگران می گیرد، برقش هم از دیگران می گیرد. این ملّت تا آخر باید اسیر باشد. تا منزوی نشوید نمی توانید مستقل بشوید. از انزوا ما چه ترسی داریم ، ما آن روزی که منزوی نبودیم همه گرفتاری ها را داشتیم.»
نگاهی کوتا به کلام رهبر معظم انقلاب در خصوص رابطه دولت‌ها با آمریکا
آمریکایی‌ها در تبلیغات خودشان شایع می‌کنند که قطع رابطه‌ی ایران و دولت امریکا به ضرر ملت ایران است! نه آقا، صددرصد به نفع ملت ایران است.
این یک حربه از اثر افتاده است که بخواهند در میان ملت‌ها اینطور وانمود کنند که اگر ملتی با آمریکا رابطه داشته باشد، از لحاظ اقتصادی و مادّی، همه‌ی مشکلاتش بر طرف می‌شود؛ نه، یک روزی بعضی از دولتهای ساده لوح این‌گونه خیال می‌کردند.
در کشور ما هم در اوّلِ انقلاب، عدّه‌ای که قدرتی پیدا کرده بودند و در رأس کارها قرار داشتند، این‌گونه خیال می‌کردند؛ لیکن تجربه‌ها در نقاط مختلف دنیا عکس این را ثابت کرد.
در کشور الجزایر، مردم مشکلات اقتصادی داشتند - که داستان‌های مفصّلی دارد - اینطور وانمود کردند که رابطه‌ی با آمریکا، بازکننده‌ی این گره‌هاست! در نتیجه به این سمت رفتند؛ اما نتیجه‌ی کار آن‌ها را شما امروز می‌بینید که در الجزایر چه خبر است: دولتهای منقطع از مردم، حکومت نظامی ستمگر، سرکوب شدید حرکت مردمی و اسلامی، تسلّط باندهای قدرتی که تا چند ماه قبل از این در روزنامه‌ها می‌خواندید و از رسانه‌ها می‌شنیدید که هرچند روز یک بار در یکی از روستاهای الجزایر، یا در یکی از شهرک‌های اطراف مرکز کشور، کشتار و قتل عام بیست نفر، پنجاه نفر، صد نفر به وسیله‌ی ایادی شناخته نشده انجام می‌شد.
امام در نامه‌ای که به رهبر شوروی سابق نوشتند، فرمودند: شما که بساط جدیدی را در کشورتان راه می‌اندازید، مواظب باشید که به غرب و به آمریکا آن چنان گرایش پیدا نکنید که آن‌ها بر امورتان مسلّط شوند! این توصیه مورد توجّه قرار نگرفت و امروز شما وضعشان را می‌بینید. رابطه‌ی با امریکا، از لحاظ اقتصادی، نتیجه‌اش همان چیزی است که امروز شما در روسیه می‌بینید.
سید محمدرضا میرقادری
/302/978/م
پی نوشت:
1)صحیفه نور، جلد: 13، ص : 148،در جمعدانشجویان پیرو خط امام ، تاریخ سخنرانی : 12/8/59
2)موسسه مطالعات و پژوهش‌های سیاسی ،روزنامه کیهان 21فروردین 1359
3)سایت: تبیان
4)بیانات رهبر معظم انقلاب در تاریخ 12/8/77 در دیدار جمعی از دانشجویان و دانش‌آموزان