آیت الله مکارم شیرازی:
شرح و تفسیر احادیث بخش مهم ارتباط ما با جهان وحی است
خبرگزاری رسا - حضرت آیت الله مکارم شیرازی با صدور پیامی به چهارمین همایش سالانه عرصه‌ها و روش‌های حدیث‌پژوهی گفت: بعد از قرآن، رابطه با جهان وحی از طریق احادیث معصومین صورت می‌گیرد که در واقع شرح و تفسیری است بر آیات قرآنی و اگر خدای نکرده این راه بسته شود قسمت عمده ارتباط ما با جهان وحی قطع خواهد شد.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در مشهد، حضرت آیت الله ناصر مکارم شیرازی، از مراجع تقلید، با صدور پیامی به چهارمین همایش سالانه عرصه‌ها و روش‌های حدیث‌پژوهی، بر شناخت آسیب های جسم و روح احادیث تأکید کرد.
متن این پیام بدین شرح است:
بسم الله الرحمن الرحیم
قبل از هر چیز تشکیل این همایش با شکوه را برای یک هدف بسیار مقدس و والا انجام گرفته به همه شما شرکت‌کنندگان عزیز و حدیث پژوهان و دست‌اندرکاران تبریک می‌گویم و مزید توفیقتان را از خداوند متعال خواهانم.
روشن است که بعد از قرآن مجید رابطه با جهان وحی از طریق احادیث معصومین علیه‌السلام صورت می‌گیرد که در واقع شرح و تفسیری است بر آیات قرآنی و اگر خدای نکرده این راه بسته شود قسمت عمده ارتباط ما با جهان وحی قطع خواهد شد.
البته این در صورتی است که احادیث نبوی و علوی و باقری و صادقی و رضوی علیه‌السلام و غیر آن از صافی‌های علوم حدیثی به طور کامل بگذرد و زلال کلمات معصومین علیه‌السلام که تالی تلو آیات قرآنی است در دسترس ما قرار گیرد.
ولی در اینجا کار پژوهشگران سنگین است مخصوصا در عصر و زمان ما به دلایلی که به آن اشاره خواهد شد، سنگین‌تر خواهد بود.
حقیقت آن است که حدیث نیز مانند انسان « پیکر » و « روح » دارد و آسیب‌های وارده بر حدیث از زمان صدور از امام معصوم تا زمانی که به دست ما رسیده است بسیار زیاد است ....
آسیب‌های انسانی گاه بر جسم و گاه بر روح و گاه بر رابطه میان این دو، آسیب‌های حدیثی گاه بر عبارات است و گاه بر محتوا و گاه بر رابطه میان این دو.
آسیب‌های ده‌گانه زیر بخشی از آسیب‌های جسم و روح حدیث است:
1. خطاهایی که از روات به هنگام دریافت حدیث رخ می‌دهد.
2. خطاهای ناشی از روش‌های حفظ حدیث.
3. خطایی که از کُتّاب و نویسندگان احادیث یا انتقال آن از کتابی به کتاب دیگر صورت می‌گیرد.
4. خطاها به هنگام (نقل به معنی).
5. خطاها در عدم تشخیص موارد تقیه امام علیه‌السلام.
6. اشتباهاتی که در درک قرائن لفظیه و حالیه و مقامیه و عقلیه رخ می‌دهد.
7. از این آسیب‌ها فراتر آسیب‌هایی است که از ناحیه جعل منافقین ودسّ در کتب معتبر روات پیشین به سبب اغراض فاسده رخ می‌دهد.
8. از همه بدتر خطر کسانی است که برای دریافت منافع کثیف مادی به جعل احادیث می‌پرداختند و یا احادیث نبوی و علوی را تفسیر به رأی کرده و به آنها نسبت می‌دادند.
9. خطر پیروان مذاهب باطله که برای تعصب مذهب خویش گاه جعل حدیث را جزء فرائض خود می‌پنداشتند.
10. ضایع شدن قرائن موجود در احادیث بر اثر مرور زمان نیز از این آسیب‌هاست.
پژوهشگران عزیز باید از وجود این آفات و آسیب‌ها ضعف و یا هراسی به خود راه ندهند و تلاش و کوشش خود را به کار گیرند و از خداوند بزرگ و ارواح مقدسه معصومین علیه‌السلام کمک بطلبند و بدانند به مضمون (وَالََّذِینَ جَاهَدُوا فِینَا لَنَهْدِیَنَّهُمْ سُبُلَنَا) وعده الهی حق است و دست آنها را می‌گیرد و به سُبُل حق رهنمون می‌شود و آن گاه به مصداق حدیث (أنتم أفقه‌الناس اذا عرفتم معانی کلامنا) بزرگترین افتخار نصیب آنها می‌شود.
گفتنی است، چهارمین همایش سالانه عرصه ها و روش های حدیث پژوهی با حضور استادان و بزرگان حوزه علمیه مشهد، صبح امروز در سالن همایش های دفتر تبلیغات اسلامی خراسان رضوی برگزار شد.
/968/د101/س
ارسال نظرات