کارشناس مسائل آمریکای لاتین در گفتوگو با رسا:
حوادث پس از انتخابات ونزوئلا مطابق مدل فتنه88 است
خبرگزاری رسا ـ کارشناس مسائل آمریکای لاتین پرده از اهداف اصلی آشوبگران ونزوئلا برداشت و گفت: هدف اصلی اغتشاش گران از بین بردن جریان ضد امپریالیستی در ونزوئلا است و مدل فتنه88 در این کشور اجرا میشود.
انتخابات و اغتشاشات جریانهای راستگرای ونزوئلا چند روزی است که در صدر اخبار رسانه های دنیا قرار گرفته است. در این میان کارشناسان منطقهای تحلیل های متفاوتی در مورد آینده مبهم این کشور انقلابی و ضد امپریالیستی ارائه می دهند. برای بررسی شرایط سیاسی این کشور تاثیر گذار در قاره آمریکا با دکتر محمد حسنی نویسنده و کارشناس مسائل آمریکای لاتین به گفتوگو نشستیم.
رسا ـ با توجه به نتیجه انتخابات زود هنگام ونزوئلا، آینده این کشور را چگونه ارزیابی میکنید و چه چالشهای پیش روی ملت و دولت قرار دارد؟
کشور ونزوئلا در دوران هوگو رافائل چاوز فریاس رییس جمهور فقید این کشور به اوج شکوفایی خود رسید به طوری که وی توانست خیلی از مشکلات سیاسی، اجتماعی، بهداشت، آموزش را بر طرف سازد اما بعضی از مشکلاتی همانند امنیت و اقتصاد را نتوانست مهار نماید و به دولت بعدی یعنی نیکلاس مادورو انتقال داد.
مادورو در حالی سکان ریاست کشور را به دست گرفت که سه اصل مهم شعارهای انقلابی، فعالیتهای انقلابی و ضعفهای کشور در حوزههای امنیت، اقتصاد و فرهنگ عمومی را از چاوز به ارث برده است.
مادورو برای اینکه بتواند سرمایه گذاریهای خارجی را به این کشور جذب کند مجبور است که کاراکاس را به عنوان ناامن ترین پایتخت دنیا، به امنیت کامل برساند.
اقتصاد ونزوئلا اگر چه روند روبه رشدی را نشان میدهد اما وابستگی خود را به نفت از دست نداده و همچنان حجم بالایی از مواد مصرفی خود را از آمریکا وارد می کند.
ما در برنامههای انتخاباتی که مادورو ارائه کرد هیچ برنامه جدیدی را مشاهده نکردیم و علت این مسأله هم آن است که مادورو خود را وارث، ادامه دهنده و تکمیل کننده راه چاوز می داند، هرچند که در برنامه ریزیهای دولتش بعضی از امور را در اولویت قرار داده است.
رسا ـ تفاوت های شخصیت مادورو و چاوز از نظر شما چیست؟
مادورو به علت اینکه بیش از 12سال کنار چاوز کارهای سیاسی انجام داده و در جایگاه هایی چون نمایندگی و ریاست مجلس، وزارت امور خارجه و معاون اول رییس جمهور فعالیت کرده و همچنین در کشورهای دنیا و بین گروه های سیاسی ونزوئلا حضور داشته است در عرصه سیاست چهره کاملا شناخته شدهای است.
مادورو با چاوز از نظر ویژگی های شخصیتی بسیار متفاوت است؛ چاوز در تعامل با تودههای جامعه قابلیتهای فردی فراوانی داشت که میتوانست اقشار مختلف را به هیجان زده کند ولی مادورو در حقیقت بر جریان اجتماعی که چاوز ایجاد کرده بود سوار شده است.
مادورو به علت نداشتن شخصیت کاریزماتیک چاوز در انتخاباتی که در 14فوریه 2013 برگزار شد، 10درصد آرایی که در دوره قبل به جناح چپگرا اختصاص داشت را از دست داد و با اختلاف ناچیزی انتخابات ریاست جمهوری را برنده شد.
یکی از عوامل پیروزی مادورو در انتخابات سفارش هوگو چاوز بود. چاوز قبل از فوتش به مردم ونزوئلا اعلام کرد که بعد از وی به مادورو رای بدهند و این مسأله سبب شد که جریان چپگرای حاکم بتواند اتحاد خود را در برابر جریان راستگرای وابسته به آمریکا و غرب حفظ کند.
رسا ـ با توجه به اینکه چاوز یک فرد نظامی بود و همچنین نظامیان در ساختار کشور ونزوئلا حضور و قدرت زیادی داشتند، آیا مادورو توان اعمال هژمونی چاوز بر نیروهای نظامی را دارد؟
رهبری نظامیان در بخش سیاسی را دی‌استادو کاپریو، رییس مجلس بر عهده دارد. وی بنا به وصیت چاوز، از متحدان مادورو به شمار می آید. به نظر می‌رسد قدرت چاوز در اداره کشور پخش شده است. به این ترتیب که مادورو به عنوان رییس‌جمهور، کاپریو در جایگاه ریاست مجلس و الیاس هاوا وزیر خارجه کشور را اداره می کنند. باید دید که مادورو در ماههای آینده چگونه می‌خواهد استحکام طرفداران چاوز را قوت ببخشد.
