۰۵ دی ۱۳۹۱ - ۱۸:۲۱
کد خبر: ۱۵۱۰۸۲

پاسخ به یک شبهه عاشورایی در مناظره مجازی

خبرگزاری رسا ـ کارشناس شبکه جهانی ولایت گفت: برخی از کسانی که برای امام حسین(ع) نامه نوشتند، صحابه بودند٬ بعد بیعت را شکسته و ایشان را به شهادت رساندند.
عاشورا

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در مشهد٬ حجت‌الاسلام سیدمحمد یزدانی٬ کارشناس شبکه جهانی ولایت، امروز در سلسله جلسات مناظره مجازی که در جامعه‌المصطفی‌العالمیه٬ مجتمع آموزش عالی مشهد برگزار شد٬ به نقد شبهات دینی پرداخت و گفت: شبهات زیادی پیرامون واقعه کربلا وارد شده که با اسناد معتبر در کتب اهل سنت می‌توان به آنها پاسخ داد.

 

وی ادامه داد: در برخی منابع و روایات اهل سنت٬ قاتل امام حسین(ع) و به شهادت رساندن امام را به شیعیان نسبت داده و معتقدند اهل سنت و یزید هیچ نقشی در این عمل نداشته‌اند.

 

این استاد جامعه‌المصطفی به ارسال نامه دعوت از امام حسین(ع) از سوی اصحاب اشاره و تصریح کرد: کسانی که از امام حسین(ع) برای سفر به کوفه دعوت کردند، صحابه بودند و این‌که تمام آنان شیعه بودند، صحت ندارد.

 

وی به اسناد مندرج در کتب اهل سنت اشاره کرد و اظهار داشت: از صحابه‌ای که برای امام نامه نگاشت و بعد از حضور ایشان در کربلا در مقابل ایشان ایستاد، می‌توان به اسماء بن‌ خارجه الفزاری اشاره کرد که هانیه‌بن‌عروه را به شهادت رساند و به دست مختار کشته شد.

 

وی ادامه داد: حجار بن ‌ابجر الحجلی، یکی دیگر از اصحاب از امام(ع) برگشته است که با وجود دعوت از ایشان٬ بیعت خود را شکست و با فرماندهی هزار سرباز در مقابل امام حسین(ع) ایستاد و همچنین فردی شاخص در بین صحابه به نام محمدبن‌اشعث‌بن‌قیس که حضورش در کربلا قطعی است٬ حضرت مسلم را به شهادت رساند و توانست از مجازات مختار نیز بگریزد.

 

این استاد حوزه و دانشگاه به یکی دیگر از اصحاب بیعت شکن اشاره کرد و توضیح داد: عبدالله ‌بن الازدی از کسانی بود که رود فرات را بر پسر پیامبر(ص) بست و به ایشان جسارت‌هایی روا داشت تا حدی که خطاب به امام حسین(ع) گفت«ای‌حسین٬ یک قطره از این آب را نمی‌نوشی تا تشنه کشته شوی».

 

وی افزود: عبدالرحمن ‌بن‌ ابی‌سفره الجوفی از دیگر بیعت‌شکنان در کربلا بود و همچنین عزره‌بن‌قیس الحمصی صحابه دیگری است که خروج کرد و کسی است که سر بریده شهدای کربلا را بر نیزه حمل کرد.

 

حجت‌الاسلام یزدانی اضافه کرد: از اصحابی که با امام حسین(ع) ماندند و به شهادت رسیدند نیز می‌توان به انس‌بن‌الحارث٬ کسی که از پیامبر شنیده بود«فرزندم حسین در کربلا به شهادت می‌رسد و هر که حضور داشت باید او را یاری کند»٬ همچنین حبیب‌ بن‌مظاهر که از زمان پیغمبر(ص) تا امام حسین(ع) زنده ماند تا در لشکر ایشان به شهادت رسید.

 

وی با بیان این‌که صحابه نامه دعوت نوشتند٬ بیعت را شکستند و امام حسین(ع) را به شهادت رساندند، افزود: حال این سؤال مطرح است٬ کسانی که مدعی ارتکاب این کار توسط شیعیان هستند٬ خود در هنگام وقوع عاشورا در کدام سپاه می‌جنگیدند؟

 

اثبات قتل امام حسین(ع) از سوی یزید

 

کارشناس شبکه جهانی ولایت به اسناد موجود در کتاب‌های اهل سنت پیرامون قتل امام حسین(ع) توسط یزید اشاره کرد و توضیح داد: در کتاب‌های زیادی از اهل سنت به ارتکاب این عمل توسط یزید اشاره شده است٬ از جمله کتاب تاریخ‌الخلفاء که می‌نویسد: «یزید به عبیدالله‌بن‌زیاد نامه نوشت که امام حسین(ع) را بکش»، همچنین از خود ابن‌زیاد نقل شده که «چون حسین‌بن‌علی از امام زمان خود٬ حضرت یزید خروج کرد٬ امام دستور داد تا او را بکشم»؛ همچنین مشابه این روایت٬ روایات دیگری در کتاب‌های مختلفی همچون کتاب تاریخ‌الاسلام آمده است.

 

وی ادعای برخی مولویان اهل سنت در باب عدم آگاهی یزید از این کار را نقد کرد و اظهار داشت: بر فرض درستی این مدعا٬ چرا هنگامی که سر بریده امام حسین(ع) را نزد او بردند٬ به سر امام جسارت کرده و با چوب خیزران به دندان‌های ایشان زد؟

 

وی ادامه داد: همچنین در کتاب «البدایه و النهایه» که مورد توجه وهابیون است، ذکر شده که پس از دیدن سر امام حسین(ع) توسط یزید٬ او اشعاری خواند که «ای کاش بزرگان ما در بدر که توسط علی بن ابیطالب به خاک افتادند، زنده بودند و به من تبریک می‌گفتند که انتقام آنان را گرفتم».

 

این استاد حوزه و دانشگاه در پایان در مورد ادعای برخی مولویان اهل سنت مبنی بر توبه یزید قبل از مرگ٬ گفت: کسی که کعبه را آتش زد٬ برای پاداش سپاهیان خود سه روز مدینه را برای آنان حلال کرد و بسیاری اعمال دیگر داشت٬ می‌تواند توبه کند؟/932/پ202/س

ارسال نظرات