نقطه اقتدار ما در جنگ وحدت، ایمان و اعتقاد بود

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در مشهد، معصومه آباد، نویسنده کتاب من زنده ام شب گذشته در طی همایشی که در حسینیه انصار الحسین(ع) مشهد برگزار شد، با اشاره بر آنکه هر برگی از تاریخ دفاع مقدس بیانگر مظلومیت کشور است اظهار کرد: جامعه امروز ما هرگز با خیالات و رویا های خود قلم پردازی نمی کنند بلکه حقایق دینی و اسلامی را در تاریخ خود به تصویر می کشند و هدف اصلی پیاده سازی کتاب عمل به این اصل بود.

آباد، با بیان آنکه باید تلاش کنیم تا ارزش‌های اسلامی و دینی از میان نروند، تصریح کرد: غفلت بیماری همیشگی انسان هاست و حوادث بزرگ تاریخ در پی غفلت و ناآگاهی رخ داده اند و باید تلاش کنیم تا ارزش های اسلامی و دینی در میان مردم بمانند تا مایه تلنگر و هشداری بر جامعه باشند.

وی افزود: برخی از خاطرات در گذر زمان گرد روزمرگی بر آنان نشسته و فراموش می شوند اما خاطراتی که همراه با حق و حقیقت و عدالت طلبی باشند همیشه زنده اند و در رویداد نیم روزه کربلا انقدر جمعیت و نقش عدالت طلبان پر رنگ بود که جغرافیای عالم هستی از سید الشهدا به عنوان رهبر ازادگان یاد می کند و بی شک این چنین ظرفیت هایی مبنا و پیمانه حق هستند.

نویسنده کتاب من زنده ام، با اشاره بر انکه اسارت جزء جدایی ناپذیر جنگ است یادآور شد: امروزه با وجود گذشت بیش از 30 سال از دفاع مقدس و جنگ تحمیلی ایثار و مقاومت در میان مردم از میان نرفته است و ستاره های روشن فراوانی در اسمان ایران وجود دارند که ستاره های راهنمایمان هستند و هر جزئی که بتواند این پازل عظیم را تکمیل کند گام بلندی را در بازگشایی حلقه های گمشده برداشته است.

آباد با اشاره بر وقایع روز اسارت خود  اظهار کرد: ساعت 8 صبح روز 23 مهر ماه سال 59 با دستور فرماندهی شهر تصمیم گرفتیم تا جمعی از بچه های شیر خوار گاه و افراد دست و پا گیر  و کسانی که نیاز بر تامین معاش را داشتند را به شهر های اطراف منتقل کنیم. پس از آنکه  این افراد به مکان های تعبیه شده در شهرهایی نظیر شیراز منتقل شدند در مسیر بازگشت مورد هجوم نیروهای عراقی و آرپیچی زن های انان قرار گرفتیم.

نویسنده کتاب من زنده ام در ادامه می افزاید: سپس شیشه های اتوبوس ما از سوی عراقی ها شکسته شد  و به ما دستور خارج شدن از اتوبوس را دادند و  از آن جا که در دست من نامه فرماندهی جهت انتقال بچه های شیر خوار گاه بود، عراقیان در طی تماس با نیرو های مافوق خود  و معرفی من به عنوان ژنرال به انان، موجب انتقال بنده  به زندان الرشید که زندانی سیاسی محسوب می شود شد و ترس حاکم بر وقایع توصیفی هم برای من و هم سایرین تن ها را به رعشه در می آورد.

آباد با تاکید بر شرایط عمیق سیاسی زندان و وضعیت بحرانی اردوگاه های عراقیان خاطر نشان کرد: از سخت ترین زندانهای عراق زندان الرشید است که در آن زندانیان سیاسی و خلبان های هواپیماهای ایرانی را نگاه می داشتند و هنگامی که با افراد قدیمی و دیرینه زندان هم کلام می شدیم. شرایط عمیق سیاسی و بحرانی زندان را احساس می کردیم همچنین هنگامی که از زندانبانان در رابطه با شرایط و وضعیت خارج از زندان سوال می کردیم مورد شکنجه قرار می گرفتیم.

نویسنده این کتاب به دیدار آزادگان با مقام معظم رهبری در سال 90 اشاره و تصریح کرد: درآن زمان حضرت آقا از ما خواستند تا شرایط سخت و تلخی را که بر ما گذشته است به تحریر در آوریم چرا که تاریخ باید مستند و نوشته شود تا نقطه عطفی در جهت عبرت اموزی برای دیگران باشد.

وی در رابطه با این توصیه ایشان افزود: امروز پس از گذشت بیش از 30 سال اگر چه توان نوشتن را در خود احساس نمی کردم اما از ان جا که کشور دینی و اسلامی ما بر چنین ارزش هایی متکی و استوار است لازم دانستم تا در جهت پیاده سازی انان و جلوگیری از اسیب فرهنگی و دینی به کشور و ملت اقدام کنم.

آباد به ملاقات خود با مرحوم ابوترابی در سال 71 اشاره کرد و یاد اور شد:سال 71 که با مرحوم ابوترابی به قبرستان بقیع مشرف شده بودیم ایشان انتخاب دقیق راه دین و گام برداشتن در هر شرایط و اوضاع حاکم بر جامعه اسلامی را از وظایف ارزشمند دانستند و گفتند باید تلاش کنیم تا ایمان و وحدت و عقیده را در کنار هم و در قالب یک مجموعه به مردم عرضه کنیم و هرچیزی که در میان این وحدت و اشتراک جدایی و فاصله بیندازد فتنه است.

نویسنده کتاب من زنده ام با تاکید بر انکه نقطه پیروزی ما در جنگ تحمیلی تسهیلات نظامی و تجربه جنگی نبود اظهار کرد: نقطه اقتدار ما در جنگ وحدت، ایمان و اعتقاد ما بود چرا که جنگ ،جنگی ایدئولوژیک به حساب می امد که نیاز به ابزار فرهنگی داشت و امروزه اگر جلوه فرهنگی خود را شناخته و رسالتمان را تبیین کنیم بی شک پیام فرهنگی حضرت زینب (س) را نیز در جامعه منتقل و اجرا کرده ایم./9315/پ202/ب4