رسا ـ آیا فاصله کم مادورو و کاپریلس در انتخابات ریاست جمهوری موجب شکنندگی در دولت مادورو نمیشود؟
فاصله کم مادورو و کاپریلس در انتخابات که کمتر از 300هزار رای است نشان می دهد که قدرتی در جامعه ونزوئلا وجود دارد که مادورو نمیتواند آن را در مسائل سیاسی و جاری کشور فراموش کند.
همه موافقان چاوز در دوران اول ریاست جمهوری ، در مجلس ونزوئلا به عنوان نماینده حضور پیدا کردند و این مسأله سبب شد که بخشی از اختیارات ویژه مجلس به چاوز واگذار شود که بتواند بدون مشورت با نمایندگان، تغییرات اجتماعی و سیاسی مورد نظر خود را انجام دهد و این اختیارات تا آخرین انتخابات مجلس ونزوئلا که در سال 2011میلادی رخ داد پابرجا بود. ولی در آن انتخابات یک سوم مخالفان چاوز به عنوان نماینده وارد مجلس ونزوئلا شدند و این مساله سبب شد که چاوز آن اختیارات ویژه را به مجلس برگرداند.
این نشان دهنده آن است که مخالفان انقلاب بولیواری به هر اندازه که قدرت پیدا کنند، چانه زنی آنان افزایش پیدا خواهد کرد، به همین علت مادورو اعلام کرد که آمادگی گفتوگو با هر سازمان و گروهی را دارد.
جریان چپگرا ونزوئلا نمیخواهد کاپریلس را به عنوان رهبر مخالفان معرفی نماید، زیرا هر چه مخالفان تشتت آرا پیدا کنند آسانتر می توان با آنان مبارزه کرد، هر چند که مخالفان در انتخابات اخیر ریاست جمهوری با یکدیگر متحد شدند و توانستند قریب به نصف آرا را بدست آورند.
این اختلاف کم آرای بین چپگرایان و راستگریان سبب میشود که در بعضی از برنامههای اقتصادی و حتی برنامههای بین المللی ونزوئلا یک باز بینی صورت گیرد. و البته این به معنی آن نیست که روابط نزدیک ونزوئلا با کشورهای انقلابی و ضد امپریالیسم قطع شود هر چند ممکن است که سطح این روابط کمی کاسته شود.
مادورو همان طور که خود را یک فردی انقلابی و ضد امپریالیسم معرفی کرده است، مطابق شعارهای خود روابطش با کشورهای انقلابی مثل ایران، آرژانتین، کوبا، اروگوئه، بولیوی و اکوادور حفظ خواهد کرد.
رسا ـ با توجه به هشدار کشورهایی چون بولیوی، آرژانتین و برزیل، آیا درگیری های پس از انتخابات به کودتا منجر می شود؟
این آشوبها به انقلابهای رنگی که در کشورهایی مانند اوکراین، قزاقستان و فتنه سال 88 کشورمان شباهت زیادی دارد. دعوت به ناآرامی، حضور در خیابانها، زمینه سازی و ادعای تقلب در انتخابات و استفاده از عنوان مهندسی آرا از عواملی بود که می توان حوادث ونزوئلا را با انقلاب های رنگی مقایسه کرد.
مادورو بارها از دخالتهای آمریکایها در تنش و درگیریهای ونزوئلا خبر داده بود و حتی اسنادی را ارائه کرد که نشان دهنده حمایت مستقیم آمریکا از کاپریلس است. همه این مسائل سبب شد که ناآرامی ها در ونزوئلا ادامه پیدا کند و کمیسیون ملی انتخابات مجبور شد آرا را بازشماری کند.
از سوی دیگر دولت کاپریلس را تهدید کرد که اگر دست از اقدامات خود بر ندارد او را به سبب خشونتها و کشتارهای موجود در دادگاه محاکمه خواهد کرد و وی را از سمت فرماندار ایالات مریاندا عزل خواهد کرد.
همچنین مجلس شورای ملی ونزوئلا کاپریلس را تهدید کرد که در صورت ادامه اغتشاشات وی را به شورای ملی احضار خواهد کرد.
رسا ـ هدف اصلی آَشوبگران در ونزوئلا چیست؟
هدف اصلی اغتشاشگران و کاپریلس به عنوان رهبر مخالفان این است که جریان ضد امپریالیستی ونزوئلا را یا از بین ببرند و یا آن را کاهش دهند و این مدعا با اقدامات آنان با یورش به مراکز و سازمانهایی که به عنوان نماد انقلاب بولیواری چاوز محسوب میشد قابل ثابت شدن است.
رسا ـ مذهب در عقاید مادورو و جریان چپگرای حاکم بر ونزوئلا چه جایگاهی دارد؟
مذهب در فرهنگ غربی به صورت کلی نشان دهنده راه نیست، یعنی دین به عنوان چارچوپ تعریف کننده سیاست، اقتصاد یا فرهنگ مطرح نیست.
