چیستی و گستره قانون صلح و برائت در حقوق بین الملل اسلامی بررسی شد

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، محمود قیوم زاده، دانشیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساوه خمین روز گذسته در همایش رویکرد فقه اسلامی به حقوق بشر که در سالن همایش های مؤسسه امام خمینی(ره) برگزار شد، به ارائه مقاله خود با عنوان چیستی و گستره قانون صلح و برائت در حقوق بین الملل اسلامی پرداخت.

وی تاکید کرد: چگونگی رفتار مسالمت آمیز با افراد ملل و حکومت های غیر اسلامی از مهم ترین بخش‌های نظام بین الملل اسلامی است.

این پژوهشگر دانشگاه در ادامه مقاله خود تصریح کرد: افزون بر تبیین بیزاری از شرک، رفتار مسالمت آمیز با دیگران، مرزهای قانون صلح و برائت از نگاه دینی، نمونه هایی از مصونیت که در قانون بین المللی مشخص شده است، وجود دارد.

وی گفت: از قرآن، روایات و سیره معصومان و نبوی به دست می آید که همان گونه که اسلام از مشرکان تبری می جوید، در زمینه صلح و دوستی با غیر مسلمانان نیز قوانین مترقی و بسیار خوبی دارد.

قیوم زاده ادامه داد: کافر اگر حربی نباشد و قصد جنگ با دولت اسلامی را نداشته باشد، قانون اسلام در مورد این گونه اشخاص رفتار توام با نیکی و خوبی است.

این محقق و پژوهشگر عرصه حقوق بشر اضافه کرد: البته غیر مسلمان انواع و اقسام مختلفی دارد که برای هر کدام حکم مشخصی درنظرگرفته شده است.

وی گفت: بنابراین ترسیمی که از قوانین و مقررات صلح و برائت در محدوده قانون بین المللی اسلامی وجود دارد، روشن و منطبق با عقل، منطق و موازین پذیرفته شده است.

قیوم زاده اظهار داشت: هردو نگرش فوق ممکن هستند، گرچه برای دستیابی به حقوق بشر واقعی و صحیح مراجعه به دین ضرورتی اجتناب ناپذیر است.

بر اساس این گزارش عباسعلی عظیمی شوشتری از محققان عرصه حقوق بشر نیز در این همایش در مقاله‌ای به بررسی رویکرد متعالی فقه اسلامی به حقوق بشر پرداخت و مقاله خود را با عنوان حقوق اقلیت های و بیگانگان در اسلام ارائه کرد.

وی اظهار داشت: در زمینه حقوق اقلیت‌ها در حقوق بین‌الملل کاری صورت نگرفته، این در حالی است که در فقه اسلامی به این مساله توجه ویژه‌ای شده است؛ در حقوق بین‌الملل بیگانگان تنها از حداقل حقوق بین‌الملل برخوردارند و ما بقی به عهده کشورهای ایشان است.

شوشتری ضمن بررسی حقوق اقلیت‌ها در فقه اسلامی تاکید کرد: این که در حقوق بشر استقلال اقلیت‌ها و بیگانگان حفظ نمی‌شود با ماهیت صلح در تعارض است و تمامی ملت‌ها باید از استقلال و عدالت قضایی و امتیاز رهبری مستقل برخوردار باشند. /924/پ202/ع