۱۹ آبان ۱۳۹۳ - ۱۷:۰۳
کد خبر: ۲۳۰۲۲۰

روحانیت حاملان معنویت در جبهه‌ها

خبرگزاری رسا ـ تاریخ هشت ساله دفاع مشروع مردم ایران برگ زرین دیگر از سلسله نقش آفرینی‏های این امت دلیر در حفظ و اعتلای نظام مقدس اسلامی و حراست از ساحت عزت و شرف این مرز و بوم است.
روحانيت و دفاع مقدس

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، شهادت یکی از مفاهیم و ارزش‏های متعالی است که مومنان راستین و مجاهدان راه خدا با نیل به آن، به مقام رفیع روحانی و لقاءالهی دست می‏یابند؛ شهادت طلبی و جانفشانی در راه خدا، نشان رشد و بالندگی، معرفت و بصیرت انسان‏های عاشق پیشه‏ای است که با شیدایی حق، از هر امر پلیدی بیزار و گریزانند.


جنگ تحمیلی و کارکردهای روحانیت شیعه


تاریخ هشت ساله دفاع مشروع مردم ایران برگ زرین دیگر از سلسله نقش آفرینی‏های این امت دلیر در حفظ و اعتلای نظام مقدس اسلامی و حراست از ساحت عزت و شرف این مرز و بوم است؛ اگر چه در حماسه هشت ساله دفاع مقدس همه مردم ایران، از زن و مرد، پیر و جوان سهیم‏اند، ولی در این میان روحانیت شیعه نقش اصلی و فعالی دارند؛ توضیح آن‏که روحانیت شیعه که رهبری نظری و عملی انقلاب اسلامی را بر عهده داشت.


بعد از شکل گیری انقلاب اسلامی و با آغاز تجاوز رژیم بعث در تمامی عرصه‏های دفاع مقدس حضوری فعال و کارکردی بی بدیل داشته است که این کارکرد در دو بعد کلی «رزمی» و «تبلیغی» قابل بررسی است.


نویسنده این مقاله با عنایت به این مهم و با اعتقاد به این که نقش و کارکرد روحانیت در هشت سال دفاع مقدس باید بیشتر برای جامعه تبیین شود، موضوع«جنگ تحمیلی و کارکردهای روحانیت شیعه» را در ضمن این مقاله به بحث و بررسی گذاشته است.


در این راستا می‏توان به نقش‏های متعدد و گوناگونی که توسط این طیف از اجتماع در صحنه جنگ ایفا می‏شد، نظیر«حضور در لباس رزم»، «فرماندهی خرد و کلان عملیات‏های جنگی»، «تزریق روح امید، نشاط و معنویت در میان رزمندگان از طریق برگزاری برنامه‏هایی نظیر نماز جماعت و زیارت عاشورا و غیره»، «بصیرت افزایی در میان بدنه اجتماع و جامعه رزمندگان»و«تبلیغ علمی و عملی آموزه‏های دینی نظیر شهادت، جانبازی و ایثار» و مواردی از این قبیل اشاره کرد.

 

جنگ هشت‏ساله، ترجمان اقتدار و عزت
(تاکید بر عنصر روحانیت)


تاریخ از آن جهت اهمیت دارد که آئینه‏ای است که از عملکرد و فعالیت گذشتگان برای نسل آینده، همین امر باعث می‏شود تا آیندگان همواره ارزیابی و قضاوت‏هایی را متناسب با آنچه از تاریخ دریافت می‏کنند، درباره گذشتگان داشته باشند. پس«رعایت اصول امانتداری»، «ثبت دقیق وقایع تاریخی»و «دخالت ندادن حب و بغض در جمع آوری و روایت داده‏های تاریخی» از جمله رسالت‏ها و بایدهای اخلاقی و عملی است که ضروریست مورخین مدنظر داشته باشند.


تاریخ سیاسی اجتماعی ایران مملو از وقایع و حوادثی تلخ و شیرین است که مجموع آنها در شکل‏گیری هویت ایرانی دخیل بوده است؛ حوادثی که گاه مایه مباهات و افتخار بوده است و گاه مایه خجلت و سرافکندگی تاریخی.


اوج گرفتن و مطرح بودن ایران در برخی از برهه‏های تاریخی به عنوان یکی از قدرتمندترین کشورهای جهان و نزول از آن مرتبه سیاسی به کشوری که تا مرز استعمار رسمی پیش رفت، نشان و گواهی گویا از این فراز و نشیب هویتی است.


نگاهی کوتاه و مختصر به تاریخ جغرافیای ایران به روشنی مدعای فوق را تایید می‏کند، چرا که همواره و در هر جنگی که صورت می‏گرفت، ضرورتا بخشی از این سرزمین از این مملکت جدا می‏شد.


ایران در سال‏های ابتدایی انقلاب و هنگامی که خلاء قدرت در منطقه احساس می‏شد، از طرف یکی از همسایگان خود یعنی رژیم بعثی عراق که از حمایت و پشتیبانی غرب برخوردار بود، مورد حمله قرار گرفت.


این جنگ در حالی پایان یافت که اولا هشت سال به طول انجامیده بود و ثانیا خواست و ارده‏ قدرت‏های بزرگ، پیروزی و یا حداقل تضعیف ایران بود که خوشبختانه هیچ‏کدام از این موارد تحقق نیافت.


پاسخ به چرایی و چگونگی این امر موجب شد تا«پدیده جنگ تحمیلی» در صدر مطالعات بسیاری از اندیشمندان و پژوهشگران قرار گیرد.


نوشتار حاضر بر آن است تا به این سؤال بپردازد که اساسا چگونه می‏توان از«عزت و اقتدار» را به عنوان کالاهایی یاد کرد که ارمغان و ره‌آورد جنگ تحمیلی هستند؟ پاسخ آن نیز به این صورت است که روحانیت به عنوان حاملان اصلی مفاهیم دینی، نقش بالایی در این رابطه داشتند.


اینان با پذیرش نقش‏های متعدد و گوناگونی نظیر«تبلیغ»،«رزم»،«پشتیبانی» و غیره در عرصه‏های مختلف جهه و جنگ ورود پیدا می‏کردند و با دمیدن روح معنویت، که برآمده از تعالیم اسلامی و الهی است، ظریفت‏های درونی تعالیم اسلامی را در همسو کردن مردم با اهداف و آرمان‏های الهی عملیاتی می‏کردند./978/ت303/ف


منبع: چکیده مقالات

ارسال نظرات