از طرف دیگر اربابان کلیسا در تاریخ آمریکای لاتین همیشه در کنار قدرتمندان و ثروتمندان بوده اند و این یک اشکال عمدهای است که چاوز بارها از آن انتقاد تکرار میکرد.
مساله بازیچه بودن ارباب کلیسا در دستان قدرتمندان این قدر حایز اهمیت بود که از انتخاب پاپ جدید در دو ماه گذشته که فردی ساده زیست است به عنوان یک تحول در واتیکان یاد شد.
برخلاف تفکر عمومی ایران، انقلاب ونزوئلا انقلاب کمونیستی نیست و سردمداران انقلاب هم کمونیست نیستند و بلکه مسیحی هستند. چاوز می گفت: ما مسیحی را قبول داریم که در کنار فقرا بود نه مسیحی که در کنار ثروتمندان باشد. و ما مسیحی که ارباب کلیسا معرفی میکنند و در وضعیت رفاهی بسیار بالای زندگی میکنند را قبول نداریم.
مادورو یکی مسیحی معتقد است اما همانند چاوز با کلیسای ونزوئلا در درگیری خواهد بود؛ زیرا کلیسای ونزوئلا همیشه از مخالفین چاوز حمایت کرده است به طوری که در یک برهه از زمان درگیری شدیدی بین کلیسا و دولت چاوز به دلیل بحث لزوم فراگیری آموزهای مذهبی در مدارس بوجود آمد.
چاوز در دوران خود قانون آموزش مسائل دین در مدارس ونزوئلا را برداشت و انتخاب واحد درسی دینی را به خود دانش آموزان واگذار کرد و گفت: حق شخصی خود افراد است که مطابق اعتقادهای خود آموزش ببینند.
امروزه در مدارس و دانشگاههای ونزوئلا واحدی به نام اسلام شناسی میبینید و همان طور که مسیحیت معرفی میشود اسلام، یهودیت و بودایت را معرفی میکنند.
رسا ـ به نظر شما آیا انتخاب مادورو به عنوان رییس جمهور ونزوئلا فرصتهای جدیدی برای تعامل جمهوری اسلامی ایران با این کشور را در پی خواهد داشت؟
این فرصتها از قبلا هم وجود داشت. ما همچنان می توانیم در ونزوئلا حضور داشته باشیم، افکار انقلابی خودمان را از طریق ونزوئلا به مردم آمریکای لاتین منتقل کنیم.
جمهوری اسلامی ایران در جامعه ونزوئلا محبوب است اگر چه آن 49درصدی که به کاپریلس رای دادند مسلما تحت تاثیر افکار راستگرایانه وی قرار خواهند گرفت ولی ما باید حضور خود را از نظر فرهنگی و سیاسی تقویت و مدیریت کنیم.
رسا ـ وضعیت مسلمانان ونزوئلا را چگونه ارزیابی می کنید؟
اکثر مسلمانان حاضر در آمریکای لاتین از نظر معارف دینی مستضعف هستند زیرا درصد بالایی از مسلمانان را مهاجران لبنانی، سوری، عراقی و فلسطینی تشکیل می دهند که اکثرا با هدف تجارت به آن کشورها مهاجرت کردهاند.
همچنین مسلمانان ونزوئلا از نظر معلومات عمومی دینی در سطح پایانی قرار دارند و این امر سبب شده است که نسل دوم و سوم اعراب خود را بومی آن کشورها بدانند و از عرب فقط زبان عربی آن را بلد باشند و بسیاری از احکام اسلام را یا رعایت نمیکنند و یا اسلام را فقط در نخوردن گوشت خوک خلاصه می کنند.
رسا ـ آیا ارتباط حوزه علمیه با مراکز فرهنگی ونزوئلا موثر است و حوزویان چه اقداماتی را باید انجام دهند؟
ما حوزه علمیه را به معنای کامل در ونزوئلا نمی توانیم معرفی کنیم زیرا فضای آنجا اسلامی نیست و ما برای حضور در ونزوئلا به صورت خاص و در آمریکای لاتین به صورت عام باید برای مخاطبان مختلف محصولات فرهنگی مورد نیاز را فراهم کنیم.
ما باید در عرصه های دیگر کارهایی مانند جلوگیری از تبلیغات و اسلام هراسی اقداماتی همانند حضور آکادمیک در ونزوئلا و کشورهای دیگر منطقه، همکاری دانشگاهی، برگزاری دورههای مشترک علمی، پژوهشهای مشترک، فرصتهای مطالعاتی مشترک، تاسیس کرسی های اسلام شناسی در کشورهای منطقه، دعوت از اساتید، دانشجویان منطقه به ایران و همچنین حضور اساتید ایرانی در آن کشورها انجام دهیم که اینها سبب کاهش تبلیغات علیه ایران میشود.
ممنون از فرصتی که در اختیار خبرگزاری رسا گذاشتید./994/گ401/ک
ارسال نظرات